إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • جامعه‌شناسان همواره به دین به مثابه یکی از مهم‌ترین منابع جهت‌دهنده رفتارها و نگرش‌های افراد جامعه توجه کرده اند ، اگرچه جامعه‌شناسی دین بعنوان یکی از شاخه‌های این علم از دهه 1950 به بعد شکل گرفته است، اما از همان ابتدای کار جامعه‌شناسی و با ظهور اولین جامعه‌شناسان، دین بعنوان یکی از موضوعات جامعه شناسی مورد توجه قرار گرفت ، ما مطالعات مربوط به دین را در کار کنت، مارکس، وبر، دورکیم، دوتوکویل و ... می‌بینیم. نگاه جامعه‌شناسی به دین قطعاً با نگاه یک عارف، فیلسوف، مؤمن و ... به دین متفاوت است.