انتشار تصاویر اولین نمازجمعه رمضان امسال اهل سنت صادقیه تهران، واکنش‌های متفاوتی را به دنبال داشت. ضمن احترام به همه نظرات ابرازشده و تشکر ویژه از جناب آقای دکتر حق‌شناس، عضو محترم شورای شهر تهران بابت توئیت مسؤولانه و منصفانه‌شان، اجازه می‌خواهم به عنوان فردی که از بدو افتتاح در ١٦ سال پیش عضو هیأت امنای این مکان بوده‌ام، مواردی را یادآور شوم:
١- هفتصدوشصت‌وسه هفته پیش! زمانی که قصد برگزاری اولین نماز در میان بود، با در نظر گرفتن برخی واقعیات عینی و مرور بعضی تجربیات پیشین، شاید تصور این‌که این مکان عمر امروزش را با این کیفیت تجربه کند، بیشتر شبیه نوعی تخیل فانتزیک بود.
امروز نه‌تنها این فعالیت با رونق امیدوارکننده‌ای پابرجاست، بلکه در چندین نقطه تهران و حومه تکثیر شده است.
٢- این تداوم و تکثیر، جمع جبری چند عامل مهم بوده است:
- نظم، نجابت و بردباری نمازگزاران
- دقت، حکمت و درایت خطیبان و سخنرانان
- شکیبایی و همدلی همسایگان
- سعه صدر و دوراندیشی نهادهای مسؤول
- مثبت‌اندیشی و امیدواری مستمر متولیان مکان‌های موصوف.
فقدان هر یک از این موارد می‌توانست ادامه روند مبارک موجود را با خلل جدّی مواجه کند.
٣- تردیدی نیست گرد آمدن و متفرّق شدن بی‌حاشیه و بی‌جنجال صدها و بلکه هزاران نفر برای استماع خطبه و اقامه نماز جمعه در ٧٦٢ جمعه گذشته در حد ذات خود دستاورد مسرّت‌‌بخشی است. بر اینها البته باید برگزاری بلاانقطاع پانزده سال نماز تراویح شب‌های رمضان و ده‌ها نشست علمی، فرهنگی و دانشجویی را نیز اضافه کرد. در برآورد کردن وضعیت، شایسته است مسرّت‌ها را بیشتر تداوم و تعمیق ببخشیم. بازگویی «نداشته»ها و کم‌لطفی‌ها و تکرار گلایه‌ها اگرچه کاملاً هم به حق باشند، مخلّ روحیه امید و اعتماد به نفس است.
٤- تمامی آنچه گفته شد، نافی تأکید بر حق برخورداری از مکان‌های مناسب عبادی برای ما شهروندان اهل سنت نیست. هدفم از نگارش این سطور، برجسته کردن وجوه مثبت و شادی آفرین تصویر پربازدید فوق است.
با امید، مثبت‌اندیشی، همّت و صد البته توکّل بر خداوند قادر ذوالجلال، آینده همواره درخشانتر از گذشته خواهد بود.
نظرات