حادثه‌ای اتفاق افتاد اما این اقیانوس‌دلان سردشتی بودند که پای در جاده‌ی ایثار نهادند تا مکتب و مشرب فکری مهربانانه‌ی درازدامن خود را در سردترین شب سال، چنان گرم کنند که دایرةالمعارف‌ها در مقابل آن کم بیاورند!
اینجا بیوران سردشت است، آنجا که بزرگ خواننده‌ی کورد -حسن زیرک- بهشت کوردستانش خوانده بود و رژیم بعث، به جرم مقاومت بلوط‌گونه‌ی مردمانش، در هفتم تیر ۶۶ با بمب شیمیایی، شهر را بر سر شهروندانش آوار کرد و علف هرز خردل را در وجب به وجب خاکش به گمان انقراض نسلشان، کاشت!
انسان این موجود دوپا، خلقتی در آفرینش خداوندی است که به زعم کلام وحی، برآیندی است از دو سر یک طیف، که اولی تا «اعلی علیین» و دیگری تا «اسفل السافلین» یا بالعکس، امتداد افول تا رشد دارد!
در ابتدای خلقت، این موجود دوپا، شاه جنّیان، قربانی یک نافرمانی می‌شود و همان نیز به تقاص آن هزینه‌ی تحمیلی، در امتداد طیف زندگی آن موجود دوپا کمین کرده و هرازگاهی در چشم‌برهم‌زدنی «اشرف مخلوقات» را به موقعیّت «اضلّ موجودات» سوق می‌دهد و کُرسی انسانیّت را با قبای توحّش می‌پوشاند!
پنجشنبه ۶آبان ماه ۹۵ خسته از چند ساعت انتظار در سالن آزمایشگاه بیمارستان و نیز رسیدن بر صحنه دلخراش آتش‌سوزی یک دستگاه پراید یکی از شهروندان در یکی از پرترددترین خیابان‌های شهر، در تداوم مسیر، خدمت عزیزی رهسپار منزل پدری بودیم که راننده یک دستگاه تاکسی تلفنی با بوق ممتد خود آن عزیز راننده همراه را به کنار کشیدن و باز کردن مسیر فرا می‌خواند.
مدار زمان همواره ره‌توشه‌ای از فرصت را پیش پای آدمی نهاده تا در گذر عمر، خرمن وجودش را غنایی مضاعف و چندچندان بخشد!
در این میان، چرخش عقربه‌های زمان آن‌گاه که فصل تابستان را پشت سر می‌گذارد و بر قرارگاه مهر، لنگر میاندازد فرصت‌های بی‌شماری را بر سفره مهر می‌نشاند، مهرماه؛
- شکارچیان ماهر را می‌خواند تا از سنگر داشته‌های خود، خواسته‌های بیشتری را صید کند!
- کشاورز سخت‌کوش و دوراندیش را ندا می‌دهد تا از خاک لم یزرع خود، انگور سیاه، آن طلای ناب سردشت را نصیب برد!
- کارخانه‌داری را می‌خواند تا در کمین آن طلای ناب، مشق استیوجابزی‌اش را پیش ببرد! وآن طرف؛
چندی پیش مهران مدیری در «برنامه‌ی دورهمی» مرتکب اشتباهی شد و همان موجب شد تا بسیاری از شهروندان جامعه‌ی اهل سنّت ایران و به‌دنبال آن نمایندگان فراکسیون اهل سنّت مجلس شورای اسلامی واکنش نشان دهند.
در این نوشتار نه قصد تبرئه‌ی مهران مدیری را داریم و نه در پی اثبات مورد اتهامی‌اش برخواهیم آمد ولی آنچه در خور تأمل است چند نکته است و یکی این؛
-مهران مدیری چه ویژگی‌هایی داشت که خیلی راحت به سیبلی بدل شد که شلیک عقده‌های فروخورده‌ای را نصیب برد که در پی فرصتی برای انفجار بودند!
شهروندان عزیز ایران‌زمین خانواده‌های معزّز کنکوریها
سلام و درودتان باد
همچنانکه استحضار دارید امشب نتایج ماراتن آزمون سراسری از طریق سایت سازمان سنجش اعلام می‌شود و متعاقب آن شاهد صحنه‌هایی گونه‌گون خواهیم بود. بسیاری از خانواده‌ها و فرزندان کنکوریشان، اشک شوق بر چشمانشان جاری می‌شود و بسیاری نیز اشک غم! بیایید در این لحظات، سجایای انسانی و اخلاقی‌مان را مبنایی برای واکنش‌هایمان به نتایج قرار دهیم و بیش از آنکه متکّی به منطق در داوری و احساس در واکنش باشیم، کنشی انسانی و اخلاقی از خود نشان دهیم.
دیروز دوشنبه ۲۱ تیرماه ۹۵ و با فاصله‌ای ۱۴ روزه از هفتم تیر آن شوم روز سردشت (سالروز بمباران شیمیایی سردشت به دست رژیم بعث)، و در فاصله‌ی زمانی‌ای که هنوز رنج برگزاری برنامه‌های سالیاد آن شوم روز بر شانه‌‌هایمان سنگینی می‌کرد و ورق زدن برنامه‌هایش، ذهن و فکر و روان را درگیر می‌نمود، اتفاقی بس میمون و شیرین با همت و پشتکار و ابرام و اصرار جوانی خلق شد که آن همه تلخی را از کام شهروندان سردشتی زدود و شیرینی عسل گونی مه‌مان ذایقه‌مان کرد!
«من در جنگ بزرگ شدم و شاهد این بودم که سازمان ملل متحد به کشورم کمک کرد تا بازسازی شود و بهبود یابد. آن تجربه، بخشی عمده از چیزی بود که مرا به اشتغال در خدمات عمومی واداشت. به عنوان دبیرکل، مصمم هستم شاهد ارائه نتایج معنادار و محسوسی باشیم که صلح، توسعه و حقوق بشر را ارتقاء دهد.»
جناب آقای بان کی مون
دبیر کل محترم سازمان ملل متحد
سلام و درودتان باد
شاید پاراگراف فوق برایتان آشنا باشد!
اجازه دهید یارتان شوم تا زیاد به مغزتان فشار نیاورید!
این نقل قولی است از شما که از سایت http://unic-ir.org/ استخراج کرده‌ام!
اشاره: چندی پیش «کمپین جهانی چالش بلوط» با همت و ایده‌پردازی دکتر محی‌الدین محمدخانی، در استان‌های غرب کشور (مناطق کردنشین)، فعالیت خود را در راستای پیشگیری از تخریب زیست‌محیطی آغاز نمود، به منظور اطلاع از کمّ و کیف فعالیت این کمپین، اصلاح‌وب گفت‌وگویی با رئوف آذری از فعّالان این حرکت اخلاقی زیست‌محیطی داشته است، امید که این جنبش، گامی در جهت هرچه بیشتر از پیشِ حفظ محیط زیستمان باشد.
بیست و هفتمین سالیاد فاجعه‌ی دهشتناک بمباران شیمیایی شهر سردشت فرا رسید و سال بیست و هشتم و الی آخر دیگری نیز از پی خواهند آمد و تنها از این بستر خاطره‌ای خواهد ماند برای دیروزی‌ها، امروزی‌ها و فردایی‌های جامعه‌ی ما! آنچه در خور تأمل، تعمق و تدبر است اینست که ما شهروندان سردشتی از یک طرف و دولت و سیستم حکومتی با برگزاری مراسمات این سالیاد‌ها در پی چه بوده و هستیم و چه می‌خواهیم!
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل