نویسندگی هنریست که از دیرباز با انسان مأنوس است، در دامان این حرفه واژگانی چیده شده که حاصل تفکر و اندیشیدن نویسنده است.
زنان در بین راهروی علم و دانش مسیر قلم فرسایی را مانند سایر علوم، طی می‌کنند چراکه به تحقیق در یافته‌اند، جهل کشنده‌ترین سلاحی است که مدت زمانی طولانی زنان نجیب ما را نشانه گرفته بود.
با گذر از زندگی سنتی، زنان نیز از فراغت بیشتری برخوردار شدند و این فرصت موجب هنرورزی و شکوفایی و ورود آنان به عرصه‌های مختلف علمی شد.
با شروع ماه اردیبهشت، تهران رنگ و بوی دستاورد نویسندگان از سراسر ایران و جهان را می‌دهد. این ایام بهانه‌ای شد تا لحظاتی در خدمت چند نفر از بانوان عزیز نویسنده باشم. و اینک باب سخن را با سرکار خانم فاطمه شاکری بانویی نستوه، کارآفرین و فعال اجتماعی که نویسندگی را به عنوان هنر اول خود برگزیده شروع می‌کنم. 
ایشان متولد عمادشهر لارستان از توابع استان فارس دارای مدرک کارشناس پرستاری و همینطور کارشناسی دین و دعوت می‌باشد. 
س- لطف کنید بفرمایید چگونه و از کی دست به قلم شدید؟
ج-از دوره کودکی عاشق مطالعه کتاب و نوشتن بوده‌ام. و این را در وهله اول یک فضل و نعمت خدادادی می‌دانم و ثانیاً محدودیت رفتن به مدرسه از کلاس پنجم بخاطر کار خانه و نیاز مادرم به حضور من در خانه بود، که عطش رفتن به مدرسه را با مطالعه کیهان بچه‌ها و کتاب‌های داستان خصوصاً سرگذشت افراد و شخصیت‌ها جبران می‌کردم. 
همیشه دوست داشتم هر آنچه خودم یاد گرفتم به دیگران بیاموزم. این مهمترین انگیزه برای نوشتن من شده است، هر چند که برگزاری کلاس‎ها و دوره‌ها و کلا روش آموزش کلاسیک، راه انتقال معلومات به مخاطبان است، ولی نوشتن یعنی ثبت معلومات برای حال و آینده، بهترین راه اتصال فرهنگ نسل‌ها به همدیگر می‌پندارم.
اولین نوشته‌ای که به چاپ رسید کتاب سرگذشت یک لقمه بود که در سال تحصیلی 83-82 کلاس سوم ابتدایی تدریس می‌کردم. درس سیستم گوارش را برای فهم بهتر دانش آموزان، به صورت نقاشی و قصه، تدریس کردم. همین کار خودم را بعنوان کتاب کمک آموزشی برای معلمان و دانش آموزان نوشتم.
س- آیا نویسندگی را می‌شود آموزش داد؟
ج- به نظرم نویسندگی هم مثل بسیاری از مهارت‌ها نیاز به خمیرمایه فطری دارد که با مطالعه و انگیزه قوی، پربار می‌شود. آموزش در هر تخصصی نیاز است. خصوصاً شناخت روحیه مخاطب و تا حدودی آشنایی با ادبیات زبان نویسنده، ولی مطالعه و تفکر مداوم و جهت دار ونقد آثار، مهمترین تغذیه برای پیشرفت قلم نویسندگان است.
س- زنان بهتر می‌نویسند یا مردان؟
ج- زن و مرد هر دو توان بالقوه برای هر کاری را دارند. ولی متأسفانه زنان کمتر وارد حیطه نویسندگی شده‌اند و این هم بخاطر عدم اعتماد به نفس کافی برای ایفای نقش مربیگری خود می‌باشند که از دستاورد دشمنان اسلام است. 
به نظرم مطالب روحی و ادبی، کتاب کودک و تفسیر آیات مربوط به زنان، با توجه به نقش و وظیفه منحصر بفردشان، نتیجه بهتری خواهد داشت. همچنین مطالب دینی و احکام مربوط به بانوان و خانواده. همچنانکه مردان مطالب مربوط به اقتصاد، سیاست و... با توجه به حیطه کاری و مسؤلیت اجتماعی خود، بهتر می‌توانند قلم فرسایی نمایند.
س- بیشتر برای چه گروه سنی می‌نویسید و چرا؟
ج- نوشته‌های من بیشتر بر اساس نیاز و ضرورت بوده و است. ولی شخصاً بیشتر دوست دارم برای مهد قرآن‌ها، پیش دبستانی‌ها و سنین ابتدایی کار کنم. چون ریشه‌ای‎تر می‎توان ارزش‎ها را بذرافشانی و آبیاری نمود.
