سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

گذشتن از پیچ و خم زندگی به سرعت و بدون درنگ برای اندیشیدن به معنای آن، می‌تواند آسان باشد ...
چگونه یک زندگی معنادار داشته باشیم؟
آیا موضوعی که انجام می‌دهم اهمیت دارد؟ مهمّ‌تر این‌که، آیا این موضوع برای من اهمیّت دارد؟
این‌ احساس ‌که کاری که انجام می‌دهید دارای یک هدف و معنی واقعی است که برای شما اهمیت دارد، می‌تواند دگرگونی سترگی در زندگی شما ایجاد کند. این مسأله، برخاستن روزانه را هیجان‌انگیزترین موضوع در جهان می‌سازد.
نمی‌توانید برای شروع منتظر بمانید. تلاش برای مجبور کردن خودتان به سخت‌کاری را فراموش کنید. یادآوری به خودتان جهت استراحت و خوردن، مهمّ‌تر می‌شود!

«وَلَقَدْ أَتَوْا عَلَى الْقَرْيَةِ الَّتِي أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ أَفَلَمْ يَكُونُوا يَرَوْنَهَا بَلْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ نُشُورًا» [سوره الفرقان 40] (و همانا [کافران قریش] بر شهرى كه باران عذاب (سنگ باران آسمانی) بر آن بارانده شده بود، گذر کرده‌اند. پس آیا آن‌را نمی‌ديده‏‌اند؟ [آری آن‌را دیده‌اند] امّا اميد به برانگیخته‌شدن ندارند.)
و خداوند می‌فرماید انسان‌های متکبّر و مغرور از آیات و نشانه‌های خدا  درس و عبرت نمی‌گیرند و به هر نشانه‌ایی که خداوند برای هدایت متکبّرین بفرستد، ایمان نمی‌آورند.
«سَأَصْرِفُ عَنْ آيَاتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَإِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لَا يُؤْمِنُوا بِهَا وَإِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لَا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا وَإِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الْغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْهَا غَافِلِينَ» [سوره اﻷعراف 146]

سوّمین تفسیر از کلمه‌ی «معنا»، کارکرد بود. یعنی این‌که در صورت نبودن تفکّر درباره‌ی مرگ چه تأثیری بر زندگی انسان می‌گذارد و چه اتّفاقی می‌افتد، کارکرد مرگ را مشخص می‌کند.
در این‌جا  به بعضی از کارکردهای  اندیشیدن به مرگ و آخربینی اشاره می‌کنیم:

۱- دگرگونی ارزش‌ها
کسانی که باور به آخرت نداشته باشند، ارزش‌های اخلاقی در نزد آن‌ها دگرگون می‌شود و زشتی‌ها و ناپاکی‌ها در نظر آن‌ها زیبا جلوه می‌کند.

خداوند می‌فرماید:
«إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ زَيَّنَّا لَهُمْ أَعْمَالَهُمْ فَهُمْ يَعْمَهُونَ» [سوره‌ی النمل 4] (بی‌گمان كسانى كه به آخرت ايمان نمی‌آورند، اعمال [زشت و ناپسند] آنان را برایشان آراسته‌ایم، پس آنان [همواره] در سرگشتگی به سر می‌برند.)

خدای عزّو‌جل از روی قسط و عدالت حقیقی خویش شادمانی و کامروایی را در رضایت و یقین و غم و اندوه را در نارضایتی و تردید قرار داده است. 

هم‌‌‌‌چنین خداوند در قرآن از دو نوع سبک زندگی صحبت می‌‌‌‌کند، که هر‌کدام از این دو سبک و نگرش، به تبع نتایجی در زندگی انسان به‌‌‌‌دنبال دارد. 

سبک اول: 

زندگی کسانی که مبنای اعتقادی آن‌‌‌‌ها ایمان به خدا و روز قیامت است، در نتیجه‌‌‌‌ی این باور اقدام به انجام اعمال صالح می‌‌‌‌کنند. عملاً این مجموعه از زندگی هدفمندی برخوردار هستند و تلاش و کوشش آن‌‌‌‌ها جهت‌‌‌‌دار و هدف‌مند است که نتیجه‌‌‌‌ی آن برخورداری از حیات طیّبه است.

خداوند در قرآن به‌طور مفصّل به موضوع مرگ و زندگی پرداخته است و هدف از آن‌را بیدار کردن وجدان انسان‌ها معرفی می‌کند، وجدانی که انسان آن‌را نادیده می‌گیرد و نیز می‌فرماید مرگ و زندگی را آفریده است تا ما را بیازماید که کدام یک نیکو‌کردارتریم؟

«الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ» [سوره الملك 2] (کسی که مرگ و زندگى را آفرید تا شما را بيازمايد [و معلوم بدارد] كدام یک از شما نيكوكارتر می‌شود و او شکست‌ناپذیر آمرزنده است)

تعامل انسان‌ها با مرگ و زندگی پس از آن متفاوت است. رفتار و عملکرد عدّه‌ایی از آن‌ها در دنیا نشان‌گر عدم باور به این حقیقت است.

