«جهان اسلام، از پی تجربۀ “نوزایی”اش، پا به سدههای میانۀ خویش گذاشت، حال آنکه اروپا از گذر تجربۀ رنسانسی موفق وارد عصر مدرنیته شد.»(1)
سید جواد طباطبایی، فیلسوف سیاسی ایرانی و نظریهپرداز ایرانشهر، سهشنبه دهم اسفند در بیمارستانی در كالیفرنیا، پس از یك دوره طولانی تحمل بیماری سرطان دار فانی را وداع گفت.
دكتر سیدجواد طباطبایی تا سالهای پایانی دهه 1370 بیشتر نزد اهل فكر و اندیشه شناخته شده بود و عمده علاقهمندان به مباحث روز سیاسی و اجتماعی و فرهنگی به طور جدی با او و آثاری كه تا پیش از آن نوشته بود، آشنا نبودند. ورود جدی و پربسامد او به حوزه عمومی و طرح اندیشهها و افكارش در میان اكثریت كتابخوان در حوزههای مختلف فلسفه، تاریخ، علوم سیاسی و جامعهشناسی به واسطه مطبوعات صورت گرفت. در این میان نقش محمد قوچانی، روزنامهنگار شناخته شده و دانشآموخته علوم سیاسی كه علاقهای آشكار به مباحث اندیشه داشت، در معرفی طباطبایی به حوزه عمومی بسیار اهمیت دارد. محمد قوچانی و همكارانش در روزنامهها و مجلاتی كه كار میكردند، به طرح و بسط و نشر اندیشههای طباطبایی پرداختند، با گفتوگوهایی كه با او كردند یا با نوشتن نقد و بررسی مقالاتی درباره او یا گفتوگو با منتقدان همدل یا مخالف طباطبایی.
سرانجام پس از نزدیک به ۱۰ سال انتظار و با غلبه بر چالشهای فنی و مهندسی موجود، طرح انتقال آب زاب به دریاچه ارومیه روز جمعه پنجم اسفند ۱۴۰۱ در شرایطی به بهرهبرداری رسید که گفته میشود تراز سطح آب این نگین فیروزهای شمال غرب ایران، به کمترین میزان خود در 30 سال گذشته رسیده است.
هادی خانیکی: كاشكی بهانههايی پيدا كنيم كه در اين جامعه قطبی شده امروز ايران راههايی برای خروج از اين قطبيت و پلوراليزه شدن بيابيم. آن راهها جز از طريق گفتوگو پيدا نمیشود.
رقم دقیق، رسمی و تایید شدهای منتشر نشده. بدون در نظر گرفتن دو حادثه مسمومیت در اردبیل و خراسان كه از انتشار منوكسید كربن در مدارس آنها اطمینان داریم، بر اساس شمارش تعداد مسمومانی كه از آذر تاكنون در گزارشهای خبری مسمومیت در مدارس به آنها اشاره شده، میدانیم كه بیش از 530 دانشآموز و چندتایی معلم و مدیر مدرسه از 9 آذر تا 9 اسفند درگیر آن چیزی شدهاند كه حالا در افكار عمومی با عنوان «مسمومیتهای سریالی دانشآموزان» شناخته میشود. به طور متوسط روزانه 6 نفر عمدتا در دو شهر قم و بروجرد، گزارش مسمومیت دادهاند.
شواهد زيادي از تنگتر شدن ديد امنيتي نسبت به نهادهاي مدني مشاهده ميشود.
اشاره: كتاب «درس گرفتن از آلمانیها: خاطره شر و مساله نژاد» نوشته سوزان نیمن، فیلسوف و نویسنده امریكایی به تازگی با ترجمه محمد مصطفی بیات، توسط نشر برج منتشر شده است. نویسنده این كتاب كه خود یهودی است، شاگرد جان رالز و استنلی كاول، دو فیلسوف سرشناس امریكایی بوده، شش سال در برلین اقامت گزیده و در طول این سالها با مشاهده دقیق جامعههای آلمان و امریكا، به مقایسه نحوه مواجهه آلمانها با جنایتهای نازیسم و امریكاییها با تاریخ بردهداریشان پرداخته و نتایج جذابی گرفته. عصر سهشنبه، دوم اسفند ماه، نشست نقد و بررسی این كتاب در شهركتاب برگزار شد و در آن امیر صائمی، پژوهشگر و استاد فلسفه، گفتاری درباره كتاب نیمن ارایه كرد كه متن ویراسته آن از نظر میگذرد.
یک سال از جنگ اوکراین گذشت؛ جنگی جهانی در مقیاسی کوچک که یک طرف آن آمریکا و اروپا و در کل غرب و ناتو و طرف دیگر روسیه است. میدان نبرد صرفا جغرافیای اوکراین است و طبق قواعد نانوشته میان دو طرف، میدان جنگ نباید فراتر از اوکراین رود؛ نباید اوکراینیها سرزمین روسیه را مورد هجوم قرار دهند و روسیه نیز نباید جنگ را به فراتر از اوکراین بکشاند.
نگرش تودهای به مردم یعنی آنها را غوغائیانی ناآگاه و باری به هر جهت تلقی کردن که بدون فکر تصمیم میگیرند، گذشته از آنکه به لحاظ اخلاقی ناپسند و توهینآمیز است، از نظر تحلیلی نیز خطایی رهزن و فریبنده است و تاریخ نشان داده که همواره مدعیان تحلیل را به اشتباه انداخته است.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل