دلنوشتهاى به ياد رفيق راهم، برادر عزيزتر از جانم، مرحوم كاكه سيفالله اوليايى كه بعد از سه ماه تحمل رنج بيمارى در بخش مراقبتهاى ويژهی بيمارستان كوثر سنندج، جان به جانآفرین تسليم و به ديدار معبود شتافت.
پيشتر در يادداشتى تحت عنوان با صالحين ديارم ٤ به اختصار در وصف ايشان قلمفرسايى كرده و نكاتى را بيان نمودم. اين بار قصد دارم بيشتر عظمت شخصيت كاكه سيفالله را براى شما مخاطبان و همراهان عزيز نمايان سازم؛ چرا كه شايسته الگوبردارى است؛ همانطورى كه مىدانيد الگوها، شيوههايى از زندگى هستند كه از فرهنگ نشأت مىگيرند و افراد بههنگام عمل بهطور طبيعى با اين الگوها سر و كار دارند و اعمال آنها با اين الگوها تطابق مىيابد. الگو، در لغت به معناى سرمشق، نمونه، مثال، مدل و... آمده است و در اصطلاح، به شخصيّتى گفته مىشود كه به دليل دارا بودن برخى خصوصيات، شايستهی تقليد و پيروى است. همچنين واژهی الگو در زبان عربى، به اسوه و قدوه تعبير مىشود و قدوه به معنى تبعيت و پيروى است؛ همچنانكه در قرآن كريم آمده است:
«أولَئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْعَالَمِينَ» (انعام: ٩٠)
آنان [= پیامبران] کسانی هستند که الله هدایتشان کرده است؛ پس [ای پیامبر،] از هدایت [و راه راستِ] ایشان پیروی کن [و به قومت] بگو: «من در برابر این [رسالت،] پاداشی از شما نمیخواهم. این [قرآن، چیزی] نیست مگر [یادآوری و] پندی برای جهانیان».
يعنى پس از آن كه آنان در پرتو هدايت الهى شايستگى اسوه و مقتدا بودن را براى ديگران به دست آوردند؛ بر ديگران است كه آنان را سرمشق خود قرار دهند.
به باور نگارنده، مرحوم كاكه سيفالله اوليايى از چنان پتانسيلى برخوردار است كه شايستگی قدوه بودن را داشته و مىطلبد نزديكان ايشان دست به قلم شده و عملكرد درخشان اين بزرگمرد را در عرصهی دعوت دينى، مرقوم و در معرض ديد همگان قرار دهند. مخاطبان گرامى! به جرأت و با ضرس قاطع مرحوم كاكه سيفالله اوليايى را رجل صالحى مىدانم كه صلاحيّت و اهليّت پيروى كردن را داشته و در ادامه به اختصار بدان مىپردازم.
در فرهنگ لغت آمده: عبارت مرکب «سیفالله» را در دستور زبان فارسی میتوان یکجا، صفت در نظر گرفت برای موصوفی که محذوف است.
از آنجایی که سیف به معنی شمشیر است، میتوان سیفالله را بهصورت مفهومی و نه معنای تحتاللفظی، در معنی «شخصی مقتدر و قدرتمند که خواست و مشیت الهی را در زمین پیاده میکند» به کار برد و اين راز نهفته در لقبى است كه پيامبر -صلى الله عليه وسلم - به صحابى گرانقدر خالد بن وليد -رضى الله عنه- داده و بهحق، برازندهی نامش بود.
به باور من عملكرد درخشان كاكه سيفالله اوليايى در عرصهی دعوت دينى شخصيّتى مقتدر و قدرتمند از ايشان را در صفحات تاريخ دعوت دينى در كردستان، بهویژه شهرستان بيجار به ثبت رساند كه جاى خالىاش را به سختى مىتوان پر كرد.
يكى از دوستان كاك سيفالله كه پيشتر مربى كلاسهاى تربيتى ايشان بوده و ساكن شهرستان ديواندره است، میگفت: ٦ سال متمادى كاك سيفالله از بيجار به ديواندره (قريب به ٧٠ كيلومتر) براى شركت در کلاسهاى جماعت دعوت و اصلاح رفت و آمد میکرد و هميشه قبل از ديگران حضور مییافت. ايشان در ادامه گفت: در مقاطعى بعد از نماز صبح كلاسها را برگزار مىكرديم و ايشان قبل از اذان صبح از بيجار راهى ديواندره شده و قبل از همه، حضور پيدا كرده و تعجب همگان را بر مىانگيخت.
