الهی...
تو همه چیز را چه زیبا آفریدی
 مرا...
 پرندگان را...
خدایا ما را ببخش که تو را خوب نشناخته‌ایم...
 اگر گناهی کردیم...
اگر غافل شدیم.
 خدایا تو دنیا را پیچیده آفریدی اما ما نمی‌دانیم.
 خدایا آدم‌ها تو را کم می شناسند کاری کن که در دلشان آشکار شوی.
 خدایا بین این همه انسان من برخواسته‌ام تا بگویم تو را بیشتر همه انسان‌ها دوست دارم.
   خدایا من از بچگی شروع می‌کنم و اگر ندانستم و گناهی کردم، به کمک تو زود از آن بر می‌گردم تا تو راضی باشی.
 خدایا مردم نمی‌دانند که چه می‌کنند، آنها را به راه راست هدایت کن.
 خدایا دوست دارم که جهانت را از کوچک تا بزرگ ببینم.
دوست دارم بدانم که چگونه می‌توانی همزمان ما را ببینی و صحبت‌هایمان را بشنوی؟ یا حتی صحبت‌های چندین مورچه را.    

 ای حبیبم!

ای الله عزیزم!