صابر گل‌عنبری مذاکرات وین در راند هشتم همچنان ادامه دارد و اخبار ضد و نقیضی درباره دستور کاری این مذاکرات مخابره می‌شود. از یک سو، طرف‌های مقابل می‌گویند توافق شده است که مذاکرات بر اساس پیش‌نویس‌های به دست آمده در دور ششم مذاکرات در ژوئن گذشته پیش رود و گفته‌اند ایران با آن موافقت کرده است و از دیگر سو نیز ایران اعلام کرده است که متون پیشنهادی درباره رفع تحریم‌ها و مسائل هسته‌ای همچنان روی میز است و آن‌ها را پس نگرفته است. در میانه این تناقضات به نظر می‌رسد که در همان نشست کمیسیون مشترک برجام در روز پنجشنبه توافق شد که مبنای مذاکرات پیش‌نویس‌های شش دور پیش باشد، اما در عین حال گویا هم موافقت شده است که در کمیته‌های کارشناسی موارد اصلاحی و ملاحظات ایران نیز مورد بررسی قرار گیرد؛ اما به شکلی که خدشه جدی به پیش‌نویس‌های پیشین وارد نکند. به هر حال، فعلا دستور کار مذاکرات در کمیته‌های کارشناسی استخراج همه موارد کلیدی اختلافی است و در این خصوص همزمان با طرح ملاحظاتی از طرف ایران نسبت پیش‌نویس‌های قبلی، طرف‌های اروپایی خواسته‌های جدیدی را مطرح کرده‌اند و همین خود کار تعیین و حصر موارد اختلافی را دشوار ساخته است. بعد از مشخص کردن این موضوعات تازه قرار است مذکرات برای یافتن راه‌حل‌های پیرامون آن‌ها شروع شود. از این رو، پیداست که فعلا مذاکرات به صورت جدی وارد اصل موضوع خود یعنی همان بررسی مسائل اختلافی نشده است. ادامه اختلاف نظر درباره دستور کار مشخص مذاکرات در سایه طرح خواسته‌های جدید و افزایش موارد اختلافی نسبت به دورهای قبل باعث شده است مذاکرات کاملا کند پیش رود و پیشرفت خاصی حاصل نشود. اما در این وضعیت پیچیده انسدادگونه، آنچه طرفین را همچنان پای میز مذاکره نگه داشته است، واهمه و نگرانی همه طرف‌ها از پیامدهای سخت شکست مذاکرات و پرهزینه بودن آن است. از این رو، تمایلی برای رسیدن به این مرحله و بن بست نهایی وجود ندارد. اما این مساله هنوز برگردانی عملی در حرکت در جهت رسیدن به راه‌حل یا راه‌حل‌هایی درباره مسائل اختلافی نداشته است و باید دید که آیا نگرانی فزاینده از تبعات شکست مذاکرات می‌تواند موجب تسریع روند مذاکرات در روزهای آتی و گشایشی شود که در آینده رسیدن به توافق را امکان‌پذیر کند؟ فعلا که مذاکرات در خان تعیین دستور العمل است.
نظرات