ای صاحب ماه رمضان و ای دوستدار روزه‌داران؛
شکیبایی‌ام بخش تا روزه بگیرم؛
و یاری‌ام کن تا میهمان قرآنت شوم.
الهی؛
تو خود مرا به میهمانی‌ات فرا خواندی،
پس سحرهایم را پر دعا و افطارهایم را باصفا کن، و روزه چشم و زبان و گوش را نصیبم کن، تا بد نبینم و بد نگویم و بد نشنوم.
پروردگارا؛
ای بخشنده‌ترین و ای پاک‌ترین؛
در شب‌های زیبای قدر،
مرا ببخش و بهترین سر انجام را برای همه مقرر کن.
آمین
نظرات
امینی از خلیج
02 تیر 1394 - 07:42چه احساس زیبای ! عالی بود سارا خانم. تنها بک نکته را یادآور می شوم که شب قدر، شب تقدیر سرنوشت و سرانجام نیست که برخی ها به اشتباه این چنین تصور می کنند! بلکه شب ارزشمندی است که در آن برنامه نجات بخش الهی برای هدایت انسانها نازل شده و ما یاد می کنیم از آن شب بزرگ و خدا را سپاس می گوییم و قرار نیست چیز خاصی اتفاق بیفتد. موفق باشی