دعوت به سوی خدا جزء بالاترین و بهترین کارهاست و بزرگترین مسؤولیت و عبادت‌ها و نهایت هدف است.

بالاتر از آن عمل وجود ندارد؛ زیرا خداوند آن‌ را برای تو انتخاب نموده است (مانند سایر فرائض دینی واجب است بر هر فرد مؤمن و مسلمانی)

دعوت به سوی خداوند، پرهیزگاری و سعادت دنیا را به همراه دارد و اجر و ثواب آخرت را برای تو افزایش می‌دهد.

دعوت به سوی خدا مسؤولیت مهمی است که در رسالت پیامبران و فرستادگان خداوند به آن بسیار اشاره شده است و بعد از آن بر بندگان مسلمان به امانت نهاده شده است و تا روز قیامت این امانت سنگین و مسؤولیت بزرگ بر امت محمد(ص) که آخرین فرستاده و پیامبر خداوند است واگذار شده است و ما هم که خود را جزء امت محمدی می‌دانیم باید در دعوت و تبلیغ دین مبین اسلام تلاش نماییم تا نوید و مژده‌ی این دین را به همگان برسانیم.

نکته حائز اهمیت اینجاست که این امانت و مسؤولیت مهم فقط خاص مردان نیست بلکه خداوند زنان و مردان را بطور مساوی برای امر دعوت و تبلیغ خطاب قرار داده است و باید هم زنان و هم مردان با هم این امر مهم را به انجام برسانند همانطور که خداوند متعال می‌فرماید:«إن المسلمین و المسلمات و المؤمنین و المؤمنات»و آیات دیگری به زنان و مردان در انجام مأموریت خداوند اشاره دارد که به یک میزان سهم دارند.

باید در جامعه‌ی اسلامی در امر دعوت و تبلیغ به زنان مجال زیادی داده شود و با مثال‌های عملی که در زمان پیامبر(ص) می‌زیسته‌اند و جزء زنان داعی بوده‌اند، زنان امروز را با زندگی آنان آشنا نمود، زنان و داعیان عصر پیامبر(ص) مانند: ام‌عطیه انصاری که خانه‌اش را محل تجمع و اجتماعات دعوت قرار می‌داد و خود او نیز طالب آموختن علوم دینی بود و در عصر خود مشهور و معروف گردید به یک زن دعوتگر و خطیبی ماهر در بین سایر قبایل و در فعالیت‌های دینی و آموزش علوم دینی به سایرین تا جایی پیش رفت که به خاطر امر دعوت و تبلیغ زندانی شد و رنج و شکنجه زیادی دید. اما او لحظه‌ای از مسؤولیت مهم و بزرگ خود کنار نکشید و همچنان ثابت قدم و استوار ماند تا جایی که تمام زندگی خود و اوقاتش را وقف دعوت نمود و اینگونه بود که «ام‌عطیه انصاری» به عنوان زنی نمونه و الگو در عصر پیامبر(ص) معروف شد. (خداوند جزای خیرش دهد)

باید در این عصر اهتمام بیشتری به دعوت اسلامی داده شود و این نیاز را به عنوان یکی از نیازهای اساسی و روزمره قلمداد نمود زیرا با انحلال غرب و سوء‌استفاده‌ی آنان از زنان در اشاعه‌ی فحشا و تبرج و خودآرایی تدابیر دشمنان اسلام علیه زنان را نشان می‌دهد که می‌خواهند زنان را از مسؤولیت مهم و عقیده‌ی سالم و اسلامی دور سازند و با استعمار زنان دست شیاطین زن را مصدر «فساد و فحشا» معرفی نمایند و با این دستاوردهای شیطانی توانسته‌اند عده‌ی زیادی از زنان را به آسانی طعمه‌ی خود سازند تا به اهداف پلیدشان برسند.

زنان ضعیف النفسی که به راحتی راه خطا و اشتباه را انتخاب می‌کنند و قداست و پاکی خود را زیر سؤال می‌برند؟

و این نتیجه‌ی ضعیف بودن فرهنگ دعوت و تبلیغ دینی ماست و افت نمودن تربیت اسلامی و رواج یافتن جهل و نادانی است که ما را از کتاب هدایتمان «قرآن کریم» و سنت نبوی دور ساخته است.

