اسلام در هر چیزی، حلال و حرام را مشخّص کرده است. در این دنیای زودگذر-درمقایسه با آخرت- محاسبه‌ای نیست؛ امّا عمل وجود دارد و در آخرت محاسبه هست؛ امّا عملی در کار نیست! من نمی‌خواهم کسی را مقصّر اعلام کنم، بلکه تنها مقصودم نصیحت است؛ چرا که انسان خودش برای تصمیم‌گیری مختار است. قرآن کریم در این باره می‌فرماید: «و (به یاد یهودیان بیاور) هنگامی را که گروهی از (نیکوکاران گذشته) ایشان (که همچون دیگران نافرمانی و بزهکاری نمی‌کردند) به کسانی می‌گفتند (که سرکشان و گناهکاران را پند می‌دادند و موعظه می‌کردند:) چرا مردمانی را پند می‌دهید که خداوند آنان را (به سبب کفر و معاصی، در دنیا) نابود می‌کند یا (در آخرت) عذاب شدیدی خواهد داد؟ (مگر نمی‌دانید که پند و اندرز در اینان تأثیری ندارد و نرود میخ آهنین در سنگ؟) می‌گفتند: (ما به وظیفه‌ی خود که امر به معروف و نهی از منکر است عمل می‌کنیم) تا در پیشگاه پروردگارتان معذور بوده (و رفع مسئولیّت از خویشتن کرده باشیم) و شاید هم (این بیچارگان از گناه باز ایستند و نور ایمان زوایای درونشان را روشن سازد و راهِ) تقوا و پرهیزگاری در پیش گیرند.» (اعراف: ۱۶۴)
در ایّام نوروز، در بهار و روزهای تعطیلی، بیشترمردم به خیابان‌ها می‌آیند و به طرف سیاحت‌گاه‌ها و کوه‌ها و دشت‌ها می‌روند تا آب و هوایی عوض کنند. به خصوص اهالی شهر از محیط خانه به سوی دشت و گلزار بیرون می‌روند. پیامبر گرامی ما –صلّی‌الله علیه و سلّم– می‌فرمایند: «تفکّروا فی خلق الله ولا تفکّروا فی‌الله فتهلکوا». «در مخلوقات خدا (در دشت و بیابان و درّه‌ها و انواع آفریده‌ها) بیاندیشید و در مورد ذات خدا فکر نکنید؛ زیرا هلاک خواهید شد.» چرا که محدوده‌ی تفکّر بشر دارای مرز معیّنی است و هرگاه از حدّ و مرزش گذشت، انسان گمراه خواهد شد. از جمله اموری که جایز است در مورد آن بیاندیشیم، مطابق آیات زیر است که خداوند می‌فرماید: (أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ - وَإِلَى السَّمَاءِ کَیْفَ رُفِعَتْ - وَإِلَى الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ - وَإِلَى الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ - فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَکِّرٌ - لَّسْتَ عَلَیْهِم بِمُصَیْطِرٍ - إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَکَفَرَ - فَیُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَکْبَرَ - إِنَّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ - ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُم). ألغاشیه: (۱۷–۲۶) «آیا به شتران نگاه نمی‌کنند که چگونه آفریده شده‌اند؟! و به آسمان نگاه نمی‌کنند که چگونه برافراشته شده است؟! و به کوه‌ها نمی‌نگرند که چگونه نصب و پابرجا شده‌اند؟! و به زمین نمی‌نگرند که چگونه پهن و گسترانیده شده است؟! تو پند و اندرز بده و (مردمان را به وظایفشان) یادآوری کن؛ چرا که تو تنها پنددهنده و یادآوری کننده‌ای و بس. تو (ای پیامبر –صلّی‌الله علیه و سلّم–) بر (دل و درون) آنان چیره و مسلّط نیستی (تا ایشان را به ایمان واداری) امّا آن کسی که –از حقّ و حقیقت روی گردانده و به آیین الهی– پشت کند وکفر ورزد، خداوند بزرگ‌ترین عذاب را به او می‌رساند (که عذاب اخروی است) مسلّماً بازگشت آنان (پس از مرگ و رستاخیز بخواهند یا نخواهند) به سوی ما خواهد بود. آنگاه حساب (و کتاب و دادگاهیِ) ایشان با ما خواهد بود. «بنده در اینجا می‌خواهم بگویم: اگر گشت و گذار کنیم، باید حلال باشد؛ زیرا متأسّفانه می‌توان گفت: عدّه‌ی زیادی از مردم آن‌گونه که شایسته است، به جنبه‌ی دینی گشت و سیاحت اهمّیّت نمی‌دهند. در روز جمعه، نماز و خطبه‌ی جمعه را از دست می‌دهند و اوقات دیگر هم نماز‌ها را قضا می‌کنند! این هم دستاورد گشت و گذار حرام! آیا کسی آن‌ها را وادار به انجام چنین عملی می‌کند؟! شیطان هم از این همه نافرمانی و گناه خود را بری می‌داند و در روز رستاخیز به پیروان خویش می‌گوید: (وَمَا کَانَ لِیَ عَلَیْکُم مِّن سُلْطَانٍ إِلَّا أَن دَعَوْتُکُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِی فَلَا تَلُومُونِی وَلُومُوا أَنفُسَکُم). (إبراهیم: ۲۲) «من بر شما هیچ تسلّطی نداشتم (و کاری نکردم) جز اینکه شما را دعوت (به گناه و گمراهی) نمودم و شما هم (گول وسوسه‌ی مرا خوردید و خریدار کفر و گناه و جنایت) زود دعوتم را پذیرفتید. پس مرا سرزنش نکنید و بلکه خویشتن را سرزنش کنید.» بنابراین برای جلوگیری از پشیمانی و تلف‌کردن عمر باید به نکات زیر توجه کنیم:
۱- روز سیزده‌بدر بیرون نروید؛ زیرا حتماً اختلاط روی می‌دهد که در اسلام حرام است! علاوه بر این، آداب و رسومی تقلیدی وکور‌کورانه است! و چنین کاری خود به خود حرام بوده و جایز نیست.
