کارهای خود را با دیگران مقایسه نکن چرا که غرور، تو را از انجام اعمال دیگر باز می‌دارد. شایسته نیست، گناهان تو را از عمل دعوت باز دارد. غبار گناهان را از دلت پاک کن و آن را به آب توبه بشوی و با اراده‌ی والا راه رفته را برگرد و اندیشه‌ی اسلام را در قلبت قرار بده تا در قلبت ریشه بدواند.
خواهرم بدان انسان نادان و جاهل نمی‌تواند به دیگران بیاموزد و نمی‌تواند دعوتگر موفقی باشد، پس علوم شرعی را در زمینه‌هایی مثل: عقیده، تفسیر، قرآن، حدیث، احکام و روش زندگانی پیامبر( صل الله علیه و سلم) و... از کتاب‌های معتبر کسب کن تا با آگاهی کامل به امر دعوت بپردازی.
به یاد داشته باش قرآن را فراموش نکنی. دائما آیاتش را با خودت زمزمه کن.
خواهر عزیزم! اگر در این راه دچار ناراحتی و اندوه شدی به قرآن پناه ببر. روزانه یک جزء قرآن را تلاوت کن تا توفیق انجام عمل صالح و سعه‌ی صدر پیدا کنی.
امام احمد می‌فرماید:" کسی که نیتش صحیح باشد؛ علم برای او با هیچ چیزی برابری نمی‌کند.
سؤال کردند این چگونه ممکن است؟ پاسخ فرمود: اینکه شحصی با یادگیری علم این نیت را داشته باشد که جهل را از خود و دیگران دور کند".
لازم است هنگام صحبت کردن با دیگران به آیات روشنگر قرآن استدلال کنی.
همانطور که می‌دانی کلام مزین به آیات و احادیثف تأثیر گذاری بیشتری در دل‌های مردم دارد. پس بر تو لازم است دست‌کم آیات مربوط به احکام شرعی و هم‌چنین آیات ترغیب و ترهیب را حفظ کنی؛ زیرا قرآن دروازه بزرگی را در دعوت به سوی تو باز می‌کند و پایه‌های دعوت تو را محکم‌تر می‌سازد.
فراموش نکن بعضی از احادیث، اشعار و داستان‌های آموزنده را حفظ کنی تا تو را در حین گفت‌وگو با دیگران با ثبات‌تر و مطمئن‌تر بگرداند.
ادامه دارد