۱-اخلاص بر نیروی بدنی‌ات می‌افزاید و باعث رضایت پروردگارت می‌شود؛ سیمایت را زیبا و باعث تأثیر کلامت در شنوندگان می‌شود پس آن را با ریا نابود مکن. 

۲-توجه به مفاهیم آیات قرآن آن را بیشتر از تأثیر صدایت قرار ده چه بسیارند قاریانی که تأثیر قرائتشان به خاطر نشان دادن توانمندیشان ضعیف شده است زیرا چیزی را که بایست تقدیم می‌کردند به تأخیر انداخته‌اند. 

۳-از روی تکلف و برای ظاهر سازی گریه مکن تا نماگزاران را به گریه واداری آیات قرآن قوی‌تر از گریه‌های ساختگی است مهم آن است که نخست خود متأثر شده باشی. 

۴-میزان صدایت را ب‌شناس تا در حین قرائت با صدایت بازی نکنی و آن را بالا و پایین نبری؛ برای این کار باید تمرین و تجربه‌ داشته باشی با خود یا یک نفر کار‌شناس تمرین کن تا گستره‌ی صدایت را بدانی. 

۵-اثر ایمان و روحانیت و فروتنی در میزان صدای قاری ایجاد نمی‌شود در خلوت با خدا بهتر از آمیختن با مردم باش. 

۶-پیش از آنکه برای امامت بیرون روی دو رکعت نماز بگزار و به درگاه خدا زاری کن تا خدای متعال نماز و تلاوت و دعایت را بپذیرد و نفس و شیطان را از سهیم شدن در آن باز دارد. 

۷-به فراوانی ستایش‌گران و نمازگزاران مغرور مشو و به برخی از منتقدان قرائتت توجه مکن زیرا کسی که در کارش مخلص است مدح و ذم برایش تفاوتی ندارد. 

۸-قاری قرآن بیش از همه به ورزش نیاز دارد به ویژه زمانی که بداند صدا نیاز به ریه‌ی سرشار از هوا دارد و این کار تنها با ورزش‌ امکان‌پذیر است. 

۹-بهترین چیزی که به نگهداری حفظ قرآن کمک می‌کند نماز است پس بخش بزرگی از نماز‌هایت را در خانه‌ات بخوان که باعث نزدیکی به خدا و تدبر در قرآن و مراجعه به محفوظاتت می‌شود. 

۱۰-در پایان تو را به دو چیز سفارش می‌کنم: 

-پس از آنکه خداوند تو را با قرآن بزرگ کرد مهربان و فروتن باش که کبر و غرور با اهل قرآن سازگار نیست. 

-صدای خوش هم زکات دارد و زکات آن خواندن است. 

قاری شیخ سعد الغامدی