إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

مقالات

  • پیامبر اسلام فرموده است: "كفى بالمر إثماً أن يضيع من يعول". این گناه برای بنده کافی است که زیردستان خود را تباه کند.

    ابن قیم جوزی در کتاب "تحفة المودود بأحکام المولود" می‌نویسد: بیشتر فرزندان فسادشان از سوی پدر و مادر و ناشی از بی‌توجهی آنان است. 

    امام غزالی طوسی می‌نویسد: فرزندان جواهر هستند. ما به او می‌گوییم: آری راست می‌گویی جواهر هستند اما ای ابا حامد متأسفانه بسیاری از پدران با این جواهر چون آهنگر برخورد می‌کنند. 

  • اشارە: خانم «ایران محمّدی» عضو شورای مرکزی جماعت دعوت و اصلاح متولد ١٣٥٤ روانسر واقع در استان کرمانشاه است. وی دارنده‌‌ی کارشناسی ارشد فقه امام شافعی(رح) مدرّس مدرسه‌ی علوم دینی علّامه اقبال لاهوری شهرستان روانسر، مربّی کشوری تربیت مربی جماعت و مدرّس دانشگاه پیام نور واحد روانسر است. از وی درباب نقش و جایگاه گفت‌وگو در اسلام پرسش‌هایی پرسیدەایم. پاسخ‌های مکتوب ایشان در پی می‌آید.

  •      گفت: گویا شبیه هم هستند، گفتم: تفاوت زیادی ندارند، قانون جذب بر استفاده اراده شخصی، نیرو و ایمان خود برای رسیدن به اهداف تکیه می‌کند، اما قانون تلاش برای رسیدن به نتایج بر خداوند و توانائی های خود تکیه دارد.

       گفت: حالا فهمیدم، به عنوان یک مسلمان از قانون جذب استفاده می‌کنم و تمام کارهایم را به خداوند واگذار می‌کنم، گفتم: ما آن را قانون جذب نمی‌نامیم، بلکه آن را قانون تلاش، توکل یا دعا می‌نامیم، گفت: مسمّی مهمّ نیست، گفتم بلکه مسمّی مهمّ‌ترین چیز است.

  • (تعریف تزکیه، نقش تزکیه، رسالت تزکیه، روش تزکیه، تعریف تدریج مورد نظر قرآن و...)

    تعریف تزکیه: تزکیه در لغت از زکات است و به معنی رشد و نمو کردن می‌باشد و در اصطلاح دینی یعنی زمینه‌سازی برای رشد استعدادات مادّی و معنوی انسان و به فعلیت درآوردن آنها در تمامی مجالات مادّی و معنوی زندگی. 

    نقش تزکیه: قبلاً لازم است تعریفی مجمل از انسان داشته باشیم تا در این راستا جایگاه تزکیه را بهتر بشناسیم.

    نویسنده:
    محمد حامدی
  • یکی از شاخص‌های خانواده‌ی موفق داشتن تفاهم مثبتی است که مصلحت همه‌ی اعضا در آن نهفته است. تفاهم مثبت بین اعضای خانواده بیشتر زمانی مطرح است که دچار اختلاف شوند و گفت‌وگوی سازنده در پیش بگیرند. اختلاف جزء طبیعت بشر است و خدای متعال در سوره‌ی هود می‌فرماید: «وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ ‎﴿١١٨﴾‏ إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ﴿١١٩﴾‏» و اگر پروردگارت می‌خواست مردم را امت یگانه‌ای قرار می‌داد، ولی همچنان اختلاف می‌ورزند.

  • اشارە: گزارشی از اردوی یک‌روزه معاونت آموزشی – تربیتی دفتر پاوه که نویسندە با بیان جزئیات آن، به واکاوی نقش اردو و فعالیت‌‌های گروهی در پرورش دینی، اجتماعی و اخلاقی کودکان و نوجوانان می‌پردازد.

    اردو یکی از فعالیت‌هایی است که با هدف تقویت مهارت‌های اجتماعی، روحیه‌ی خودباوری، مسؤولیت‌پذیری، آشنایی با اخلاقیات و ارتباطات کلامی و احساسی و تعامل اجتماعی اعضا و پرورش مهارت‌های زندگی چون دوستی و همراهی، انجام وظایف شخصی و گروهی، استقلال و اعتماد به‌نفس

  • “سَرَک”کشیدنی بِمَعنی(و مرادِ)”سـائِـح” : روان شدن، جهان گردی، قابلیتِ ذوب شدن، گداختن، پوششِ مُخَطَّط، روزه دارِ ملازمِ مسجد، پاره پاره شدن.. امام مودودی آورده است:” تعدادِ زیادی از صحابه و تابعین، “سائِحات” را، “صائِمات” معنی کرده اند..

    نویسنده:
    سیدهدایت فخرالدینی
  •   همانگونه که مستحضرید امسال هم به روال سال‌های گذشته، فرماندار محترم سردشت در مصاحبه با رسانه‌ها اعلام کردند که امسال نیز گرامیداشت بمباران شیمیایی ٧تیر با حضور مسؤولان برگزار خواهد شد. ضمن استقبال از اعلام این خبر، می‌خواهم از فرصت پیش‌آمده استفاده کرده و چند سؤالی را که مدت‌هاست ذهن بنده را به خود مشغول نموده با جنابعالی درمیان بگذارم.

  • جنگ، همواره یک موضوع جدی و مختل کننده بهداشت عمومی جامعه بوده است. از میان عوامل استرس زا، شاید هیچ کدام به این اندازه شدید و وسیع نباشد (باقری کبورق، ١٣٨٤). در این بین حملات شیمیایی به عنوان یکی از مخرب ترین ابزارهای جنگی توانسته آسیب های کوتاه مدت و بلندمدت خانوادگی، روانی و عاطفی بر جای بگذارد (قهاری، ١٣٨٦). وسیع ترین حملات شیمیایی که تاکنون صورت گرفته، در جنگ هشت ساله عراق (١٩٨٠-١٩٨٨) بود.

  • در طول جنگ تحمیلی، ایران ‌۲۵۲ بار مورد حمله شیمیایی رژیم بعث عراق قرار گرفت که به حدود ‌۱۰۰ هزار مجروح شیمیایی منتج شد که هنوز از آثار آن‌ها رنج می‌برند. کنوانسیون ژنو برای ممنوعیت استفاده از سلاح‌های شیمیایی، در سال ۱۹۲۵ صادر شد اما بعضی از کشورها به این کنوانسیون پایبند نبوده‌اند. رژیم بعث عراق که از پیروزی در جبهه‌های جنگ علیه ایران ناامید شده بود، تصور می‌کرد با حملات شیمیایی می‌تواند خواسته‌های خود را بر ملت ایران تحمیل کند.