۲- پوشش اسلامی برای زنان (حجاب) فرمان خدای بزرگ برای همه‌ی زنان با ایمان است و برخورداری از فرهنگ و تمدّن و با کلاس بودن با برهنگی بدست نمی‌آید؛ زیرا اگر فرهنگ و تمدّن و پیشرفت با برهنگی و لخت‌شدن می‌سّر بود، می‌بایست حیوانات در فرهنگ و ادب، دیپلم افتخار دریافت کنند، بلکه پیشرفت و ترقّی به میزان اطاعت از خدا و پیامبرش –صلّی‌الله علیه و سلّم– بستگی دارد.
۳- با خانواده‌ی نامحرم اختلاط نکنید!
۴- با دوربین (هر نوعی که باشد) از تصویربرداری خانواده و زن نامحرم خودداری کنید و نباید به هیچ وجه به خود اجازه دهید با دوربین بر بیگانگان زوم نمایید!!
۵- خانواده‌ی خود را در خیابان‌ها و جادّه‌ها به دیگران عرضه نکنید!
۶- شراب‌خواری، علاوه بر اینکه حرام است، یک خصلت زشت در میان جامعه و نجس کردن و برهم زدن طبیعت و آب و هوای محیط زیست است!
۷- مبادا به میان کشتزار مردم بروید و یا در آنجا فوتبال و یا بازی کنید و یا با ماشین از آنجا عبور کنید!
۸- بدون اجازه‌ی مالک، وارد باغ و مزرعه‌ی هیچ کس نشوید!
۹- مواظب باشید زیر درختان آتش روشن نکنید! زیرا متأسّفانه سال‌های گذشته به جای کاشت و خدمت به آن درختان، چندین درخت به خاطر آتش روشن‌کردن برای پخت و پز و درست کردن چای زیر آن‌ها، خشک شده‌اند.
۱۰- نظافت سیاحت‌گاه و محیط زیست را به مانند منزل خودتان در نظر داشته باشید؛ زیرا نظافت یک امر فطری و طبیعی برای انسان است.
۱۱- عدّه‌ای از زنان از سر نادانی با لجاجت و بی‌توجّهی، خودآرایی می‌کنند، از آنان می‌خواهم مرگ و قبر را به یاد بیاورند و حجاب را رعایت نمایند و مردم را وادار به گناه نکنند. به آنان که برای دیدن منظره‌های حرام چشم‌چرانی می‌کنند می‌گویم مواظب خودتان باشید: خنده‌ی زیاد گریه به دنبال دارد! «اگر گوشت گران است، نخوردنش ارزان است» از هر حکیم و دانایی می‌خواهید بپرسید: آیا نگاه حرام، غیر از ضرر زیاد، هیچ سودی دارد؟!!
۱۲- دشت و چمنزار و کوهستان‌های کردستان را با پایکوبی مختلط (زن و مرد) و زشت‌کاری و شراب‌خواری، آلوده نکنید؛ چون از هر کوه و درّه‌ی کردستان بپرسی...؟ اگر جوابت دهد، داستان‌های زیادی را به خاطر می‌آورد و در جواب می‌گوید: در اینجا جمعی جوان و دلاور کشته شده‌اند و جسدشان بر روی این خاک مانده است!
۱۳- به نفع خودتان به شما می‌گویم: مبادا نمازت، خطبه‌ی جمعه‌ات را به خاطر سفر قضا کنی! آگاه باش که فردا محاسبه خواهی شد!
در پایان می‌گویم: عمر کوتاه خودت را طولانی مپندار، سوگند به خدا عمرت به سر خواهد رسید، مهم این است که کاری کنیم که در آخرت تقاضای برگشتن به دنیا نکنیم؛ تا عمل صالح انجام دهیم و گوش به فرمان باشیم، امّا درخواستمان نتیجه‌ای نخواهد داشت! پس هم‌اکنون آستین همّت را بالا بزن و کار نیک انجام بده تا فرصت را از دست نداده‌ای.
نظرات