إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • چکیده: 

    هدف این مقاله، شناساندن یکی از شخصیت‌‌های ادبی منطقه‌ی کُردستان و شهرستان سقز، ملا عبدالکریم صائب « زاری » است و همچنین نشان دادن دستگاه معرفتی و اپیستمولوژیکی خاصی که شاعر در آن کار کرده و خلاقیت دارد که این منظومه و دستگاه منسجم نظری و فکری شاعر هم خواسته یا ناخواسته تحت تأثیر یکی از رایجترین گفتمان‌‌های فکری و دینی در ایران و کُردستان یعنی تصّوف است. در این جستار نگارنده، مثلث توحید، پیامبر و طبیعت را در شعر زاری از این منظر مورد مدّاقه قرار داده است.