إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

فرهنگ و اجتماع

  • مفهوم مدارا، دارای محتواي كثرت‌گراست، زيرا زندگی و حيات بشری، جمعی و محل تكثر ارزشها، غايتها و تقابل و رويارويی ميان آنهاست. بنابراين مدارا بدان دلیل صورت می‌گيرد كه من و ديگری به عقايد و نظرات يكديگر توجه داريم و احترام متقابل را ارج  می‌نهیم.

    منظور از مدارا، احترام گذاشتن به هويت، عقايد و رفتار ديگران و شناسايی حقوق رسمی‌ افراد و گروهها برای داشتن عقايد مخالف است.(سراجزاده و همكاران، ١٣٨٣ ، ص١٢٣)

    مدارای اجتماعی مفهومی ‌است که در نقطه مقابل آن، ناشکیبایی، عدم تحمل، استبداد و خشونت‌ورزی قرار می‌گیرد.

    اگر نگاه اجمالی به بافت اجتماعی و فرهنگی جامعه‌ی کُردی بیندازیم.

  • در روزهای اخیر با به میان آمدن پای برخی رسانه‌های خارجی، در شبکه‌های اجتماعی تحت هشتگ منو فارسی و قند پارسی اختلاف نظرها در مقایسه زبان فارسی با زبان‌های دیگر در فلات ایران مجال بروز پیدا کرده است. ضیا موحد، شاعر و سعدی‌شناس اعمال تبعیض در عرصه زبان مادری را رد کرد و خواهان شناسایی همه زبان‌ها در فلات ایران شد. موحد گفت:

    نویسنده:
    ضیا موحد
  • قتل و کشتار هولناک در پایتخت خلافت عباسی

    مغول به بغداد یورش بردند و آثار تمدن و عمران و آبادانی را بر باد دادند؛ کتابخانه‌ها را آتش زدند و مردم را سلاخی کردند.

    ٧٦٤ سال پیش در چنین روزهایی مغول وحشیانه به بغداد پایتخت عباسیان یورش بردند و در نتیجه‌ی آن این شهر پرآوازه پس از پنج قرن رونق و شکوه سقوط کرد و ساکنانش به خاک و خون کشیده شدند.

    در چنین روزی ٢٩ ژانویه ١٢٥٨ لشکر هلاکو به دروازه‌های بغداد رسید و آن را محاصره کرد. آنان شهر را گلوله‌باران کردند تا این که در ١٠ فوریه وارد پایتخت خلافت عباسی شدند. 

  • دکتر ابو لبابه حسین اندیشمند مسلمان تونسی، استاد دانشگاه امارات، عضو شورای خردمندان مسلمان و عضو مجمع مطالعات اسلامی الازهر یکی از اساتید برجسته‌‌‌‌‌ی حدیث و سنت نبوی در زمان معاصر است. او در تونس درس خواند و کارشناسی ارشد و دکترا را از دانشگاه الازهر دریافت کرد و به منصب رئیس دادگاه زیتونه راه یافت. از این رو گفت‌وگو با او درباره‌ی سنت نبوی و مبارزه با آن خواه از سوی افراد خودی یا خاورشناسان و ملحدان خالی از حاشیه نیست. وقتی در کنفرانس «الازهر و صلح جهانی» در قاهره با او دیدار کردیم گفت‌وگویی را با او انجام دادیم که در ادامه به آن خواهیم پرداخت:

  • چند روز پیش یكی از دوستان بزرگوارم كلیپی صوتی منسوب به آقای ناصر رزازی را برایم فرستاد. وقتی بدان گوش فرا دادم، قبل از نقل یا هرگونه اظهار نظر درباره‌اش، پیگیر صحت و سقم آن شدم، تا اینكه صحت آن برایم محرز شد؛ و فهمیدم كه گفت‌وگویی بوده بین ایشان و فردی یارسانی به نام آقای یوسف شاهی. در عین تأسف عمیق برای این ادب و ادبیات، چون حاوی چند ادعای بزرگِ بی‌اساسِ همراه با توهین بود، آن را در حدی ندیدم كه نیازمند پاسخ باشد. مدتی صبر كردم و منتظر واكنش گوینده شدم، اما چون آنها را انكار نكرد و به نوعی در پی توجیه آنها برآمد؛

  • شخصیت هر فرد مسلمان با بعضی از ارزش‌ها که کیان او را تشکیل داده و راه و رسم زندگی او را مشخص می‌کنند، از دیگران برجسته می‌شود و این ارزش‌ها به‌خاطر انجام وظیفه مسلمان که همانا عبادت خداوند و آبادانی زمین است، از دیانت او سرچشمه می‌گیرد.

