سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

مدتی پیش مقاله‌ای تحت عنوان «ایمان در اسلام» نوشته‌ی جناب آقای‌‌ هادی صادقی را در سایت اصلاح دیدم که به معناشناسی ایمان در قرآن پرداخته بود؛ ابتدا خواستم در بخش نظرات پاسخی به مطلب بنویسم، اما با توجه به اهمیت مسأله‌ تصمیم گرفتم، مقاله‌ای هر چند مختصر نوشته و در انظار همگان قرار دهم تا شاید قلم‌‌های دیگر در این مهم به کار بیفتند و صاحبان عقل و خرد نیز به نوبه‌ی خود بیندیشند و احسن اقوال را برگزینند.

توبه از دیدگاه دین اسلام به عنوان یک نهاد بسیار مهم مطرح است و در قرآن بیش از صد مرتبه از توبه و مشتقات آن بحث به میان آن آمده است. هیچ اختلافی در این نیست که توبه صادقانه می‌تواند عذاب اخروی را از انسان ساقط کند،

کلمه‌ی «حزن» به معنای غم و اندوه است که در قرآن اغلب با کلمه‌ی خوف (به معنای ترسیدن، نگران شدن) استعمال شده است. همچنان که از معنای واژگان پیداست، حزن ناظر به غم و اندوه گذشته است یا به عبارتی دلالت بر معنای ماضی دارد اما خوف برعکس، دلالت بر معنای حال و آینده دارد. بر همین اساس در تفسیر آیه‌ی «أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ » ( یونس/62) « به حقیقت دوستان خداوند هیچ نگرانی (نسبت به آینده) و هیچ گونه‌اندوهی(نسبت به گذشته) ندارد.» (تفسیر المنتخب، 1/10، تفسیر ابن عباس،1/7، تفسیر قرطبی، 1/368)

 چکیده
ارتداد که به معنای برگشت از دین است در آیاتی از قرآن کریم مذموم و مرتدان را به عذاب الهی وعده داده است و علما بر گناه بودن آن اتفاق دارند. ولی در حد بودن یا تغزیر بودن کیفر ارتداد اختلاف کرده‌اند. گروهی آن را از جرایم حدی دانسته‌اند و به استناد احادیث وارده مجازات آن را بعد از استتابه قتل می‌دانند و گروهی دیگر با توجه به آیات مربوط به عدم اکراه در دین و آزادی در انتخاب عقیده، ارتداد را جرمی تعزیری از باب جرایم سیاسی و خروج علیه حکومت دانسته و مجازات آن را به صلاحدید حاکم واگذار کرده‌اند و مجازات قتل در روایات را از باب قصاص یا محاربه توجیه می‌کنند و معتقدند که حاکم می‌تواند از باب تعزیر حکم به قتل مرتد بدهد.

   چکیده:
مقاله‌ی «مجازات اعدام» به بررسی تاریخچه‌ی اعدام در قوانین روم و حمورابی و کشورهای اروپا و ژاپن و ادیان آسمانی، بعنوان یکی از مجازات‌‌ها می پردازد و موارد اعدام در اسلام را تعریف نموده و نظریات مخالفین، در رأس آنها نظریه‌ی بکاریا که اعدام را مجازات خشن و غیر عادلانه برای سلب حیات انسان‌‌ها می داند، بیان نموده و نظریات دیگران را از لحاظ فلسفی- اعتقادی، جزائی، اثرات اجتماعی که اعدام را عملی زشت دانسته و عواطف انسانی را جریحه دار کرده و آن را ظالمانه و نامناسب با جرم و غیر قابل جبران می داند، بررسی می‌کند. موافقان اعدام بر این باورند به منظور اجرای عدالت، ارعاب مجرمین، تأمین امنیت جامعه، تسکین افکار عمومی، احترام به زندگی انسان‌‌ها، موثر و ضروری می‌باشد.