دوست عزیزم! زندگی هر انسان هر چه قدر هم با سختی همراه باشد، مانند خوابیست که زود می‌گذرد. متوسط عمر یک انسان هفتاد و اندی سال ‌است. ما می‌گوییم هفتاد و اندی سال! و فکر می‌کنیم خیلی زیاد است. غافل از اینکه شاید هم‌اکنون بیش از یک سوم یا نصف یا تمام آن را زندگی کرده‌ایم. زندگی خیلی زود به انتها می‌رسد. زندگی دنیا با تمام خوبی‌ها و بدی‌هایش، زود می‌گذرد و ما می‌مانیم و کارهای ناتمامی که حسرتش را می‌خوریم اگر زود دست به کار نشویم. (إِنَّمَا مَثَلُ ٱلۡحَیَوٰةِ ٱلدُّنۡیَا كَمَاۤءٍ أَنزَلۡنَـٰهُ مِنَ ٱلسَّمَاۤءِ فَٱخۡتَلَطَ بِهِۦ نَبَاتُ ٱلۡأَرۡضِ مِمَّا یَأۡكُلُ ٱلنَّاسُ وَٱلۡأَنۡعَـٰمُ حَتَّىٰۤ إِذَاۤ أَخَذَتِ ٱلۡأَرۡضُ زُخۡرُفَهَا وَٱزَّیَّنَتۡ وَظَنَّ أَهۡلُهَاۤ أَنَّهُمۡ قَـٰدِرُونَ عَلَیۡهَاۤ أَتَىٰهَاۤ أَمۡرُنَا لَیۡلًا أَوۡ نَهَارࣰا فَجَعَلۡنَـٰهَا حَصِیدࣰا كَأَن لَّمۡ تَغۡنَ بِٱلۡأَمۡسِۚ كَذَ ٰ⁠لِكَ نُفَصِّلُ ٱلۡـَٔایَـٰتِ لِقَوۡمࣲ یَتَفَكَّرُونَ[يونس/ 24] زندگی دنیا، همانند آبی است که از آسمان نازل کردیم، سپس براثر آن گیاهان گوناگون زمین از آنچه مردم وچهارپایان می خورند؛ رویید، تا زمانی که زمین پیرایه خود بگرفت، و آراسته شد، و اهل آن گمان کردند که خود بر آن چیره اند، (ناگهان) فرمان ما در شب یا روزی فرا رسد، و آنچنان آن (کشتزار) را درو کنیم که گویی دیروز هرگز (کشتزاری) نبوده است . این گونه آیات (خود) را برای گروهی که می‌اندیشند به تفصیل بیان می کنیم. می‌دانی عزیزم! هر چه قدر هم زندگی به کام یکی تلخ و به کام دیگری شیرین باشد؛ وقتی به انتهای راه رسید برایش بيش از يك خواب نخواهد بود. پس این همه نباید به سختی‌ها فکر کرد... خوشبختی واقعی در این عمر کوتاه نه محقق می‌شود، نه هم قرار است که بشود. ما به این دنیا آمدیم تا چند صباحی زندگی کوتاهی کنیم و امتحانی پس بدهیم. أَوَلَمْ يَنْظُرُوا فِي مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ وَأَنْ عَسَىٰ أَنْ يَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ ۖ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ[اﻷعراف/ 185] آیا در ملکوت آسمان‌ها و زمین, وآنچه خدا آفریده است, نمی‌نگرند؟! و(آیا فکر نمی‌کنند) شاید اجلشان نزدیک شده باشد؟! پس بعد از این (قرآن)، به کدام سخن، ایمان خواهند آورد؟! دوست عزیزم ما خدا نیستیم، اما می‌خواهیم با دید کوتاه خودمان خدايی کنیم. می‌گوییم چرا خدا چنین و چنان کرده است. مثلا چرا آن زن با چهار فرزند بدون سرپرست دارد زجر می‌کشد. چرا باید خدا چنین کند و...؟ این قضیه به ما مربوط نیست. چرا مردم می‌خواهند خدایی کنند و بگویند نباید خدا چنین و چنان می‌کرد... آن زن چند صباحی قرار است زندگی کند و با تمام مشکلاتش، زندگی سخت دنیاییش را دارد می‌گذراند. شاید مزد تمام سختی‌هایی که کشیده چیزی باشد که به خدا بگوید کاش بیشتر در آن عمر کوتاه، سختی کشیده بودم و اکنون بیش از این اجر داشتم... وَجَزاهُم بِمَا صَبَرُوا۟ جَنَّةࣰ وَحَرِیرࣰا[سوره اﻹنسان/12] و به (پاداش) صبری که کردند، بهشت و (لباس‌های) حریر (بهشتی) را به آنان پاداش داد. من و تو که خدا نیستیم بدانیم و بپرسیم چرا؟ من و تو اگر می توانیم تنها باید به یاری آن‌ها بشتابیم. او در مقابل صبرش اجر می‌گیرد و ما به خاطر خدمت و یاری‌مان. پیامبر صل الله علیه و سلم می فرماید: أحبُّ الناسِ إلى اللهِ أنْفَعُهُمْ لِلنَّاسِ... دوست داشتنی ترین مردم نزد خداوند سودمندترین آنها برای مردم هستند...(روايت الألباني در السلسلة الصحيحة) من و تو وظایفی داریم در این عمر کوتاه دنیا. ما در حال ابتلا هستیم. ما وظیفه داریم عبادت و شکر آفریدگاری که ما را خلقت کرده به جا بیاوریم و زمین را آباد نماییم و به هم‌نوع‌های خود خدمت نماییم. وَ مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنسَ إِلَّا لِیعْبُدُونِ [الذاریات/56] جن و انس را جز برای پرستش خود نیافریدم. وَلَقَدۡ ءَاتَیۡنَا لُقۡمَـٰنَ ٱلۡحِكۡمَةَ أَنِ ٱشۡكُرۡ لِلَّهِۚ وَمَن یَشۡكُرۡ فَإِنَّمَا یَشۡكُرُ لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَنِیٌّ حَمِید)[لقمان/ 12] و به راستی به لقمان حکمت دادیم، (و به او گفتیم) که : شکر خدا را به جای آور؛ و هرکس شکر کند تنها به سود خود شکر کرده است، وهر کس که کفران کند، پس بی تردید خداوند بی نیاز ستوده است.  