حسن بصری می‌فرماید: «ما رأيت حقّاً أشبه بالباطل من الموت»! هیچ حقّی مثل مرگ شبیه باطل ندیدم.

ـ شهوت‌رانی روح را تباه می‌کند: تا وقتی که تن‌پروری کنیم، فرصتی برای تربیت درون و نفس خود نمی‌یابم. جسمی که فربه شده باشد هنگام مردن در میان انبوهی از مشک هم بوی بد می‌دهد. و چاره‌ی آن این است که تا زنده هستیم مشک ذکر و یاد خدا را بر دل بمالیم.
تا تو تن را چرب و شیرین می‌دهی / جوهر خود را نبینی فربهی
گر میان مشک تن را جا شود / روز مردن گند او پیدا شود
مشک را بر تن مزن، بر دل بمال / مشک چه بود؟ نام پاک ذوالجلال
ـ شهرت طلبی آفت است: بارها انسان را از اینکه خود را در نزد خلق مشهور کند، برحذر می‌دارد. شهرت طلبی یا اشتهاری را نکوهش می‌کند که کبر و غرور یا اسارت را در درون انسان پرورش دهد نه کسب شهرت های مطلوب.

درگذشت دکتر مصطفی خرّم‌دل بهانه‌ای شد تا به موازات سنّت مرثیه‌گویی و ذکر خیر اموات که فضای غالب جامعه است، اندک تحلیل‌هایی هم درباره‌ی اندیشه و مکتب فکری او ارائه شود که پدیده‌ای مبارک است. ضمن احترام به همه‌ی این دیدگاه‌ها نگارنده مایل است اندیشه و عمل دکتر خرّم‌دل را در چارچوب مفهوم اسلام کردی بررسی کند. شاید پیش از ورود به بحث لازم باشد به این پرسش پاسخ داده شود که اسلام کردی چیست؟ و آیا نفس این مفهوم امری ممتنع و مانعة‌ الجمع نیست؟ پاسخ به این پرسش به ویژه زمانی که در جامعه‌ای دینی مطرح می‌شود خود مستلزم پرسش دیگری است و آن این که آیا می‌توان از امکان وجود اسلام عربی سخن گفت؟ بدیهی است اگر پاسخ به پرسش دوم مثبت باشد، آن‌گاه زمینه‌ی بحث و گفتگو با دینداران درباره‌ی ممکن بودن اسلام کردی نیز پدید می‌آید.

چکیده

 بانگاهی به آثار منظوم و منثور مولانا جلال الدّین مولوی بلخی (رومی) متوجّه می‌شویم که از تک تک واژه‌های کلامش بوی زندگی و حیات به مشام می‌رسد. در این مقاله سعی شده‌است با دقّت به معنای زندگی در اشعار مولانا، گلچینی از ابیات کتاب وزین مثنوی معنوی گردآوری شود که به نوعی تلقّی و برداشت مولانا از جهان‌بینی زندگی معنادار است. مولانا در پرداختن به این مصادیق با تأسّی و تبعیّت از کلام پروردگار رنگ و لعاب زیباتری به آن‌ها بخشیده است.

دیوید در حال ایجاد یک زندگی بر مبنای اشتیاقش است و به افراد کمک می‌کند تا آن را انجام دهند. 

طی کردن سریع پیچ و خم زندگی بدون درنگ جهت تفکر در معنای آن می‌تواند آسان باشد ...

چطور یک زندگی معنی‌دار داشته باشیم؟

آیا موضوعی که انجام می‌دهم اهمیت دارد؟ مهمتر آن‌که، آیا آن موضوع برای من اهمیت دارد؟

احساس اینکه کاری که انجام می‌دهید یک هدف و معنی واقعی دارد که برای شما اهمیت دارد

زندگی یعنی چه؟ این یکی از پرسش‌های اساسی است که در طول زمان ذهن بشریت را به خود مشغول کرده است. پاسخ‌‌های گوناگونی که به این پرسش داده‌اند؛ این پاسخ‌ها با صیغه‌های گوناگون آن به سرآغاز وجودی ما باز می‌گردد یعنی پاسخ به اسباب آفرینش بشر و تلاش خستگی‌ناپذیر انسان برای بهبود وضعیت خویش.

فلاسفه در طول تاریخ زندگی هدفمند را چگونه تصور کرده‌اند؟

پس از پرداختن به عناصر معنادهنده‌ی زندگی، به زمان بازگردیم و ببینیم اندیشمندان در طول تاریخ درباره‌ی زندگی هدفمند چه گفته‌اند؟

یونان: یونانیان قدیم به مفهوم «یودیمونیا» باور داشتند؛ به معنی رستگاری یا رفاه.