در بهار اول عام الفیل دشتها گلشن شدند
با ولادت امین چشمها روشن شدند
پاک و تابان صورتش پرشکوه است قامتش
او که احمد نام داشت دین خود اسلام داشت
باگذشت است و رحیم خلق نیکویش عظیم
بهترین الگوی ما اوست بر ما رهنما
راستگویی پاکیش صبر او بی باکیش
بین صفات خوب اوست چون بهشت جای اوست
چون گلی شاداب در باغ جهان پروراند پروانههای مهربان
گشتند آن پروانهها در دور او ناگهان شد این جهان گلزار او
عطر ایمان کرد مردم را سهیم در بهشت پاک و باقی و عظیم
در میان کاروان انبیاء اول است و آخر است و مصطفی
مریم رضوی، 12ساله، از تربتجام
نظرات
یک شعر دوست
08 بهمن 1392 - 09:55خانم رضوی حس پاک و بیآلایش و گرمی در شعر هست اما باید فُرم و ظاهر شعر هم خوب باشد. به قرار معلوم می خواستهاید شعر کلاسیک یا همان سنتی بگویید ولی شرایط شکلی آن را رعایت نکردهاید. لازم است قالبهای شعری و وزن عروضی و قافیه و ردیف شعر سنتی فارسی را با حوصله و تأنی بیاموزید. به امید کارهای پربارتر شما...