زمانی که دوستت و همسرت و... از مشکلات زندگی با تو صحبت می‌کنند با آنها برخوردی حکیمانه و منطقی داشته باش و مسائل و مشکلات را بزرگ جلوه نده و در آن مبالغه نکن زیرا در غیر این صورت باعث افسردگی و اندوه شدید او می‌شوی. با مهربانی به درد و دل آنان گوش بده. به او یادآور شو که خدا را شکر که این مصیبت در دین و جان او نبوده چرا که هر مصیبتی که به غیر این دو وارد شود آسان است و اینکه خداوند به صابران اجری بدون حساب و اندازه خواهد داد.

توافق بر عدم غیبت یکی از ما هنگامی که دور هم جمع می‌شویم.

همدیگر را برای تقرب و نزدیکی به خداوند متعال یاری رسانیم.

تو آینه‌ای برای من باشی و من آینه‌ای برای تو باشم و اشتباهات همدیگر را اصلاح کنیم.

دست دوستت را بگیر و تشویقش کن، او را یاری نما و از لحاظ معنوی پر بارش کن و به کسب علوم شرعی و به دنبال آن او را به دعوت به سوی خدا تشویق کن.

در مورد دعوت به سوی خدا و اهمیت آن و نیاز مردم به آن با او صحبت کن. اگر در این راه از خود علاقه‌ای نشان نداد به او بفهمان که چگونه می‌توانیم ساکت بنشینیم در حالی که همگی فرزندان اسلام هستیم... ممکن است آنان بهانه‌هایی برای کوتاهی خود بتراشند اما آنچه اهمیت دارد سرانجام کار می‌باشد و اینکه چه کسی در آخرات سعادتمند می‌شود.

دست کم در ماه یک بار همراه دوستانت دور هم جمع شوید زیرا این جلسات باعث می‌شود شور و اشتیاقی در تو ایجاد شود و از مهارت‌های آنان در زندگی بهره‌مند شوی.اگر این جلسات هیج بهره‌ای نداشته باشد اما برای تو همین کافی است از نزدیک دوستانت را می‌بینی و هنگامی که دستت را با مهربانی می‌فشارند گویی به تو می‌گویند: با نام خدا در مسیر دعوت به سوی خدا گام بردار چرا که همه‌ی ما د راین راه طولانی همراه تو هستیم.