سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

بسم الله الرّحمن الرّحیم الحمد لله ربّ العالمین علیه توکّلنا وبه نستعین وصلی الله وسلم علی محمّد وعلی آل محمّد 

ما انسان‌ها عادت داریم زمانی که چیزی برایمان مورد احترام است نام آن همیشه ورد زبانمان است و یا در هر موردی که بحث و سخن گفته شود آنرا به طرف مورد مذکور می‌چرخانیم، مثلاً زمانی که انسانی شیفته‌ی دنیا ومظاهر دلربایش گردد در هر موردی که با او صحبت شود، خودآگاه یا ناخودآگاه بحث را به سمت دنیا و مظاهر آن که در چشم دنیادیدگان تزیین داده شده سوق می‌دهد. 

بسم الله الرحمن الرحیم

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَنْزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْکِتَابَ وَلَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجًا، قَیِّمًا لِیُنْذِرَ بَأْسًا شَدِیدًا مِنْ لَدُنْهُ وَیُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا والصلاة والسلام علی رسول الله وعلی آله ومن والاه

در میان اعراب یه ضرب المثلی وجود داره که «شرف المکان بالمکین»، یعنی مکان‌ها بخودی خود دارای ارزش واعتبار خاصی نیستند

الم تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصْحَابِ الْفِیلِ (۱) أَلَمْ یَجْعَلْ کَیْدَهُمْ فِی تَضْلِیلٍ (۲) وَأَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْرًا أَبَابِیلَ (۳) تَرْمِیهِمْ بِحِجَارَةٍ مِنْ سِجِّیلٍ (۴) فَجَعَلَهُمْ کَعَصْفٍ مَأْکُولٍ (۵) 

الحمد لله رب العالمین، والصلاة والسلام على محمد وعلی آل محمد

اما بعد. 

با تدبری عمیق و دقیق در آیات قرآن کریم سنن خدا را در جهان و منهجش در کون و حیات را بطور عیان ملاحظه می‌گردد. 

پیش‌گفتار
سیاق قرآنی متفاوت و جدای از هر سیاق دیگری می‌‌باشد به این دلیل که تشکیل شده از چهار سیاق که بعضی بر بعضی دیگر داخل و بر هم مبتنی‌اند که این به نوبه‌ی خود از بزرگ‌ترین دلایل تمییز قرآن کلام خدا از دیگر کلام‌هاست و مظهری از مظاهر اعجاز قرآن است؛ چرا که نشان می‌‌دهد کلام خدا پراکنده و بی‌هدف نیست، بلکه هر جزء آن با جزء دیگری در ارتباط است و به چهار قسم در هم تنیده تقسیم می‌‌شود:

گاهی اوقات خدای متعال آدمی را با مسأله‌ای مواجه می‌کند که او را یارای جواب دادن بدان نیست و این مسأله بنا به موضوعی که در حیطه‌ی آن قرار می‌گیرد، از اهمیت بیشتری برخوردار می‌گردد. 

یکی از مسایلی که از دیرباز مطرح بوده و علما را در تحیُّر فرو برده است مسأله‌ی صفاتی‌ است که در انسان‌ها وجود دارد و گاهی در قرآن کریم آن صفات به خدا نسبت داده شده است

مقدمه:

بر صاحبان دعوت واجب است نسبت به قرآن تأمل طولانی داشته و در تمام فصل‌های آن دقت لازم را مبذول دارند و توجه داشته باشند که گستردگی توجیه و راهنمایی قرآن نسبت به یک مناسبت تاریخی، فراتر رفته و تمام نسل‌ها و تمام دعوتگران را دربرمی‌گیرد. و آنچنان برنامه‌ای برای دعوت ترسیم می‌نماید که مقید به زمان و مکان خاصی نیست، پس لازم است در برابر راهنمایی‌های اعلان شده‌اش توقف کرده و تأمل لازم را بنماییم.