    از جمله این ارزش‌ها، یاری و همکاری با یکدیگر است.

    همچنان خداوند، جهانیان را آفریده است و از لطف و کرمش بدان‌ها توانایی‌های عقلی، جسمی و ذاتی بخشیده است که متفاوت از همدیگر هستند، به گونه‌ای که طیفی از انسان‌ها از لحاظ قدرت بدنی، نهایت فوق‌العاده هستند

  • نهاد آموزش و پرورش به عنوان زیر ساختی ترین سنگ بنای تحولات جامعه به شمار می‌آید. در جهان امروزی نظام آموزشی یکی از ارکان اصلی توسعه انسانی است. اگر قبول کنیم که بنیاد حیات جمعی انسان را تعلیم و تربیت تشکیل می‌دهد، آموزش و پرورش خطیرترین مسؤولیت تربیت نیروی انسانی مولد و نقش‌آفرین در جامعه را برعهده دارد. بنابراین بسترسازی برای تولید نیروی انسانی توانمند در چارچوب رسالت این نهاد است.

    چنانچه بخواهیم اشاره‌ای به ارکان اصلی نظام آموزش و پرورش نماییم؛

  • از حقوق بنیادین افراد آزادی رفت‌و‌آمد است و بازداشت یا توقیف غیرقانونی جرم تلقی می‌شود. ماده ٩ اعلامیه جهانی حقوق بشر می‌گوید: «هیچ‌کس را نباید خودسرانه توقیف، حبس یا تبعید کرد». 

    همان‌طور‌که از نام اعلامیه بر‌می‌آید، در متن به بیان آرمان‌ها اکتفا شده و جزئیات در دو سند «میثاق بین‌المللی حقوق مدنی- سیاسی» و «میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی» که مجلس ایران در ١٧ اردیبهشت‌ماه ١٣٥٢ به آن ملحق شده، درج شده است و همچنان در نظام حقوق ما اعتبار دارد. در بند اول ماده ٩ میثاق حقوق مدنی و سیاسی آمده است: «هر‌کس حق آزادی و امنیت شخصی دارد.

  • با توجه به شیوع سویه امیكرون در كشور، شاهد گسترش مجدد و شدید كرونا هستیم و در این میان عدم رعایت پروتكل‌های بهداشتی از سوی مردم و تصمیمات چندوجهی از سوی مسوولان نگرانی‌ها را چند برابر كرده است. به‌طور مثال؛ ستاد ملی مقابله با كرونا مصوب كرده است كه «در راستای عمل به شیوه‌نامه‌های بهداشتی تا اطلاع بعدی سفرهای استانی انجام نمی‌شود.» «بازی تیم‌های ملی فوتبال ایران و امارات بدون حضور تماشاگر برگزار می‌شود.» یا ما شاهد تعطیلی جلسات علنی مجلس به علت شیوع كرونا هستیم.

  •   بی‌شک در طول تاریخ جهان همه‌ی حاکمان و دولت‌ها، احزاب و گروهها، فعالان اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، هنری و... همه و همه به نحوی و نوعی خواسته‌اند که در این نهاد مقدس، بزرگ و عالمگیر آموزش و پرورش «معلّم» نفوذ کنند؛ تا بدین‌وسیله هر کدام به آرمان، اهداف و خواسته‌های مدنظر خود برسند. در این میان نیز «معلّم» همچون دیگر اقشار جامعه و به طبع انسان بودن گاهی مؤثّر بوده و گاهی نیز مورد تأثیر منافع شخصی، موقعیت مادی و معنوی و... و یا از ترس و تهدید جان، مال و منال، نان و... واقع شده و با اختیار یا به ناچار تسلیم «زر»، «زور» و «تزویر» شده است.