سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

هوش مصنوعی به سرعت در حال تغییر جهان است، اما همراه با تمام پیشرفت‌هایی كه به ارمغان آورده، چالش‌های جدیدی نیز پدید آمده كه نمی‌توان آن‌ها را نادیده گرفت. از حریم خصوصی تا امنیت، از اشتغال تا تبعیض، به نظر می‌رسد زندگی روزمره ما دیگر هرگز مانند گذشته نخواهد بود. اما این چالش‌ها دقیقا چه هستند؟

«... آنها كه در نهادشان شر و بدی هست، با شعف و انبساط از این فرصت استفاده می‌كنند و از پدر و مادر و وطن خود بد می‌گویند تا اینكه اگر در انجام دادن وظایفشان نسبت به آنها سستی كردند، مورد ملامت مردمان واقع نشوند. اما نیكان برعكس رفتار می‌كنند و بدی‌های پدر و مادر و وطن خود را می‌پوشانند و هر چند مورد بی‌مهری پدر یا مادر یا وطن واقع شده باشند، این را آشكار نمی‌كنند و پیش مردمان راجع به پدر و مادر و وطن خود جز تمجید، چیزی بر زبان نمی‌رانند. حس دوستی و محبت را بر خود تحمیل می‌كنند و جز مهر و دوستی از خودشان نشان نمی‌دهند.»

إِنَّ أَفْضَلَ ما يُمَيِّزُ الوُلاةَ هُوَ اسْتِقامَةُ العَدْلِ (امام علی) - عدالت زیباترین واژه‌ای است که انسان‌ها همیشه دنبال تحقق آن بوده‌اند. از کتب آسمانی تا دیوان‌های اشعار و گفته‌های حکیمان، همه در ستایش عدالت و نکوهش ظلم و ظالمان سخن گفته‌اند.

عبدالله اوجالان، بنیانگذار حزب كارگران كردستان (پ.ك.ك) روز پنجشنبه از مبارزان كرد حامیان خود خواست كه سلاح‌‌های خود را زمین بگذارند. هرچند كه همچنان مشخص نیست درخواست او تا چه حد موثر خواهد بود و از طرفی دولت تركیه در ازای پایان درگیری‌ها چه امتیازی به این گروه اعطا خواهد كرد؛

آیا جامعه ایران در حال فروپاشی است و صحبت كردن از جامعه و اجتماع در ایران بی‌معنا شده؟ سال‌هاست كه برخی -بعضا اصحاب علوم اجتماعی- می‌گویند كه ایران دچار فروپاشی اجتماعی شده و گسست‌ها و شكاف‌های برسازنده اجتماع مثل شكاف‌های نسلی و جنسیتی و قومی و زبانی و دینی و طبقاتی و فرهنگی به حدی رسیده كه عملا نه با یك جامعه كه با مجموعی از افراد و جزیره‌هایی ازهم گسسته مواجه هستیم كه به سختی با یكدیگر گفت‌وگو و مفاهمه و مشاركت می‌كنند.

«عبدالله اوجالان» رئیس زندانی «حزب کارگران کردستان ترکیه» (پ.ک.ک) اعلام کرد که این گروه باید خود را منحل کند.

تا پیش از ۱۶مارس سال ۱۹۲۰ که ناوگان بریتانیا در بندر گالاتای استانبول پهلو گرفت و سربازان بریتانیایی هر روز در خیابان‌های استانبول رژه‌ی پیروزی می‌رفتند و وزیر جنگ و رئیس ستاد ارتش عثمانی را در ژانویه همان سال برکنار کردند و وزیر اعظم و ۱۳۶نماینده مجلس عثمانی را هم به جزیره مالت تبعید کردند.

به‌مناسبت دوم آذر2، نودویکمین زادروز کسی که نوشت: «و تو، چند گامی از حاشیه به درون آی... تا به بوی سخنم، نه به دلالت الفاظم... راه یابی»، (شریعتی، مجموعه آثار ۱۳: ۲۳۱) و با متن به‌گونه‌ای مواجه نشو که گویی «نامه‌ای را می‌خوانی»، بلکه چنان‌که گویی «سرگذشتی را می‌بینی» (شریعتی، مجموعه آثار ۱۳:۲۳۰) و بدان که «هر دلی عقل خویش را دارد» و «بنا به جنس عقلی که دارد دنیا را می‌بیند.» (شریعتی، مجموعه آثار ۱۳: ۱۴)

تهمینه میلانی، زاده شهریور سال 1339 است؛ کارگردان سینما، کنشگر حقوق زنان و دانش‌آموخته معماری. او سینما را با منشی‌گری صحنه در تیم مسعود کیمیایی و فیلم خط قرمز آغاز کرد و تقریبا بیشتر حوزه‌های هنری را تجربه کرده است. در تمام سال‌های کار سینمایی همراه همسرش محمد نیک‌بین بوده و در پی تحصیلات هر دویشان که مهندسی معماری است، فعالیت در این حوزه را هم به شکل حرفه‌ای پی گرفته است. او فیلم‌های شاخص بسیاری در مقام نویسنده و کارگردان در کارنامه دارد که برایشان جوایز بسیاری گرفته؛ از سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر خودمان تا جوایز بین‌المللی از جشنوار‌ه‌هایی همچون فیلم لس‌آنجلس، قاهره، ژنو و آسیا‌ پاسیفیک. با او از دیروز سینما تا امروز و جامعه صحبت کرده‌ایم.

دهه 1370 خورشیدی دوره شکوفایی ترجمه متون فلسفی و نظری در ایران است. در این دهه روشنفکران و پژوهشگران ایرانی در علوم انسانی به ترجمه آثار و جریان‌ها و مکاتب جدید فکری غربی روی آوردند. حاصل این ترجمه‌ها در عرصه علوم اجتماعی، پرورش و تربیت نسلی از پژوهشگران بود که می‌کوشیدند مسائل و معضلات جامعه ایران را به میانجی مفاهیم و نظریه‌های جدید توضیح و تبیین کنند.