سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

 خواهرم! با اینکه روزها از مرگت می‌گذرد اما دلم از دوریت آرام و قرار ندارد که بس فراق عزیزان سخت است و مرتب روزهای با هم بودنمان جلوی چشمم می‌آید. روزهای خوب و خوشی که کنار بچه‌هایت و به خاطر آن‌ها که هر درد و رنج زمانه را تحمل می‌کردی. زندگی تو پر از صبر و تحمل و فداکاری بود و این را از حرفهایت برداشت می‌کردم و آخر هم آن مریضی لاعلاج که حتی خودت هم باورت نمی‌شد و مرتب به دارو و درمان متوسل می‌شدی و انتظار داشتی این هفته یا هفته‌ی دیگر خوب می‌شوید و سر خونه و زندگی‌ات بر می‌گردی و این را بارها از خودت شنیدم و از پشت پرده اصلا خبر نداشتی که دکترها جوابت کرده‌اند. اراده‌ات قوی بود و هرگز تا اخرین لحظات زندگی‌ات تسلیم درد و رنج نشدی.