وجود زن، در خانه می‏تواند محیط را به دریایی از مهر و عطوفت تبدیل كند به گونه‌ای كه مرد با حضور در این فضا، آرامش پیدا كرده و مرهمی بر زخم‌‌‌های دل او باشد. در غیر این صورت زندگی برای او فرسایش روح و مرگ تدریجی خواهد بود. 

مرد، همسر خود را مایه‌ی آرامش و تسلّی خاطر می‌داند و به تعبیر دیگر، نگاه مرد به خانه و زندگی‌اش نگاه كسی است كه از میان موج‌‌‌های سهمگین دریا به ساحل نجات می‌نگرد. 

هر مردی برای حل مشكلات گوناگون خارج از منزل، به یك روحیه‌ی قویّ و زنده، نیازمند است. او سعی می‌كند كه از لحظاتی كه در بستر آرام‌بخش خانه‌اش سكونت می‌‏یابد، برای تقلیل كاستی‌‌‌ها و زدودن نگرانی‌‌‌ها استفاده كند. 

مردی كه از نعمت چنین خانه و خانواده‌ای برخوردار است، در مسیر زندگی و انجام وظایف سیاسی و اجتماعی خود، فردی پیروز و موفّق خواهد بود. 

خواهر گرامی!

همسر خود را آنچنان كه هست، بپذیر و او را با تمام خصوصیاتش، با تمام تجارب گذشته‌اش با پدر، مادر، خواهرها و برادرهایش بپذیر. اگر شما قادر باشید همسرتان را با هر قیافه، شغل، تحصیلات و خانواده‌ای كه دارد، بپذیرید و این نگرش را در خودتان پر رنگ كنید، در زندگی مشترك احساس بهتری خواهید داشت. 

نخستین برخورد در پایان یك روز كاری، هنگامی كه همسرتان را می‌بینید، بسیار مهمّ است. پس زمانی كه در پایان روز با همسر خود مواجه می‌شوید، استقبال خوبی از وی به عمل آورید. 

هر وقت احساس فراموش‌شدگی و تنهایی كردید، ابتكار به خرج دهید و فضایی صمیمی بین خود و همسرتان ایجاد كنید. 

بر قراری ارتباط كلامی و شیوه‌ی حرف‌زدن زن و شوهر با یكدیگر، بسیار مهمّ است؛ چون كلمات بار عاطفی دارند و می‌توانند بر مخاطب تأثیر مثبت یا منفی بگذارند. خانم‌‌‌ها باید به كلماتی كه استفاده می‌كنند توجّه داشته باشند، اغراق‌آمیز صحبت نكنند. برای مثال بهتر است به جای این كه به همسر خود بگویید:

«تو هیچ وقت به فكر ما نیستی»، از جمله‌ی: «گاهی اوقات ما را فراموش می‌كنی» استفاده كنند، زیرا معمولاً آقایان روی كلمات دقیق می‌شوند. 

از دیگر موارد موثر در ایجاد دلخوری بین زن و شوهر، غیرمستقیم و با گوشه و كنایه صحبت كردن است. در جایی كه انسان می‌تواند به طور صریح سخن بگوید، چرا متوسّل به طعنه و كنایه شود؟ در این صورت نه تنها مشكل حل نمی‌شود، بلكه رنجش‌‌‌ها عمیق‌تر می‌گردد. 

وقتی از هم رنجش پیدا می‌كنید و درصدد رفع آن بر نمی‌آیید، وقتی اجازه می‌دهید كه ناراحتی‌‌‌ها روی هم انباشته شوند، باید انتظار داشته باشید كه رابطه‌اتان سرد و بی‌روح شود. این نكته مهمّ است كه قبل از صحبت كردن با همسر خود، موضوع را با دیگران مطرح نكنید. 

پیشاپیش یادآوری كنید كه شاید اصل ماجرا یك سوء تفاهم باشد و غرض از صحبت، رفع كردن آن است. 

همیشه از نكات مثبت شخصیت همسر و كارهای مطلوبی كه انجام داده است ذكری به میان آورید تا فضای مذاكره صمیمی شود. 

