سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

رسول خدا - صلّی الله علیه وسلّم- فرمود: «دَخَلَتِ امْرَأَةٌ النَّارَ فِي هِرَّةٍ رَبَطَتْهَا فَلَا هِيَ أَطْعَمَتْهَا وَلَا هِيَ أَرْسَلَتْهَا تَأْكُلُ مِنْ خَشَاشِ الْأَرْضِ حَتَّى مَاتَتْ»: زنی به خاطر آن که گربه‌‌‌ای را زندانی کرده بود، نه به آن غذا می‌‌‌داد و نه رهایش می‌‌‌کرد که از گیاهان تغذیه کند وارد جهنّم شد.

پیامبر اسلام فرموده است: 

«أن رجلا أصابه ظمأ شديد فنزل بئرا ليرتوى من مائها فلما خرج منها رأى كلبا يلهث يلحس الثرى من العطش

خبر واحد یا احادیث آحاد و وثاقت آن‌ها در اثبات عقاید و همچنین هرآنچه از افتراق و اختلاف نظر که بر اثر اختلاف در دلالت و ثبوت این اخبار بر آن‌ها مترتب است ـ البته اگر آن‌ها را در اصول عقائد حجت بدانیم ـ اینها موضوعاتی است که ما را به درنگ وا می‌دارد هرچند درنگی کوتاه باشد. نوعی تفاوت مابین احادیث آحاد و تفاوت نظرات درباره قبول و رد آن‌ها، با نص قرآن وجود دارد

یک روز که‌ به‌ جهان اسلام می‌اندیشیدم، به‌ خود گفتم: راز و رمز این همه‌ بی‌تفاوتی که‌ در میان تک تک افراد جامعه‌ی اسلامی شایع است، چه‌ چیزی می‌تواند باشد؟ 

چرا جوامع اسلامی با حالتی متنفر و بیزار به‌ استقبال لحظات زندگی و لذایذ آن قدم برمی‌دارند و چنان ظاهر می‌شوند که‌ نمی‌خواهند از لذایذ آن بهره‌مند شوند؟ 

چرا سایر ملت‌ها همراه‌ با طلوع خورشید به‌ صحنه‌ی زندگی قدم می‌گذارند و چنان وانمود می‌کنند