س-چگونه و در چه قالبی بهتر می‎توان مفاهیم دینی را به کودکان منتقل کرد؟
ج- کلاً کار با کودک با توجه به روانشناسی کودک، آموزش بصورت غیرمستقیم اثرات پایدارتری دارد. مفاهیم عقیده، آداب و اخلاق در قالب بازی، شعر، داستان، نمایشنامه و مسابقه بیشترین ماندگاری در ذهن و درون کودک بر جا می‎گذارد.
به همین خاطر من در کتاب اسماءالله از قالب‎های فوق برای خداشناسی استفاده کردم.
س- لطفاً آثار خود را به مخاطبان معرفی کنید و بگویید چه آثار دیگری در دست اقدام دارید؟
ج- اولین کتابم سرگذشت یک لقمه ویژه ابتدائی، در سال ۹۲ توسط نشر احسان چاپ شده و آقای محمد آهنگری آن را به زبان کردی ترجمه کرده است. کتاب دوم من سفرنامه رمضان است که سفر معنوی مسافران شهر رمضان را بصورت داستان به تصویر کشیدم. هدیه‌ای برای جوانان عزیز که نشر ایلاف چاپ نموده است.
کتاب سوم حاصل ترجمه از کتاب «الحروف الابجدیه فی سعادة الزوجیه» از دکتر جاسم المطوع بوده که به توصیه استاد شیخ عیسی رحیمی ترجمه کردم و بنام« الفبای خوشبختی زن و شوهر» توسط انتشارات حافظ ابرو به چاپ رسیده که ویژه متأهلین و جوانان عزیز می‌باشد. کتابی مختصر و مفید که با هر یک از حروف الفبا، مفاهیم اساسی استحکام خانواده تداعی می‌گردد.
آخرین کتابم که به تازگی توسط انتشارات عصر خلاقیت به چاپ رسیده، اولین شماره از سلسله کتب مبارک اسماءالله الحسنی می‌باشد.
 شماره‌های بعدی کتاب اسماءالله که برای مقطع ابتدایی، متوسطه اول و دوم است، برای کارهای تکمیلی صفحه آرایی و ویراستاری در دست اقدام است که به اذن الله هدیه‌ای گرانقدر برای کودکان، نوجوانان و جوانان عزیز در آشنایی بیشتر و بهتر پروردگار مهربان می‌باشد.
همچنین کتاب سفرنامه حج را که خاطرات حج تمتع سال ۸۲ در سفر به حرمین شریفین است، آماده چاپ دارم. 
س- با توجه به اینکه رشته تحصیلی شما پرستاری بوده چطور به نویسندگی روی آوردید؟
ج- به نظرم نویسندگی وسیله مهم ارتباط بین نویسنده و مخاطب است. در هر رشته و تخصصی محدودیت نوشتن ندارد. 
همانطور که گفتم همیشه عاشق آموزش بودم و هیچوقت دوست نداشتم و ندارم کار تکراری کنم. در زمانی که بیمارستان بودم نیز هم آموزش شفاهی برای بیماران و همراهان داشتم ضمن اینکه بروشورهای آموزشی-اخلاقی... هم تنظیم و توزیع می‌کردیم.
و مسأله مهم اینکه نباید فراموش کنیم ما در هر تخصصی باشیم، مثل مهندسی، پزشکی و... یک معلم و مربی هستیم. و رسالت ما بالاتر از محدود شدن به تخصص است.
س- توصیه شما به زنان توانمند جامعه چیست؟
ج- توصیه من به زنان جامعه خودم اینست: ما می‌توانیم بهترین نویسنده باشیم همانطور که مربی جامعه هستیم. پس درنگ بس است و مسئولیت خطیر امروز را به فردا مینداز.
مطالعه روزانه حتی از روزی ۱۰ دقیقه شروع کن و آثارت را به دست نقد بسپار تا با برادران نویسنده، همپای هم با جهل به مقابله برخیزیم. 
به امید آن روز
ضمن تشکر از شما که این فرصت در اختیار بنده گذاشته‌اید، تبریک عرض می‌کنم که بعنوان اولین ناشر زن از عمادشهر لارستان کار مقدس نشر ارزش‎ها را بر عهده گرفته‌اید.
امیدوارم خداوند تلاش همه‌ی تلاشگران را مورد قبول خود قرار دهد و پاداش مضاعف نصیب همگان گرداند. 
با سپاس از حسن همکاری و ارتباط خوبتان با مخاطبان و آرزوی توفیق هرچه بیشتر برایتان