دعوت اسلامی جای تقدیر و تشکر در امور مربوط به زنان را باید بیشتر از زنان داشته باشد؛ زیرا آنان به طبیعت، موقعیت، مشکلات و خصوصیات زنان بیشتر واقف هستند و از این طریق می‌توان قلب زنان دیگر را بدست آورند و به امور و مشکلات آنها رسیدگی کنند.

دعوت اسلامی راه‌های زیادی را برای رسیدن به موفقیت زنان پیش‌رو دارد، از زن تنها در رفتن به مسجد یا دیدارهای اسلامی و یا اینکه درس و موضوعی را ارائه دهد و یا مقاله‌ای را در زمینه‌ای دینی در میان جمعی بازگو نماید... یاد نکرده، بلکه از زن در اخلاق‌های عالی و ارزشمند و روش‌های متکامل برای زندگی بشریت و پند و نصیحت‌های ارزشمند و دوستی صمیمانه و خواهری صادقانه و انجام‌دهنده‌ی کارهای خیر و صبور و شکیبا بودن در سختی‌ها و دشواری‌ها و از او در زیبایی وفا و صفا یاد کرده است.

دعوت اسلامی با این مفهوم و مضمون حرکت وسیعی است که تأثیرات فراوانی و متعددی را به همراه دارد.

همه‌ی زنان نمی‌توانند در ارائه‌ی درس‌های دینی به عنوان مربی و یا گفتمان‌های اسلامی در جلسات و همایش‌های فرهنگی و اجتماعی و... شرکت داشته باشند.

اما همه‌ی زنان می‌توانند با مستحکم کردن علاقه‌های دینی و اعتقادی خویش و همفکری و مشورت خالصانه در امر دعوت و تبلیغ حضور داشته باشند و برای تحقق این امر باید تلاش فراوان را برای کسب این مهارت‌ها و ایجاد دوره‌های عملی دعوت برای زنان برگزار کرد و با مشارکت آنها در فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی و... به دانش دینی آنان ارتقاء بخشید برای زنان نباید پرداختن و مشغول شدن به امور منزل و رسیدگی به خانواده‌ی کوچک خود، تمام هم و غم آناه گردد، به طوری که دیگر وقتی را برای امر دعوت و تبلیغ پیش‌روی خود نبینند و مشغول شدن به خانواده همه‌ی زندگی و هدف آن‌ها گردد.

بله این درست است که اهتمام به همسر و تربیت فرزندان مهم‌تر و مقدم‌تر است اما باید دقت کافی داشته باشیم که این مسؤولیت بزرگ، به دنبالش بی‌مسؤولیتی و عدم اهتمام به امر دعوت و تبیلغ را در پی نداشته باشد.

مانند زنان عدیدی که بعد از گذشت زمان خود را در محیط خانه و مسؤولیت‌های خانواده ذوب سازییم به طوری که واجبات و آمالمان را در امر دعوت فراموش کنیم.

زن مسلمان و دعوتگر باید بین امور مطلوب خانواده و امر واجب دعوت، توازن ایجاد نماید و با نظم بخشیدن به زندگی فردی و خانوادگی و اهتمام به مسؤولیت‌های دینی، این دو را در کنار هم مهم و بزرگ شمارد و یکی را فدای دیگری نسازد، یعنی آنقدر در مشکلات خانوادگی خود غرق نشود که مسؤولیت دعوت و رسالت تبلیغ است، نادیده بگیرد و یا بالعکس.

هر مرحله‌ای بنا به موقعیت خود احتیاجات و نیازهایی دارد برای پرورش یک زن داعی و مسؤولیت‌پذیر باید از زمان کودکی برای تربیت و پایه‌های اساسی آن زمینه‌سازی کرد تا زمانی که به یک انسان کامل رسید برای پذیرش مسؤولیت دعوت دیگر مشکلی ایجاد نشود؛ زیرا او از کودکی در مدرسه‌ی دعوت درس‌‌های لازم را آموخته است و این روند همچنان ادامه یابد و او نیز بچه‌های فردای دعوت را تربیت سازد و این مهارت خالی از اجر و ثوابی بزرگ نخواهد بود.

«إن شاء الله»