سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

اولين منبع شریعت قرآن کریم است که خداوند متعال آن را از دستکاری دستکاری‌کنندگان و مکر و دسیسه‌‌‌های دسیسه‌گران حفظ نموده و به صور و  اشکال مختلف این حفظ و نگهداری را نمایانده است. پس از آن حدیث و سنت پیامبر- صلی الله علیه و سلم- به مثابه شرح و تبیین قرآن، دومین مصدر شریعت است.

چنان که در بخش نخست گفتیم دلیلی در سنّت نبوی برای وجود مرحله‌ای از دعوت به نام «سری بودن دعوت» نمی‌یابیم و روایاتی که بیان نموده‌اند پیامبر- صلی الله علیه و سلم- در ابتدای امر به صورت پنهانی دعوت نموده، چنان که در بخش نخست بیان نمودیم، بدون اسناد، متروک و یا ضعیف می‌باشند.

در بخش نخست این مقاله بیان نمودیم از نظر سیره‌نویسان و مورخان پیامبر - صلى الله علیه وسلم – با نزول سوره‌‌‌ی مدثر شروع به دعوت در خفا نموده و به صورت سری و پنهانی به مدت سه (و در برخی روایات چهار یا پنج سال) مردم را به سوی خدا فرا خواند. سپس با نزول آیه‌‌‌ی: « وَأَنْذِرْ عَشِیرَتَكَ الْأَقْرَبِینَ»(214)، و آیه‌‌‌ی: «فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِینَ»(حجر: 94)، خداوند به پیامبر دستور داد دعوتش را آشکار سازد و وی خویشاوندانش را جمع نموده و آنها را آشکارا به ایمان به خدای یکتا فرا ‌‌‌خواند و از عذاب سخت و آتش جهنم بیم و انذار داد و از آنان خواست با انجام اعمال نیک خود را از آتش جهنم نجات دهند.

اينکه نخستین بار چه آیاتی از قرآن کریم بر رسول خدا - صلى الله عليه وسلم - فرود آمده‌‌‌‌‌اند، بین علما اختلاف وجود دارد، آنان چهار قول را بیان نموده‌‌‌‌‌، و برای هر قول مستندات و دلایل آن را به شرح ذیل ارائه داده‌‌‌‌‌اند:

امام بخاری در کتاب جامع الصحیح در اول کتاب التعبیر، باب «ما بدیء رسول الله، صلى الله عليه و سلم، من الوحی الرؤیا الصالحية، حدیثِ بدأ الوحی را از أم المؤمنین عایشه – رضی الله عنها- روایت نموده و در انتهای آن گفت است: «چندی طول نکشید ورقه فوت كرد و وحی برای مدتى قطع شد». سپس، در ادامه‌­ی آن این زیادت (بلاغ) از زهری(یا معمر) را به آن افزوده است: «وَفَتَرَ الوَحْيُ فَتْرَةً، حَتَّى حَزِنَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - فِيمَا بَلَغَنَا- حُزْنًا غَدَا مِنْهُ مِرَارًا كَيْ يَتَرَدَّى مِنْ رُءُوسِ شَوَاهِقِ الجِبَالِ،...». یعنی: تا این که چنان اندوهگین شد[بنا بر آن چه که به ما رسیده] چند بار قصد نمود خود را از قلّة کوه­‌های بلند به زمین پرتاب کند..

چکیده: خداوند متعال در قرآن کریم اساس آفرینش آدم ابوالبشر- علیه‌السلام- را از خاک می‌داند. سپس مراحل تکامل آدم- علیه‌السلام- از خاک را چنین بیان می‌کند: ابتدا به ملائک دستور می‌دهد، مقداری خاک از مناطق مختلف زمین بردارند؛ آن‌گاه خاک فراهم شده با آب مخلوط شده و به گل چسبنده تبدیل می‌شود. سپس آن گِل، آراسته و پیراسته شده وبه شکل انسانی متعادل و متوازن درمی‌آید، سپس خداوند از روح خود در او دمیده و به فرشتگان دستور می‌دهد تا در برابرش به سجده افتند.