۱- تحلیلگران سیاسی بر این باورند که احتمالاً چهار سناریو در ائتلاف بین چهار حزب ترک رخ می‌دهد.

الف- نخستین سناریو: ائتلاف حزب عدالت و توسعه‌ (AKP) با حزب جنبش ملی(MHP) گزينه‌ی اول و مناسبی براي حزب عدالت و توسعه خواهد بود.

چالش‌هايی كه باعث عدم ائتلاف میان این دو حزب می‌شود: 

1- حزب جنبش ملی خواهان ائتلاف با حزب عدالت و توسعه نيست و خواهان برگزاری انتخابات پارلماني جديد است. 

2- مخالفت شديد حزب جنبش ملی در صلح و آشتی با كردها ترکیه؛ اما حزب عدالت و توسعه‌ آشتی ملی با کردها را راه‌حلی برای پیشرفت اقتصادی و پایه‌ریزی دموکراسی و پیوستن به اروپا می‌داند. 

3- مخالفت حزب جنبش ملی با حضور پناهندگان و آواره‌های سوری در ترکیه و خواستار بيرون راندن آنان از خاک تركيه است كه حزب اردوغان با اين دیدگاه‌، مخالف است.

ب- دومین سناریو: ائتلاف حزب عدالت و توسعه (AKP) با حزب دموکراتیک خلق(HDP): این ائتلاف گزینه مناسبی برای هر دوست؛ زیرا هر دو حزب خواهان ادامه‌ی روند مذاکرات صلح و آشتی ملی هستند.

  چالش‌های این ائتلاف عبارتند از:

۱- حزب دموکراتیک خلق خواهان ائتلاف با حزب عدالت و توسعه نیست. 

۲- مخالفت حزب دموکراتیک خلق با دخالت حكومت تركيه به رهبری حزب عدالت و توسعه در اوضاع داخلی سوريه.

۳- مخالفت حزب دموکراتیک خلقها با تغییر قانون اساسی از نظام پارلمانی به نظام ریاست جمهوری در حالی که یکی از شروط ائتلاف اردوغان با هر حزبی قبولاندن این شرط و تحميل آن بر حزبی است که‌ با آن ائتلاف کرده‌ است. 

ت- سومین سناریو: ائتلاف حزب عدالت و توسعه (AKP) با حزب جمهوری‌خواه تركيه(CHP). حزب جمهوری‌خواه مشکلی در ائتلاف با حزب عدالت و توسعه ندارد؛ اما ائتلاف دو فکر متفاوت اسلامگرا و دیگری چپگرای ضد اسلام بعید به نظر می‌آید. حزب جمهوری برای ائتلاف با حزب عدالت و توسعه، شروطی چالشی تعیین کرده است که اگر طرف مقابل خواهان ائتلاف است باید بپذیرد:

۱- تقسیم سال‌های نخست‌وزیری بین دو حزب: دو سال اول رئیس حزب جمهوری‌خواه، پست نخست‌وزیری را بر عهده‌ داشته باشد و دو سال دوم رئیس حزب عدالت و توسعه در این سمت باشد. 

۲- تقسیم وزارتخانه‌ها به دو نصف مساوی در بین حزب جمهوری‌خواه و حزب عدالت و توسعه، به شرطی که وزارت کشور، وزارت آموزش و پرورش، وزارت دادگستری به‌ عهده‌ی حزب جمهوری‌خواه باشد.

۳- محاکمه‌ی دوباره و تجدید نظر در آزادی چهار وزیری که در زمان حکومتداری اردوغان به جرم اختلاس دستگیر و بعد‌ها به دستور اردغان تبرئه و آزاد شدند. 

۴- اخراج آورگان سوری از خاک سوریه.

۵- دفاع حزب جمهوری‌خواه از نظام حکومتی سوریه‌. 

۶- تجدید نظر در سیاست‌های خارجی ترکیه و پایان دشمنی با کشورهای اسرائیل، سوریه، مصر و لیبی.

۷- مخالفت شدید اسلامی‌کردن ارگان‌های دولتی به ویژه لغو حکم آزادی حجاب در مدارس و دانشگاه‌ها. 

۸- جدایی دین از سیاست. 

با این شروط بعید به نظر می‌رسد که حزب عدالت و توسعه دست به چنین ائتلافی بزند. 

ج- سناریو چهارم: ائتلاف سه حزب اپوزیسیون (CHPوMHPوHDP) عليه حزب عدالت و توسعه(AKP): احتمالاً سناريوی ائتلاف احزاب اپوزیسیون به خاطر تضعیف حزب عدالت و توسعه در تشکیل حکومت و عدم تکرار برگزاری انتخابات جدید در دست است . اما این ائتلاف بعید به نظر می‌رسد چون مبادی و اهداف هر حزب با یکدیگر تعارض شدید دارند، لذا تحلیلگران و منتقدان سیاسی این ائتلاف را غیر ممکن می‌دانند. 

 چالش‌های این سناریو:

۱- می‌بینیم که حزب MHP ضد آشتی و صلح ملی با کردهاست و به وجود کردها اعتراف نمی‌کند؛ در حالی که حزب دموکراتیک خلقهای HDP خواهان ادامه‌ی نشست و مذاکرات برای رسیدن به آشتی ملی است. 

۲- حزب جمهوری‌خواه، کردها را تروریست و سرچشمه‌ی شر می‌داند؛ با این وصف چگونه با تروریست‌ها ائتلاف خواهد کرد؟

ملاحظه: در صورتی می‌توان این سه حزب اپوزیسیون با هم ائتلاف کنند. این است که از مبادی و اهداف احزاب سه‌گانه چشم‌پوشی به عمل آید تا کشورهای غربی را راضی نگه دارند و به نحویی مانع پیشروی اسلامگرها در عرصه‌ی قدرت در کشور ترکیه و منطقه‌ی خاورمیانه شوند، که در نهایت به نفع غرب به ویژه آمریکا خواهد بود.

 آیا اپوزیسیون با همدیگر ائتلاف می‌کنند؟