هُوَ أَنْشَأَکمْ مِنَ اْلأَرْضِ وَ اسْتَعْمَرَکمْ فِیها[هود/61] او شما را از زمین آفرید و از شما آبادانی زمین را طلب کرد». وَإِذۡ أَخَذۡنَا مِیثَـٰقَ بَنِیۤ إِسۡرَ ٰ⁠ۤءِیلَ لَا تَعۡبُدُونَ إِلَّا ٱللَّهَ وَبِٱلۡوَ ٰ⁠لِدَیۡنِ إِحۡسَانࣰا وَذِی ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡیَتَـٰمَىٰ وَٱلۡمَسَـٰكِینِ وَقُولُوا۟ لِلنَّاسِ حُسۡنࣰا...[ البقرة/ 83] و (به یاد آورید) زمانی را که از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم که جز خدای یگانه را پرستش نکنید، و به پدر و مادر و نزدیکان و یتیمان و بینوایان نیکی کنید، وبه مردم (سخن) نیک بگویید... عزیزم ما بیشتر از اینکه سرگرم کار خودمان باشیم سرگرم اموری شده‌ایم که به ما مربوط نیست...از چراهایی می‌پرسیم که در مورد آن‌ها آگاهی نداریم. همانند داستان موسی و مامور خداوند، در سوره کهف؛ که هر آنچه مامور انجام می‌داد، موسی سوال می‌پرسید؛ چون در نظرش ناپسند جلوه می‌کرد... اما در آخر داستان، مامور خداوند حکمت کارهایی را که به دستور خداوند، انجام داده بود برای موسی شرح داد و این نشان می‌دهد هیچ کار خدا بی‌حکمت نیست. [آیات ۶۵ تا ۸۲ سوره کهف] اما... همه‌ی مشکلات ابتلا نیست دوست عزیزم گاهی پیش می‌آید که مشکلات زندگی آدم‌ها به خاطر رفتار خود آن‌هاست. درست است که خداوند در زندگی ما انسان‌ها، بنا به حکمتش مشکلاتی قرار می‌دهد که چه بسا ما را صیقل می‌دهد؛ اما این مشکلات انسان‌های مومن را در هم نمی‌شکند. آن‌ها بسیار نیرومندتر از سایرین هستند. در واقع خداوند نمی‌خواهد بندگانش در این زندگی دنیا درهم‌بشکنند و حتی توصیه‌ها و رهنمودهایی که خداوند در زندگی و به خصوص به وقت مصیبت و پاداش‌هایی که پس از مصیبت برای ما بیان کرده، گواه بر این مطلب است که او جل جلاله زندگی نیکی برای ما در این دنیا می خواهد. خداوند در قرآن به بندگانش چنین وعده می‌دهد: مَنۡ عَمِلَ صَـٰلِحࣰا مِّن ذَكَرٍ أَوۡ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤۡمِنࣱ فَلَنُحۡیِیَنَّهُۥ حَیَوٰةࣰ طَیِّبَةࣰۖ وَلَنَجۡزِیَنَّهُمۡ أَجۡرَهُم بِأَحۡسَنِ مَا كَانُوا۟ یَعۡمَلُونَ[97/النحل] هر کسی که کار شایسته ای انجام دهد، (خواه) مرد باشد یا زن ، در حالی که مؤمن است، او را به حیاتی پاک زنده می‌داریم ، و مسلماً پاداششان را به (حسب) بهترین اعمالی که انجام می دادند؛ به آنها می‌دهیم. خداوند به بندگان نیکوکارش وعده می دهد که در دنیا حیات طیبه و پاک داشته باشند. این بدان معنا نیست که مبتلا نشوند بلکه آن‌ها با فرمانبرداری از خداوند و دوری از معصیت‌ها، احساس خوشبختی و آرامش می‌نمایند. و در مقابل کسانی که از یاد او سر باز می‌زنند دچار تنگنا می‌شوند: وَمَنۡ أَعۡرَضَ عَن ذِكۡرِی فَإِنَّ لَهُۥ مَعِیشَةࣰ ضَنكࣰا وَنَحۡشُرُهُۥ یَوۡمَ ٱلۡقِیَـٰمَةِ أَعۡمَىٰ[طه 124] و کسی که از یاد من روی گردان شود، پس بی گمان زندگانی (سخت و) تنگی خواهد داشت، و روز قیامت او را نابینا بر انگیزیم. خداوند در این عالم، قوانینی قرار داده است. درست مانند قوانین فیزیک، که گیتی برپایه‌ی آن استوار است. او برای خوشبختی هر دوسرای ما انسان‌ها نیز قوانینی قرار داده که به واسطه‌ی رهنمودهای آسمانی‌اش به ما ابلاغ شده و با قوه‌ی عقلمان توان درک آن‌ها را داریم. این قوانین، زندگی پاک و پر از آرامشی را برای ما به ارمغان می‌آورد که اگر آن‌ها را نادیده بگیریم زندگی ما دچار تنگنا می‌شود. عزیزم اگر می‌خواهی جواب معماهایی که در ذهنت ساخته و پرداخته‌اند را بیابی و خدا را بشناسی، قرآن بخوان....