هرگز همسر خود را با دیگران مقایسه نكنید و مزایای آنان را به رخش نكشید. 

از یكدندگی و لجاجت بپرهیزید. 

یكی از خصوصیات همسران موفّق، شوخ‌طبعی، خوش‌رویی و خوش‌خلقی است. 

غذاهای سالم بخورید، خودتان را زیبا نگه دارید و و به صورت مرتّب ورزش کنید. این کارها باعث می‌شود همیشه احساس خوبی داشته باشید و پرطراوت و جذاب باشید و شما در نظر شوهرتان همان زن زیبا و جذابی که همیشه دوست داشته، باقی خواهید ماند، مهمّ نیست که شما چند سالتان باشد. 

زن و شوهر هر دو نشان می‌دهند كه برای روحیات، احساسات و شخصیت طرف مقابل ارزش قائل‌اند و سهم خود را در شاد كردن و بهتر ساختن محیط زندگی می‌شناسند. 

از به كار بردن كلمه‌ی طلاق پرهیز كنید. طبق تحقیقات انجام شده، بسیاری از زوج‌‌‌های موفّق اظهار داشته‌اند كه تحت هر شرایطی حاضر به ادامه‌ی زندگی مشترک هستند و هرگز به طلاق فكر نمی‌كنند. 

زبان تشكّر و قدردانی داشته باشید. به همان اندازه كه همسرتان را به خاطر بعضی از رفتارهایش سرزنش و از رفتار او انتقاد می‌كنید، باید از او برای خوبی‌‌‌هایش تشكر كنید. 

ادب و احترام زن به همسر خود، اقتضا می‌‏كند كه نه تنها از طرح و بزرگ جلوه‌دادن كمبودهای خانه، خودداری كند بلكه در حدّ امكان كاستی‌‌‌ها را نادیده گرفته، آنها را كوچك شمارد. 

اصولاً شالوده‌ی هیچ خانواده‏ای بدون گذشت و ایثار، استوار نمی‌ماند. در خانه‌ای كه تمام افراد آن در اندیشه‌ی منافع شخصی خود باشند و خبری از فداكاری نباشد، مهر و صفایی در میان نخواهد بود. 

رعایت نكات زیر در كاهش تنش در خانواده و بهبود روابط زوجین بسیار مفید و مؤثّر است:

1. احترام گذاردن به همسر بویژه در مقابل دیگران. 

2. تعریف نكردن از مردان دیگر در مقابل شوهر. 

3. تقدّم در سلام كردن. 

4. بدگویى نكردن از اعضاء خانواده‌ی او. 

5. احترام گذاردن به خانواده‌ی او بویژه پدر و مادر شوهر. 

6. میهمانى كردن خانواده‌ی او و ترشرویى نكردن نسبت به آنان. 

7. طرح نكردن بعضى از مشكلات در بدو ورود شوهر به خانه. 

8. آرایش و پوشیدن لباس‌‌‌هاى مناسب در مقابل شوهر. 

9. رعایت حجاب و عفّت و پاكدامنى در مقابل نامحرمان. 

10. بدرقه كردن شوهر تا درب منزل هنگامی كه براى كار یا امور دیگر از خانه خارج مى‏شود. 

11. نظافت، نظم در كارها و مرتّب كردن منزل. 

12. انتظارات و توقّعات خود را متناسب با توانایى شوهر خود قرار دهید و از توقّعات بیجا و یا فوق توانایى او نداشته باشید. 

13. پرستارى كردن از او هنگام بیمارى. 

14. ابراز محبّت و علاقه و بكار بردن این جمله «من حقیقتاً تو را دوست دارم و امیدوارم كه تا پایان عمر این دوستى و صمیمیت استمرار پیدا كند. »

15. اجتناب از لجبازى، مشاجره و حرفهاى نیشدار به ویژه هنگامی كه او به هر دلیلى ناراحت و عصبانى است. 

16. اشتباهات او را به رُخَش نكشید؛ چرا كه هر انسانى ممكن است دچار اشتباه شود. 

17. توجّه به جنبه‏هاى مثبت او.