در جهان امروز امن‌سازی فضاها و اماکن عمومی برای زنان و دختران، به منزله دغدغه‌ای جهانی بوده و البته در مورد راهکارهای تحقق آن، همچنان دیدگاه‌های مختلفی مطرح است.

با توجه به اینکه از جولای 2012، بیست و پنجمین روز از هر ماه به موضوع پایان دادن به خشونت علیه زنان اختصاص داده شده و با عنوان روز نارنجی از آن یاد می‌شود، روز بیست و پنجم ماه اکتبر با عنوان« ایمن‌سازی فضاهای عمومی برای زنان و دختران و کمک به آنها» نام‌گذاری شده است. 

به گزارش مهرخانه، اذیت و آزار جنسی و دیگر اشکال خشونت جنسی در فضاهای عمومی، از جمله وقایعی است که هر روز در بسیاری جوامع در سراسر جهان علیه زنان و دختران صورت می‌گیرد و البته نقض آشکار حقوق بشر زنان است. زنان و دختران، اشکال متفاوتی از خشونت را در فضاهای عمومی تجربه می‌کنند که اذیت و آزار جنسی، تجاوز و قتل برخی مصادیق آن است. این قسم خشونت در خیابان، در وسایل حمل و نقل عمومی، در پارک‌ها، در مدارس، در محیط اشتغال و دیگر امکان عمومی و در مناطق شهری و روستایی ارتکاب می‌یابد. 

تاکنون قوانین و مقررات در معدود دولت‌هایی، با اقدامات خشونت‌بار در اماکن عمومی به طور جدی برخورد کرده‌اند و از منظر نهاد زنان ملل متحد این موضوع هنوز جای کار بسیار دارد؛ چراکه خشونت و ترس از ارتکاب آن، آزادی رفت و آمد زنان و دختران را برای دسترسی به آموزش، اشتغال و دیگر خدمات ضروری محدود می‌کند. همچنین در میزان مشارکت سیاسی زنان در سطوح مختلف محلی، ملی، منطقه‌ای و جهانی نیز محدودیت ایجاد خواهد کرد.

در سطح جهانی، تلاش‌های مستمری جهت فراهم ساختن فرصت‌های مهمی برای تضمین حق زنان و دختران برای امن بودن فضاهای عمومی صورت گرفته است و البته تغییرات قابل ملاحظه‌ای را نیز در برخی زمینه‌ها شاهد بوده‌ایم. چنان‌چه از برگزاری کنفرانس ملل متحد در مورد مسکن و توسعه شهری پایدار در سال 2016 خبرهایی منتشر شده است. هدف از برگزاری این کنفرانس، ایجاد الگوی جدید شهری عنوان شده است که بناست چالش‌های جدید را مدنظر قرار دهد و از جمله به چکونگی امن و ایمن ساختن فضای شهرها و روستاها برای زنان و دختران خواهد پردخت.

به این ترتیب، در جهان امروز امن‌سازی فضاها و اماکن عمومی برای زنان و دختران، به منزله دغدغه‌ای جهانی بوده و البته در مورد راهکارهای تحقق آن همچنان دیدگاه‌های مختلفی مطرح است. اما آنچه بدیهی است اینکه تصویب قوانین و مقررات بازدارنده و اصلاح الگوی شهری از جمله اقدامات لازم و نه کافی خواهد بود؛ چراکه نمی توان نقش خود زنان و دختران را نیز در زمینه‌سازی جهت مصون ماندن از تعرضات جسمی، جنسی و روانی در فضاهای عمومی نادیده گرفت و قطعاً تقویت آموزه‌های اخلاقی و مذهبی در اجتماع در این زمینه نقش به‌سزایی خواهد داشت.