إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • اولين منبع شریعت قرآن کریم است که خداوند متعال آن را از دستکاری دستکاری‌کنندگان و مکر و دسیسه‌‌‌های دسیسه‌گران حفظ نموده و به صور و  اشکال مختلف این حفظ و نگهداری را نمایانده است. پس از آن حدیث و سنت پیامبر- صلی الله علیه و سلم- به مثابه شرح و تبیین قرآن، دومین مصدر شریعت است.

    نویسنده:
    دکتر مختار ويسی
  • چنان که در بخش نخست گفتیم دلیلی در سنّت نبوی برای وجود مرحله‌ای از دعوت به نام «سری بودن دعوت» نمی‌یابیم و روایاتی که بیان نموده‌اند پیامبر- صلی الله علیه و سلم- در ابتدای امر به صورت پنهانی دعوت نموده، چنان که در بخش نخست بیان نمودیم، بدون اسناد، متروک و یا ضعیف می‌باشند.

    نویسنده:
    دکتر مختار ويسی
  • در بخش نخست این مقاله بیان نمودیم از نظر سیره‌نویسان و مورخان پیامبر - صلى الله علیه وسلم – با نزول سوره‌‌‌ی مدثر شروع به دعوت در خفا نموده و به صورت سری و پنهانی به مدت سه (و در برخی روایات چهار یا پنج سال) مردم را به سوی خدا فرا خواند. سپس با نزول آیه‌‌‌ی: « وَأَنْذِرْ عَشِیرَتَكَ الْأَقْرَبِینَ»(214)، و آیه‌‌‌ی: «فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِینَ»(حجر: 94)، خداوند به پیامبر دستور داد دعوتش را آشکار سازد و وی خویشاوندانش را جمع نموده و آنها را آشکارا به ایمان به خدای یکتا فرا ‌‌‌خواند و از عذاب سخت و آتش جهنم بیم و انذار داد و از آنان خواست با انجام اعمال نیک خود را از آتش جهنم نجات دهند.

    نویسنده:
    دکتر مختار ويسی
  • اينکه نخستین بار چه آیاتی از قرآن کریم بر رسول خدا - صلى الله عليه وسلم - فرود آمده‌‌‌‌‌اند، بین علما اختلاف وجود دارد، آنان چهار قول را بیان نموده‌‌‌‌‌، و برای هر قول مستندات و دلایل آن را به شرح ذیل ارائه داده‌‌‌‌‌اند:

    نویسنده:
    دکتر مختار ويسی
  • امام بخاری در کتاب جامع الصحیح در اول کتاب التعبیر، باب «ما بدیء رسول الله، صلى الله عليه و سلم، من الوحی الرؤیا الصالحية، حدیثِ بدأ الوحی را از أم المؤمنین عایشه – رضی الله عنها- روایت نموده و در انتهای آن گفت است: «چندی طول نکشید ورقه فوت كرد و وحی برای مدتى قطع شد». سپس، در ادامه‌­ی آن این زیادت (بلاغ) از زهری(یا معمر) را به آن افزوده است: «وَفَتَرَ الوَحْيُ فَتْرَةً، حَتَّى حَزِنَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - فِيمَا بَلَغَنَا- حُزْنًا غَدَا مِنْهُ مِرَارًا كَيْ يَتَرَدَّى مِنْ رُءُوسِ شَوَاهِقِ الجِبَالِ،...». یعنی: تا این که چنان اندوهگین شد[بنا بر آن چه که به ما رسیده] چند بار قصد نمود خود را از قلّة کوه­‌های بلند به زمین پرتاب کند..

    نویسنده:
    دکتر مختار ويسی
  • چکیده: خداوند متعال در قرآن کریم اساس آفرینش آدم ابوالبشر- علیه‌السلام- را از خاک می‌داند. سپس مراحل تکامل آدم- علیه‌السلام- از خاک را چنین بیان می‌کند: ابتدا به ملائک دستور می‌دهد، مقداری خاک از مناطق مختلف زمین بردارند؛ آن‌گاه خاک فراهم شده با آب مخلوط شده و به گل چسبنده تبدیل می‌شود. سپس آن گِل، آراسته و پیراسته شده وبه شکل انسانی متعادل و متوازن درمی‌آید، سپس خداوند از روح خود در او دمیده و به فرشتگان دستور می‌دهد تا در برابرش به سجده افتند.

    نویسنده:
    دکتر مختار ويسی