امام جماعت مسجد اهل سنت بيجار، فوت اين بزرگمرد را ضايعهاى بزرگ براى فعاليتهاى مسجد و دعوت دينى در شهرستان بيجار قلمداد و اظهار داشت: كاك سيفالله چراغ مسجد بود و عدم حضورش مايهی بسى نگرانى است.
مخاطبان گرامى! فعاليتهاى مشترک نگارنده طى سالهاى گذشته با كاكه سيفالله اوليايى چيزى بسيار فراتر از اين يادداشت است و پرداختن به آن در اين مجال نمىگنجد، اما شهادت مىدهم كه ايشان و همسر گرانقدرشان نوحآسا و شبانهروزى بار مسؤوليت دعوت دينى در شهرستان بيجار را بر دوش كشيده، خانه و كاشانهشان مأمن آحاد مختلف جامعه بود و با کارنامهای درخشان در مسير اشاعهی آموزههاى دينى، گوی سبقت را از سایر همقطارانشان ربوده و گسترش هرچه بیشتر مفاهيم معنوى در نهاد جامعه و خانواده، جزو دغدغههای اصلی وجودىشان بود.
جان كلام: كاک سيفالله اوليايى با شمشيرى كه در غلاف نهانش بر كمر بسته بود، هر گاه مطامع دنيايى و هواهاى نفسانى مىخواستند بر قلبش مستولى پيدا كنند، با ارادهاى پولادين كه خداوند متعال بدو ارزانى داشته بود، شمشير از غلاف وجودىاش كشيده و آنها را به زانو در مىآورد. خدایش بیامرزد و جنتالفردوس مأوایش باد!
دكتر فرزاد وليدى - سنندج ١٤٠٣/١٠/١٧
نظرات
دلسوز
17 دی 1403 - 14:57اللَّهُمَّ اغْفِرْ لَهُ وَارْحَمْهُ، وَعَافِهِ، وَاعْفُ عَنْهُ، وَأَكْرِمْ نُزُلَهُ، وَوَسِّعْ مُدْخَلَهُ، وَاغْسِلْهُ بِالْمَاءِ وَالثَّلْجِ وَالْبَرَدِ، وَنَقِّهِ مِنَ الْخَطَايَا كَمَا نَقَّيْتَ الثَّوْبَ الأَبْيَضَ مِنَ الدَّنَسِ، وَأَبْدِلْهُ دَاراً خَيْراً مِنْ دَارِهِ، وَأَهْلاً خَيْراً مِنْ أَهْلِهِ، وَزَوْجاً خَيْراً مِنْ زَوْجِهِ، وَأَدْخِلْهُ الجَنّةَ، وَأَعِذْهُ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ [وَعَذَابِ النَّارِ. (بار الها! او را ببخش، و بر او رحم كن، و عافيت نصيبش بگردان، و از وى گذشت كن. الهى! ميهمانى او را گرامى بدار، و قبرش را وسيع بگردان، و او را با آب و برف و تگرگ بشوى، و از گناهان، چنان پاكش بگردان كه لباس سفيد را از آلودگى، پاك و تميز میگردانى. پروردگارا! به او خانه اى بهتر از خانه اش، و خانواده اى بهتر از خانواده اش، و همسرى بهتر از همسرش، عنايت بفرما، و او را وارد بهشت كن، و از عذاب قبر و دوزخ پناهش ده). 157/2 ((اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِحَيِّنَا وَمَيِّتِنَا، وَشَاهِدِنَا، وَغَائِبِنَا وَصَغِيْرِنَا وَكَبِيْرِنَا، وَذَكَرِنَا وَأُنْثَانَا. اللَّهُمَّ مَنْ أَحْيَيْتَهُ مِنَّا فَأَحْيِهِ عَلَى اْلإِسْلاَمِ، وَمَنْ تَوَفَّيْتَهُ مِنَّا فَتَوَفَّهُ عَلَى اْلإِيْمَانِ، اللَّهُمَّ لاَ تَحْرِمْنَا أَجْرَهُ وَلاَ تُضِلَّنَا بَعْدَهُ))[2]. (الهى! زنده و مرده، حاضر و غايب، كوچك و بزرگ، مرد و زن ما را مورد آمرزش قرار دهد، يا الله! هركسى را از ميان ما زنده نگه میدارى بر اسلام زنده اش نگاه دار، و هركسى را ميرانى بر ايمان بميران. بار الها! از اجر اين متوفّى ما را محروم مگردان، و بعد از وى ما را گمراه نكن). اللَّهُمَّ إِنَّ فُلاَنَ بْنَ فُلاَنٍ فِيْ ذِمَّتِكَ، وَحَبْلِ جِوَارِكَ، فَقِهِ مِنْ فِتْنَةِ الْقَبْرِ وَعَذَابِ النَّارِ، وَأَنْتَ أَهْلُ الْوَفَاءِ وَالْحَقِّ، فَاغْفِرْ لَهُ وَارْحَمْهُ إِنَّكَ أَنْتَ الْغَفُوْرُ الرَّحِيْمُ. (يا الله! همانا فلان پسر فلان در امان و پناه تو است، پس او را از فتنه ى قبر و عذاب دوزخ نجات بده، بدون شك تو اهل وفا و حقّ هستى. الها! او را ببخشاى و بر وى رحم كن، همانا تو بخشاينده و مهربانى). اللَّهُمَّ عَبْدُكَ وَابْنُ أَمَتِكَ احْتَاجَ إِلَى رَحْمَتِكَ، وَأَنْتَ غَنِيٌّ عَنْ عَذَابِهِ، إِنْ كَانَ مُحْسِناً فَزِدْ فِيْ حَسَنَاتِهِ، وَإِنْ كَانَ مُسِيْئاً فَتَجَاوَزْ عَنْهُ. (اى الله! اين شخص بنده ى تو و فرزند كنيز تو است كه به رحمت تو نيازمند است، و تو از عذاب دادن او بى نيازى، اگر نيكوكار است بر نيكىهايش بيفزاى، و اگر بدكار است از او گذشت بفرما). «56» دعا در نماز ميت براي كودك اللَّهُمَّ أَعِذْهُ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ. (خداوندا! او را از عذاب قبر پناه ده). اگر دعاى زير را خواند هم خوب است: اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ فَرَطًا وَذُخْراً لِوَالِدَيْهِ، وَشَفِيْعاً مُجَاباً. اللَّهُمَّ ثَقِّلْ بِهِ مَوَازِيْنَهُمَا وَأَعْظِمْ بِهِ أُجُوْرَهُمَا، وَأَلْحِقْهُ بِصَالِحِ الْمُؤْمِنِيْنَ، وَاجْعَلْهُ فِيْ كَفَالَةِ إِبْرَاهِيْمَ، وَقِهِ بِرَحْمَتِكَ عَذَابَ الْجَحِيْمِ، وَأَبْدِلْهُ دَاراً خَيْراً مِنْ دَارِهِ، وَأَهْلاً خَيْراً مِنْ أَهْلِهِ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ ِلأَسْلاَفِنَا، وَأَفْرَاطِنَا، وَمَنْ سَبَقَنَا بِاْلإِيْمَانِ. (خدايا! او را ميزبان و ذخيره و شفاعت كنندهاى كه شفاعتش قبول شود براى پدر و مادرش قرار بده. خدايا! بوسيله ى او ترازوى حسنات پدر و مادرش را سنگين بگردان، و بر پاداش آنها بيفزاى، و او را به مؤمنان نيكوكار ملحق بگردان، و در كفالت ابراهيم؛ قرار ده، و به رحمت خود از عذاب دوزخ حفظ كن، و خانه اى بهتر از خانه اش، و خانواده اى بهتر از خانواده اش به او عطا فرما، خدايا! گذشتگان و كسانى را كه پيش از ما رفته اند و آنهايى را كه در ايمان بر ما سبقت جسته اند بيامرز). اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ لَنَا فَرَطاً، وَسَلَفاً، وَأَجْراً. (خدايا! او را براى ما ميزبان و ذخيره و ثوابى قرار ده).
مامە خەمە
17 دی 1403 - 14:58اللهم اغفر له وارحمه واسكنه الفردوس الأعلى وأبدله دارا خيرا من داره واجعل قبره روضة من رياض الجنة ..
ئەحمەدی
17 دی 1403 - 15:00اللهم ارحم ( اللهم اغفر له وارحمه واسكنه فسيح جناتك ) وانس وحشته واجمعنا به في جنتك ، اللهم ارحمه بقدر شوقنا له اللهم ارحمه واغفر له . اللهم إرحم من تساوت عندهم الأوقات لا شمس تشرق عليهم ولا قمر يُضيء عتمتهم اللهم أنر قبورهم واسقهم بفيض من جنتك . اللهم ارحمه واغفر له واجعل قبره روضة من رياض الجنة هو وجميع موتى المسلمين . اللهم أرحمه فهو أغلى ما فقدنا وأسألك يارب أن تغفر له وتنزل الضياء على قبره وسعة تؤنس وحشته . اللهم آنس وحشته وارحم غربته وأنر ظلمته وآمن روعته . اللهم أبدله دارًا خيرًا من داره وأهلًا خيرًا من اهله وذريةً خيرًا من ذريته . ربي عطّر قبره برائحة الجنة . اللهم أرحم تلك النفس الطيبة التي فارقت الدنيا وأنتقلت إلى جوارك اللهم اجعله في الفردوس الأعلى من الجنة . اللهم انظر إليه نظرة رضا، فإنَّ من تنظر إليه نظرة رضا لا تعذبه أبداً . اللهم أسكنه فسيح الجنان ، واغفر له يا رحمن . اللهم شفِّع فيه نبينا صلى الله عليه وسلَّم، واحشره تحت لوائِه، واسقِهِ من يده الشريفة شربة هنيئة لا يظمأ بعدها أبداً . اللهم قِهِ عذابك يوم تبعث عبادك، اللهم أنزل نورا من نورك عليه ، اللهم حرم دمه ولحمه وبشرته على النار برحمتك يا أرحم الراحمين . اللهم أنت ربه ، وأنت خلقته ، وأنت هديته للإسلام، وأنت قبضت روحه ، وأنت أعلم بسره وعلانيته ، وقد دعونا كشفاعة له فاغفر له يا غفور يا رحيم . اللهم انقله من ضيق اللحود ومراتع الدود إلى جناتك جنات الخلود، في سعة القصور في سدر مخضود، وطلح منضود، وظل ممدود وماء مسكوب، وفاكهة كثيرة لا مقطوعة ولا ممنوعة، وفرش مرفوعة مع الذين أنعمت عليهم من النبيين والصديقين والشهداء والصالحين . اللهم إنه عبدك ابن عبدك ابن أمتك إحتاج إلى رحمتك وأنت غني عن عذابه فارحمه . اللهم ارزقه لذة النظر إلى وجهك والشوق إلى لقائك . اللهم ارجع نفسه إليك راضية مرضية وادخله في جنتك مع عبادك الصالحين . اللهم إن كان من المحسنين فزد في حسناته وان كان من المسيئين فتجاوز عن سيئاته . اللهم اجعل ذريته سترًا بينه وبين نار جهنم ، اللهم اجعل ذريته ذرية صالحة تدعوا له بالخير الى يوم الدين . اللهم إني أسالك الفردوس الأعلى نزلًا له . اللهم لا نزكيه عليك ولكنّا نحسبه انه آمنَ وعمل صالحًا فاجعل له جنتين ذواتي أفنان بحق قولك: “ولمن خاف مقام ربه جنتان” . اللهم ارحمه فوق الارض وتحت الارض ويوم العرض عليك . اللهم انزل نورا من نورك عليه ، اللهم نور له قبره ووسع مدخله وآنس وحشته ، اللهم ارحم غربته وارحم شيبته . اللهم اجعل قبره روضة من رياض الجنة ، لا حفرة من حفر النار . اللهم اطعمه من الجنة واسقه من الجنة واره مكانه من الجنة وقل له أدخل من أي باب تشاء . اللهم إن كان غير اهلًا لوصول رحمتك فرحمتك اهلًا لان تسعه . اللهم يا ذا الجلال و الإكرام يا حي يا قيوم ندعوك باسمك الأعظم الذي إذا دعيت به أجبت أن تبسط على ( اللهم اغفر له وارحمه واسكنه فسيح جناتك ) من بركاتك ورحمتك واغفر له حتى لا تضره الذنوب . اللهم اكفه كل هول دون الجنة واجعل مثواه الفردوس برحمتك يا أرحم الراحمين . وصل الله وسلم على سيدنا محمد وعلى آلة وصحبة اجمعين .