مقدمه‌ی مترجم: در خبرهای سازمان جهانی گردشگری ملل متحد WTO آمده بود که عمده‌ای از دولتهای عضو اعلامیه‌ای را امضاء کرده‌اند که به اکوتوریسم به عنوان زمینه‌ای برای مبارزه با فقر و حفظ محیط زیست توجه اساسی شود. تردید نیست که اکوتوریسم نه تنها در زمینه‌های نامبرده دارای اثربخشی پایدار و درازمدت است، بلکه به اعتقاد من می‌تواند نقش موثری در بازاجتماعی کردن نسلهای مختلف، مخصوصاً نسل جوان داشته باشد. این نقش‌ها در کشوری چون ایران که از یک سو با مشکلات اقتصادی و بیکاری گسترده مواجه است و دارای پتانسیلهای گسترده اکوتوریستی و تنوع زیستی به طور همزمان است؛ کارکردهای بیشتری نیز خواهد داشت. تاثیر مستقیم و اولیه آن ایجاد رونق در اقتصاد محلی و بومی کشور است. مناطقی بکر که با باز شدن پپای گردشگران فرهنگی و اجتماعی، زمینه قابل توجهی برای توسعه اقتصادی و اجتماعی را در کشور ایجاد می‌کند. البته بایستی خاطر نشان کرد که به علل مختلف از جمله بی‌توجهی به امر گردشگری به صورت کارآمد و اساسی، این حوزه که می‌تواند بسیار بیشتر از منابع نفتی نیز برای کشور موثر و مفید باشد، مغفول واقع شده و زیرساز‌های لازم را برای جلب توریست ندارد. تاکید بر این امر و سرمایه گذاری دولتی در این زمینه می‌تواند زمینه را برای کارگزاران خرد این صنعت – آژانسهای گردشگری، موسسات حمل و نقل زمینی، ریلی و هوایی، هتلهای و مراکز اقمتی عادی و نمونه گردشگری و تورگردانان حرفه ای- برای فعالیت و اشتغالزایی بیشتر فراهم آورد. در سطح خرد‌تر و در مورد شهرستان بوکان و مناطق دیگر استان، با توجه به اینکه استعداد‌های اکوتوریستیی در سطح بسیار قابل قبولی وجود دارد؛ تلاش و سرمایه گذاری دولتی در این زمینه، موجب اشتغالزایی و توسعه اجتماعی – فرهنگی منطقه خواهد شد. متن ترجمه شده خبر را در ادامه مطالعه فرمایید.
عزم راسخ برای شناساندن اکوتوریسم به عنوان کلید مبارزه با فقر، حفاظت از محیط زیست و ارتقای توسعه پایدار بوسیلهٔ مجمع عمومی ملل متحد در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ (۱ دیماه ۱۳۹۱) پذیرفته شد. در تایید اهمیت توریسم به عنوان ابزاری برای ارتقای توسعه پایدار، مجمع عمومی ملل متحد به اتفاق آراء یک اراده و عزم جدی برای بیان اهمیت نقش اکوتوریسم در مبارزه با فقر و حفاظت از محیط زیست را پذیرفت.
این توافق که «ارتقای اکوتوریسم برای کاهش فقر و حفظ محیط زیست» نامگذاری شده است، از دولتهای عضو ملل متحد می‌خواهد سیاستهایی را اتخاذ نمایند که به توسعه توریسم اکوتوریسم می‌انجامد و تاثیر مثبت آنرا در سطح درآمد، اشتغالزایی و آموزش و بدنبال آن مبارزه با فقر و گرسنگی برجسته می‌کند، سپس اشاره می‌کند که اکوتوریسم فرصت‌های اساسی ایجاد می‌کند برای حفظ، حمایت و استفاده و بکارگیری پایدار از تنوع زیستی و مناطق طبیعی را از طریق تشویق جوامع محلی و بومی کشورهای میزبان و توریستهایی که همزمان میراث فرهنگی و طبیعی را حفظ می‌کنند و محترم می‌شمارند.
طالب رفاعی، دبیرکل سازمان جهانی گردشگری ملل متحد اعلام کرد: «سازمان جهانی گردشگری ملل متحد از پذیرش این تصمیم در زمینه اهمیت اکوتوریسم، استقبال می‌کند». وی ادامه داد که: «حمایت قابل توجهی که در همه مناطق و در قالب توسعه از این توافق صورت گرفته، گواه روشنی است در مورد اینکه توریسم پایدار نقش جدی در ایجاد آیندهٔ پایدار و عادلانه برای همه بازی می‌کند.»
متن این توافقنامه، بوسیله کشور موروکو تهیه شده و مورد حمایت حدود ۱۰۵ هیئت نمایندگی رسمی قرار گرفته است و ناشی از پیشنهاداتی بوده است که در گزارش سازمان جهانی گردشگری ملل متحد بر پایهٔ پاسخ‌های ۴۸ دولت عضو آمده است و همگی آن‌ها از یک موقعیت قابل توجه از تجربه عادی خود مورد استقبال و حمایت مجمع عمومی ملل متحد قرار گرفته بودند.
در بخش پیشنهادات گزارش سازمان جهانی گردشگری ملل متحد، اعلامیه نیاز به برنامه ریزی ملی توریسم برای برآورد تقاضای بازار و سود رقابتی محلی، برجسته شده است. اعلامیه هم چنین دولتهای عضو را به حمایت از سرمایه گذاری در اکوتوریسم در چهارچوب قوانین ملی آن‌ها تشویق می‌کند که شامل ایجاد ایجاد مشاغل کوچک و متوسط تجاری، ارتقای همکاری‌ها و تسهیلات دسترسی به سرمایه در برنامه کلان مالی خود مانند پیشقدمی در تامین اعتبارات کلان برای جوامع بومی و محلی فقیر در مناطقی که پتانسیلهای اکوتوریستی وجود دارد و در مناطق روستایی، می‌باشد.
این توافق بر مبنای اعلامیه قبلی ملل متحد در سال ۲۰۱۰ و با موضوع مشابه صورت گرفته است که پیشرفت‌ها (ی صورت گرفته در این زمینه) را در آن موقع، یعنی ظرفیت اولیه توریسم در مورد توسعه پایدار را در سند کنفرانس ملل متحد – ریو+۲۰- و نتایج نشست یازدهم کنفرانس طرفهای قرارداد تنوع زیستی را نشان می‌دهد.
اعلامیه، اکوتوریسم را به طور روشن در برنامه کار ملل متحد نگاه داشت به عنوان اینکه بایستی سازمان جهانی گردشگری ملل متحد (نتیجه) اقدامات بعدی (خود) را به شصت و نهمین جلسه مجمع عمومی ملل متحد در سال ۲۰۱۴ ارائه دهد.
نظرات