«ماموستا رئوف اصلاح‌جو»، امام جماعت مسجد سراج شهرك بهاران سنندج چندى پيش در كانال «مسجد سراج« عبارت آغازین يادداشت را بارگذارى و با مخاطبان خویش به اشتراک گذاشت. این عبارت کوتاه، پيام نغزى را در خود نهفته دارد، كه عدم توجه كافى به آن، پیامدهای جبران ناپذيرى را براى هر فرد يا جمعى به دنبال خواهد داشت.
دل‌نوشته‌اى به ياد رفيق راهم، برادر عزيزتر از جانم، مرحوم كاكه سيف‌الله اوليايى كه بعد از سه ماه تحمل رنج بيمارى در بخش مراقبت‌هاى ويژه‌ی بيمارستان كوثر سنندج، جان به جان‌آفرین تسليم و به ديدار معبود شتافت.
يادداشتى از سفر خاطره‌انگيز روزهای ٢٨ و ٢٩ آذر ماه ١٤٠٣ به شهر قم، همراه با دكتر جهانگير ولدبيگى.
الحمدلله والمنة پس از كش و قوس‌هاى فراوان كه به‌خاطر وضعيت ناپايدار منطقه پيش آمده بود، كنگرۀ ششم جماعت دعوت و اصلاح با موفقيت هر چه بيشتر برگزار و به كار خود پايان داد، پیش از هرچیز خدای را شاکرم که بر بنده‌اش منت نهاد تا در جمعی چنین فرهیخته حضور به هم رساند، و توفیق دوچندان ارزانی داشت تا بتوانم قطره‌ای بر این دریای بیکران علم و معرفت بیافزایم.
مخاطبان ارجمند! در ماه‌های نخست جنگ غزه، یادداشتی در باب ضرورت و چگونگی حمایت از مردم مظلوم و ستمدیده‌ی باریکه غزه با شما خوبان به اشتراک گذاشتم. امروز با گذشت بیش از سیصد روز از این جنگ نابرابر، قصد دارم با نگاه از زاویه‌ای متفاوت به این موضوع، شرافت و بزرگی این ملت قهرمان را هرچه بیشتر نمایان ساخته و آفت جانسوز عادی‌سازی وضعیت غیر انسانی ساکنان مظلوم غزه و عدم همدردی مسلمانان جهان با ایشان را یادآور شوم و در نگارش این یادداشت، چیزی جز عذر و توبه به درگاه پروردگار نمی‌خواهم.
خداوند تبارک و تعالی در آیه‌ی ١٨٣ سوره‌ی بقره از قرآن کریم روزه گرفتن را بر همه‌ی مسلمانان واجب فرموده است.
بزرگان ما از ديرباز گفته‌اند كه: اگر مى‌خواهيد با پاكترين و شریفترین انسان‌ها همدم و همكلام شويد، به ميان كشاورزان بروید و با آنها در تعامل باشید، چرا كه اين قشر از جامعه در طول تاريخ با تلاش و زحمات شبانه‌روزى و با ريختن عرق جبین نان حلال به دست می‌آورند...
همراهان گرامی پیش از پرداختن به مطلب اصلی بهتر است با ذکر خاطره‌ای از دایی بزرگوارم زمینه‌ی فکریِ لازم را برای شما عزیزان مهیّا کنم، چندى پيش در يك محفل خانوادگى موضوع جذّابی از جانب دايى عزيزم_ كاك صابر يوسفى_ مطرح شد كه برايم تازگى داشت، وی و همسر گرامی‌اش علاقه‌ى زيادى به ورزش كوهنوردى دارند
همواره پرداختن به زندگی بزرگان و شناساندن آنان به آحاد جامعه با واکنشهای متفاوتی از سوی افراد مختلف همراه است. گروهی بر این عقیده و باورند که پرداختن به زندگى اشخاصى که در قید حیات هستند کارى ناصواب و آفت‌زاست، این امر به زعم آنان بحران هویتى را به دنبال خواهد داشت.
مخاطبان گرانقدر قبل از آغاز سخن قصد دارم با يادآورى خاطره‌اى شيرين، موضوع مورد بحث را براى شما خوبان دلچسب‌تر نمايم. چندى پيش در معيّت استاد بزرگوارم ماموستا عبدالله ايرانى گفت‌وگويى دو نفره در باب قيامت و احوالات سخت آن داشتیم، كه جزو خاطراتى است كه هيچ وقت فراموش نمى‌كنم. در بخشى از اين گفت‌وگو ماموستا عنوان كردند: «كاک فرزاد! تصوّر كن روز قيامت است و همه در صحراى محشر منتظر حسابرسى هستند، ناگهان در ميان انبوه جمعيّت صدايى كه همه آن را مى‌شنوند، ندا سر مى‌دهد كه اى بنده‌ی خدا عبدالله ايرانى بيا بيرون! در آن لحظه ترس و نگرانى تمام وجودت را فرا گرفته، سراسيمه جلو آمده، در كمال احترام دوباره ندا مى‌آيد كه برو و در آخر آن صف بایست،
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل