«مصطفی ملکیان»، اندیشمند معاصر و فیلسوف اخلاق و نظریه پرداز نواندیش دینی، با تاکید بر اینکه آزادی آدمیان اصل اولیه زیست اجتماعی محسوب می شود گفت: این آزادی فقط زمانی که موجب خدشه و یا لطمه وارد کردن به دیگران شود، قابل تهدید است.لذا آزادی سخن گفتن و آموزش و ترویج زبان مادری هرگز تهدید بردار نیست.
به گزارش ایسنا، مصطفی ملکیان امروز(۱۰ مهرماه) در آیین افتتاح نهمین نمایشگاه بین المللی کتاب در استان کردستان، در رابطه با حقوق زبان مادری اظهار کرد: همیشه در کشورهایی که اقلیت های زبانی و قومی وجود دارد مسئله حق آموزش و ترویج زبان مادری یکی از مباحث حقوقی و اخلاقی بوده است.
وی افزود: چهار دلیل مؤید شناخت حقوق زبان مادری و پاسداشت آن در مقام اجرا است، که ادله های اخلاقی و حقوقی از دلایل اول و دوم و ادله های مصلحت اندیشانه از دلایل سوم و چهارم این مبحث محسوب می شوند.
اندیشمند معاصر و فیلسوف اخلاق و نظریه پرداز نواندیش دینی، عنوان کرد: دلیل اول که از منظر اخلاقی مورد بحث است این است که آزادی هیچ کسی در هیچ حوزه ای قابل تهدید کردن و محدودسازی نیست مگر اینکه آزادی آن کس به آزادی دیگران لطمه و خدشه ای وارد کند.
وی با تاکید بر اینکه آزادی آدمیان اصل اولیه زیست اجتماعی محسوب می شود ادامه داد: این آزادی فقط زمانی که موجب خدشه و یا لطمه وارد کردن به دیگران شود، قابل تهدید است. این سخن دلیل اخلاقی داشته و در همه جا شمول دارد و آزادی سخن گفتن و آموزش و ترویج زبان مادری هرگز تهدید بردار نیست.
ملکیان بیان کرد: دلیل اول تکیه بر مفهوم آزادی داشت و دلیل دوم تکیه بر مفهوم عدالت دارد، یکی از خصیصه های عدالت این است که ویژگی های غیرارادی نمی تواند مبانی محرومیت و یا مزیت در مقایسه با دیگران باشد.
این اندیشمند افزود: این نکته، از عدالت توزیعی نشات می گیرد، به این معنا که شاخصه هایی که خود صاحبان ویژگی در آن دخالتی ندارند، نمی تواند در توزیع فرصت ها موثر باشد، لذا زبان مادری نمی تواند مبنای محرومیت و یا مزیت قرار گیرد، بر همین اساس زبان مادری کسانی که یک اقلیت زبانی است، نباید مبنای محرومیت آموزش و ترویج آن زبان شود.
وی ادامه داد: در دلیل سوم و چهارم که با مصلحت اندیشی سروکار دارد، باید گفت همانطور که در عالم موجودات زیستی، سلامت اکوسیستم های زیستی نه به تکثر بلکه به افزایش تنوع بستگی دارد، در باب اکوسیستم های فرهنگی و اجتماعی نیز این مهم صدق می کند، و در جامعه ای که مکتب ها، آیین ها و و ایدئولوژی های مختلف وجود داشته باشد، سلامت فرهنگی و اجتماعی نسبت به جوامع تک مکتبی و تک مذهبی بیشتر است.
ملکیان با تاکید بر اینکه سلامت اجتماعی و فرهنگی هر جامعه ای به تنوع مکتب ها و مسلک ها و مذاهب است، تصریح کرد: این سخن در باب زبان نیز صدق می کند و هر چه تنوع زبانی در یک جامعه بیشتر باشد حیات زبانی آن جامعه سالم تر و با نشاط تر خواهد بود. لذا حفظ تنوع زبانی برای سلامت اکوسیستم فرهنگی و اجتماعی مصلحت اندیشانه است و نباید اجازه داد هرگز زبانی منقرض شود و تحقق این مهم آموزش و ترویج زبان است.
وی افزود: اگر همه زبانهای جهان را از بین ببریم و همه به یک زبان صحبت کنیم دیر یا زود خسارت فرهنگی عظیم آن زبان فراهم می شود.
این اندیشمند معاصر بیان کرد: همیشه اقوام، ملل و قبیله ها زندگی در جامعهای را می پذیرند که در آن نیازهاشان برآورده شود.
وی اعلام کرد: راه مقابله با ترس از مرکز گریزی قوم یا اقوامی، این است که نیازهای آن قوم در جامعه براورده شود، در این صورت دلیلی برای مرکز گریزی نیست.
وی با تأکید بر اینکه نیاز مادری یکی از نیازهای اساسی هر قوم است، خاطرنشان کرد: در این راستا برای جلوگیری از مرکز گریزی نیاز است که زبان مادری هر قومی حفظ شود و کسی نگاه اهانت آمیز و تحقیر، به زبان دیگری نداشته باشد و کاری کنیم که زبان هر قومی محترم شمرده و این امر نه تنها در شعار بلکه در مقام و عمل نیز مشاهده شود.
روایت دوم از سخنرانی استاد ملکیان در ١٠ مهرماه در نمایشگاه کتاب در سنندج
استاد مصطفی ملکیان، فیلسوف نام آشنای کشورمان؛ سخنران ویژه مراسم گشایش نهمین نمایشگاه بین المللی کتاب کردستان بود و در این سخنرانی بر ضروت به رسمیت شناخته شدن حق آموزش و ترویج زبان مادری به عنوان یکی از اصول اولیه زیست اجتماعی تاکید کرد و گفت: اگر از مرکزگریزی اقوام می ترسیم راهش این است کاری کنیم که همه این احساس و استنباط را داشته باشند که همه نیازهای آنان برآورده می شود. یکی از مهم ترین نیازهای اقوام این است که زبان مادری آنان قدر ببیند و بر صدر بنشیند و اهانت و توهین تحقیری در این باره شاهد نباشند. **** استاد مصطفی ملکیان، فیلسوف نام آشنای کشورمان؛ سخنران ویژه مراسم گشایش نهمین نمایشگاه بین المللی کتاب کردستان بود و در این سخنرانی بر ضروت به رسمیت شناخته شدن حق آموزش و ترویج زبان مادری به عنوان یکی از اصول اولیه زیست اجتماعی تاکید کرد. به گزارش کُرد پرس، استاد ملکیان در این سخنرانی با بیان اینکه به چهار دلیل عمده این امر ضرورت دارد گفت: حق آموزش و ترویج زبان مادری یکی از مباحث حقوقی و اخلاقی است. به چهار دلیل اشاره می کنم که هر چهار دلیل موید این است که باید حق زبان مادری را به رسمیت بشناسیم و در مقام عمل هم پاس بداریم. این استاد پرآوازه با اینکه دلیل اول از منظر اخلاقی محل بحث است و آن این است که به لحاظ اخلاقی آزادی هیچ کسی در هیچ حوزه ای قابل تحدید کردن و محدودسازی نیست مگر اینکه آزادی آن شخص به آزادی دیگری خدشه ای وارد کند، گفت: به لحاظ اخلاقی هیچ کس در هر مقام و منصبی حق ندارد آزادی آدمیان را محدود کند. آزادی آدمیان اصل اولیه زیست اجتماعی است و این آزادی تنها به یک وسیله محدود می شود و آن وقتی است که آن آزادی اسباب خدشه زدن به آزادی دیگران باشد. ملکیان افزود: تا وقتی به آزادی دیگران تعرض نشده شخص آزاد است و فقط وقتی آزاد نیست که از آزادی خود سوء استفاده کند و متعرض آزادی دیگران شود دیگرانی که درست به اندازه دیگری حق آزادی دارند. این سخن یک دلیل اخلاقی است و در همه جا شمول دارد و یکی از موارد شمول آن آزادی سخن گفتن و آموزش دادن به زبان مادری و آزادی ترویج زبان مادری است. زبان مادری محدود شدنی نیست این فیلسوف نامدار کشورمان با بیان اینکه این آزادی هم مانند هر آزادی دیگری هرگز تحدید بردار نیست و نمی شود حدی برای آن قائل شد مگر اینکه این آزادی متعرض آزادی نظیر خودش بشود، افزود: بر اساس این استدلال ما حق نداریم زبان مادری هیچ قوم و گروه اجتماعی را محدود کنیم مگر اینکه آزادی زبانی این گروه به آزادی زبانی گروه دیگر لطمه وارد کند و طبعا دانسته است و معلوم و مشهود است که این آزادی؛ آزادی زبانی هیچ گروه دیگری را تهدید نمی کند. زبان نباید مبنای محرومیت یا مزیت باشد ملکیان در ادامه با بیان اینکه دلیل دوم که باز دلیل اخلاقی و تا حدودی حقوقی است دلیلی است که نه از راه مفهوم آزادی که از راه مفهوم عدالت مورد بحث است، گفت: تکیه ما در این بحث بر عدالت است. یکی از خصیصه های هر مفهوم و هر برداشتی از عدالت این است، داشتن یا نداشتن ویژگی که خود من هیچ اراده و اختیار و دخل و تصرف و امکان تغییری در آن نداشته باشم نمی شود به واسطه داشتن آن ویژگی یا بواسطه نداشتن آن ویژگی من دارای مزیت بشوم یا داری محرومیتی گردم. با این ویژگی من به دنیا آمده ام و این نمی تواند مبنای محرومیت یا مزیتی برای من در قیاس من نسبت شما باشد. وی افزود: اینکه من پسر یا دختر به دنیا بیاییم در اختیار من نیست و وقتی به اراده خودم نیست هرگز نمی تواند مبنای مزیتی برای من نسبت به دیگران باشد. اگر در جایی مزیتی پیدا کنم محرومیت و مزیتی که مبنایش را به اراده آزاد خودم به وجود آوردم می تواند مبنای مزیت باشد مثل سخت کوشی یا تبنلی. چون فرض بر این این است که این سخت کوشی ارادی است ولی وقتی چیزی در اراده شخص نباشد نمی تواند مبنای مزیت یا محرومیت باشد. وی با بیان اینکه این نکته که از مفهوم عدالت توزیعی نشات می گیرد؛ به این معنا است خود صاحب ویژگی وقتی دخالتی در خلق آن ندارد نباید به خاطر آن دارای مزیت و محرومیت شود و بر این مبنا اینکه با چه زبانی به دنیا بیاییم در اختیار ما نیست پس نمی تواند مبنای مزیت یا محرومت باشد. زبان امر غیر اختیاری است، زبان اقلیت زبانی نمی تواند مبنای محرومیت باشد و بر همین اساس هم آن اقلیت نباید محروم شوند از ترویج و آموزش آن زبان. تنوع را بپذیریم ملکیان افزود: همان طور که در عالم زیستی هر چه تنوع زیستی بیشتر باشد محیط زیست سالم ترخواهد بود و سلامت به این نیست تعداد گیاهان را بیشتر کنیم بلکه باید متنوع شوند گفت: محیطی که در آن هزاران درخت از یک نوع وجود داشته باشد با محیطی که از آن 10 نوع درخت هزار اصله وجود داشته محیط دوم پرنشاط تر است و نتیجه اینکه سلامت اکوسیستم های زیستی با تنوع افزایش می یابد. وی افزود: همین سخن در اکوسیستم های اجتماعی و فرهنگی هم صادق است. در جامعه ای که مکتب های مختلف، مشرب های مختلف، مرام های مختلف ادیان مختلف، کیش های مختلف، آیین های مختلف و.. وجود داشته باشد در این مکان به سلامت اجتماعی و فرهنگی می رسیم و جوامعی که فقط با یک مکتب و مسلک و کیش اداره می شوند هرگز به آن سلامت نمی رسند سلامت به تنوع است و همین سخن در باب زبان صحیح است هر چه متنوع تر باشد حیات زبانی آن جامعه با نشاط تر می ماند اگر همه ما به انگلیسی یا فارسی سخن بگوییم دیر یا زود خسارت عظیم آن معلوم می شود و مصلحت اندیشانه است که از تنوع پشتیانی کنیم و این پشتیبانی این است که نگذاریم زبان های مادری دچار انقراض شود و این امر هم با آموزش امکانپذیراست. این استاد دانشگاه با بیان اینکه اقوام و ملل و قوم ها زندگی در جامعه ای را می پسندند که همه نیازهای آنان در آن جامعه پاسخ داده شود و اگر از مرکزگریزی اقوام می ترسیم راهش این است کاری کنیم که همه این احساس و استنباط را داشته باشند که همه نیازهای آنان برآورده می شود، گفت: یکی از مهم ترین نیازهای اقوام این است که زبان مادری آنان قدر ببیند و بر صدر بنشیند و اهانت و توهین تحقیری در این باره شاهد نباشند.
