پیام‌های آیات 6 و 7 و 8:
" یَاأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا إِن جَآءَکُم فَاسِقٌ بِنَبَاءٍ فَتَبَیَّنُوا أَن تُصِیبُوا قَومًا بِجَهَالَةٍ فَتُصبِحُوا عَلَی مَا فَعَلتُم نَادِمِینَ * وَاعلَمُوا أَنَّ فِیکُم رَسُولَ اللهِ لَو یُطِیعُکُم فِی کَثِیرٍ مِّنَ الأمرِ لَعَنِتُّم وَلَکِنَّ اللهَ حَبَبَّ إِلَیکُمُ الإِیمَانَ وَ زَیَّنَهُ فِی قُلُوبِکُم وَ کَرَّهَ إِلَیکُمُ الکُفرَ وَ الفُسُوقَ وَ العِصیَانَ أُولَئِکَ هُمُ الرَّاشِدُونَ * فَضلًا مِّنَ اللهِ وَ نِعمَةً وَاللهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ"
این سه آیه از اصولی سخن می‌گوید که بنیان جامعه باید بر اساس اصولی مطمئن و محکم و حق اداره شود و پیروی از فسق و احساسات، جامعه را تباه می‌کند. حق را نیز باید از لابلای فرموده‌های ارزشمند پیامبر( صل الله علیه و سلم) بیابیم و پیروی کنیم.
پیام‌های برگرفته از این چند آیه عبارتند از:
1-     اگر فردی فاسق و خدانترسی خبری آورده و یا شایعه‌ای منتشر کرد، نباید سریعا آن را پذیرفته و قبول کنیم، بدون آنکه از صحت و کذب آن یقین داشته باشیم.
2-     اگر خبری و یا شایعه‌ای پخش شد، به ویژه اگر به سرنوشت جامعه و خانواده و یا حتی کسی مرتبط باشد، ابتدا باید در مورد آن تحقیق کرده و از صحت آن اطمینان یافت، وگرنه اقدام به هر عملی، اشتباهی غیرقابل جبران به بار می‌آورد.
3-     بر اساس اخبار منتشر شده از سوی فاسقان و کم خردان، سریع داوری و قضاوت نکنیم و حکم صادر ننماییم و جامعه‌ای را تباه نکنیم.
4-    این آیه به ما یاد می‌دهد که در هر کاری نهایت دقت و حکمت را به خرج دهیم تا بعداً دچار پشیمانی نشویم.
5-     باید خواهان خیر و سعادت جامعه‌ی خود باشیم و اگر به هر عنوان خسارتی آن را تهدید کرد؛ باید تلاش کنیم که جلوی آن را بگیریم.
6-     همچنین باید خواهان خیر و سعادت همکیشان و همنوعان خود باشیم و اگر خسارتی متوجه آنان شد، موجب ناراحتی و حزن و اندوه ما شود و بدون موضع نباشیم.
7-     گاهی آنچه شایعه می‌شود، بر باد دادن آبروی مسلمانی است، دقت کنیم که در این شرایط با تحقیق و پرس و جو از دیگران، موجب انتشار بیشتر آن نشویم و بیش از پیش به او خسارت وارد نکنیم. (آیات بعدی؛« وَ لَا تَجَسَّسُوا» می‌توان به گونه‌ای عاقلانه و صحیح با این موارد برخورد کرد.)
8-     باید بدانیم که قرآن و حدیث در میان ما هست و در هر چیزی ابتدا به سوی آنها رفته و از دستورات آن تبعیت نماییم.
9-     باید یقین داشته باشیم که خدا و پیامبر( صل الله علیه و سلم) خیر و مصلحت ما را بهتر می‌دانند.
10- همچنین باید بدانیم که اگر از میل و آرزوی خود پیروی کنیم و آن را بر قرآن و حدیث ترجیح دهیم، بی گمان دچار خسارت و پشیمانی خواهیم شد.
11-     این ما هستیم که باید عقیده، بینش و گفتار و کردار خود را با قرآن و احادیث منطبق گردانیم، نه اینکه قرآن و سنت را با میل و آرزوی خویش تطبیق دهیم و در هر کاری قرآن و سنت را اصل قرار دهیم.
12-     قرآن و احادیث را باید تمام و کمال پیروی کنیم و بدانیم که قابل گلچین کردن نیستند که بخشی را به دلخواه پیروی و بخشی دیگر را تغییر و یا حذف کرد.
13-     ایمان و اطاعت کامل از فرامین و شرایع دین، باید از هرچیزی برایمان خوشایندتر و محبوبتر و مزینتر باشد.
14-     نافرمانی از خدا و رسول خدا و کفر و فسق نیز از هرچیزی ناخوشایندتر و ناپسندتر باشد.
15-     باید بدانیم و یقین داشته باشیم که خداوند دانا و حکیم است و آنچه بر انجام و عدم انجام به بندگانش فرمان می‌دهد، خیر و مصلحت در آن است.
16-     باید بدانیم که هدایت و ارشاد الهی، نعمت و فضلی بس عظیم از جانب خداوند است که به بندگان شایسته‌اش عطا فرموده است.
17-    خداوند بر اساس مشیت خود، به هر کس که طالب شایسته بودن باشد و برای آن بکوشد، این فضل و نعمت را عطا می‌کند و ایمان و فرمانبرداری را در قلبش می‌آراید و بالعکس هر کس نخواهد و شایسته نباشد، شیطان کفر و فسق و عصیان را در قلب او مزین می‌کند. پس مراقب تمایلاتمان باشیم که می‌خواهیم به کجا برویم؟

ادامه دارد