نظرات
ملکیان
02 اسفند 1402 - 16:18مصطفی ملکیان، اندیشمند و فیلسوف اخلاق در افتتاحیه نمایشگاه کتاب کردستان: زبان مادری مبنای محرومیت نیست «آزادی آدمیان اصل اولیه زیست اجتماعی است». این بخشی از گفتههای مصطفی ملکیان، اندیشمند معاصر، فیلسوف اخلاق و نظریهپرداز نواندیش دینی در خلال سخنرانیاش در آیین افتتاح نهمین نمایشگاه بینالمللی کتاب در استان کردستان است. او ضمن تأکید بر اینکه آزادی تنها زمانی که موجب خدشه و لطمه وارد کردن به دیگران شود قابل تحدید است گفت: «از آزادی سخن گفتن و آموزش و ترویج زبان مادری هرگز تحدیدبردار (محدودیت) نیست». دراین مراسم که صبح دیروز به میزبانی چهرههای فرهنگی و هنری کردستان برگزار شد، ملکیان در رابطه با حقوق زبان مادری اظهار کرد: «همیشه در کشورهایی که اقلیتهای زبانی و قومی وجود دارد مسأله حق آموزش و ترویج زبان مادری یکی از مباحث حقوقی و اخلاقی بوده است. چهار دلیل مؤید شناخت حقوق زبان مادری و پاسداشت آن در مقام اجرا است که ادلههای اخلاقی و حقوقی از دلایل اول و دوم و ادلههای مصلحت اندیشانه از دلایل سوم و چهارم این مبحث محسوب میشوند». به گفته این اندیشمند معاصر دلیل اول که از منظر اخلاقی مورد بحث است این است که آزادی هیچ کسی در هیچ حوزهای قابل تحدید کردن و محدودسازی نیست. مگر اینکه آزادی آن فرد به آزادی دیگران لطمه و خدشهای وارد کند. این چهره عرصه پژوهش ادامه داده: «دلیل اول تکیه بر مفهوم آزادی داشت و دلیل دوم تکیه بر مفهوم عدالت دارد». به گفته ملکیان این نکته، از عدالت توزیعی نشأت میگیرد به این معنا که شاخصههایی که خود صاحبان ویژگی در آن دخالتی ندارند، نمیتواند در توزیع فرصتها مؤثر باشد، لذا زبان مادری نمیتواند مبنای محرومیت و یا مزیت قرار گیرد، بر همین اساس زبان مادری کسانی که یک اقلیت زبانی است، نباید مبنای محرومیت آموزش و ترویج آن زبان شود. او درباره دلیل سوم و چهارم که با مصلحت اندیشی سروکار دارد هم تأکید کرد: «در جامعهای که مکتبها، آیینها و ایدئولوژیهای مختلف وجود داشته باشد، سلامت فرهنگی و اجتماعی نسبت به جوامع تک مکتبی و تک مذهبی بیشتر است.» به گفته این اندیشمند کشورمان راه مقابله با ترس از مرکز گریزی قوم یا اقوامی، این است که نیازهای آن قوم در جامعه برآورده شود، در این صورت دلیلی برای مرکز گریزی نیست: «در این راستا برای جلوگیری از مرکز گریزی نیاز است که زبان مادری هر قومی حفظ شود و کسی نگاه اهانتآمیز و تحقیر، به زبان دیگری نداشته باشد.»