تقدیم به دانشجویان گرانقدری که دغدغه‌ی وفای به عهد، آنان را شب از خواب بیدار می‌کند.
خداوند را سپاس می‌گویم که با مهر خویش قلم را یارای بیان نمود تا یک‌بار دیگر از نسل نواندیش و تاریخ‌ساز، سخنی به میان آوریم.
یکی از اقشار تأثیرگذار که همیشه حلقه‌ی وصل بین توده‌های مردم با نخبگان و نظریه‌پردازان بودهاند، دانشجویان‌اند. آنان روح بیدار جامعه و نُمادی از تلاش و امید برای تحقق آرمان‌ها و چشم بینای درک وضع موجود و دست توانای نقد و اصلاح به‌سوی وضع مطلوب هستند.
دانشجویان، اوّلین مهاجران در راه علم و دانایی هستند که ضمن کسب علم و دانش، فضایی برای شناخت و تفاهم و گفت‌وگو و تعامل، خلق می‌کنند و شعار دگرپذیری و همزیستی مسالمت‌آمیر را سر می‌دهند و عملاً قدم در راه تشکیل جامعه‌ای مدنی می‌نهند.
دانشجویان، در برهه‌ای از رشد و تحول شناختی و هیجانی قرار دارند که از مرزهای ساختگی و تصنّعیِ جنسیتی، نژادی، زبانی، دینی، مذهبی و... به‌راحتی عبور می‌کنند؛ زیرا نیک می‌دانند که این مرزها، علّت اصلی «تحقیر»، «تبعیض»، «تنفّر»، «طرد» و «تفرّق» و نهایتاً حاکمیت دیکتاتورها هستند.
دانشجویان، حسگرهای سالم و قدرتمندی دارند که به سادگی و با سرعت کافی، می‌توانند هرگونه انحراف از مسیر حقّ را تشخیص دهند. هیچگاه بر سر پایمال شدن ارزش‌های انسانی، ملّی و دینی، کوچک‌ترین معامله‌ای نکرده و همیشه منادیان راستین آزادی و عدالت بودهاند.
آنان از ﭼﺸمه‌ی همیشه جوشان علم می‌نوشند. علمی که انسان را به مبدأ خلقت و خالق مهربان پیوند می‌دهد. آب گوارایی که با اوّلین امر خداوند رحمان و رحیم به پیامبرش در اولین لحظات بعثت و اعلام نبوّت، جوشید، فوران کرد و همچنان جاری است. آنگاه که در غار حرا، ندایی آمد که «بخوان به‌نام پروردگارت»! زیرا هیچ چیزی به اندازه‌ی علم و آگاهی، زنجیر‌های زمخت و زیان‌بار جهل و خرافات را از پای آدمیان نمی‌گسلد و جامعه را به افق‌های آزادی و عدالت فرا نمی‌خواند.
بدین سبب است که دانشجو، با کسب دانش و آگاهی، و تلاش برای خودسازی و خودشکوفایی و نهایتاً خودآگاهی جمعی و مهم‌تر از همه، تمرکز بر رسالت اصلی خویش توانسته و می‌تواند نقش‌آفرین، اصلاح‌گر و سازنده باشد.
دانشجویان عزیز، آنچه امروز هم، علی‌رغم تمام ناملایمات و نامهربانی‌ها و نامرادی‌ها و نامردی‌هایی که در حق‌تان صورت می‌‌گیرد، شما را همچنان زنده، پویا و تأثیرگذار نگه می‌دارد، تمرکز بر رسالت اصلی و اتّصال به منبع لایزال دانش و اگاهی است تا بر مبنای آن تصمیم بگیرید و اقدام کنید.
زندگی را ارج نهید و هیچگاه آن را به پای سیاست و ایدئولوژی قربانی نکنید. اجازه ندهید کسانی با تاریخ مصرف کوتاه، شما را از لذّت بردن از آن محروم و از ادامه‌ی مسیر ناامید کنند. مطمئن باشید از نظر انسان‌های شکوفا شده و سازنده، همیشه فضایی برای رشد و سازندگی وجود دارد.
اگر روح دانشجویی، که پژوهش و تولید دانش و اندیشه، و هشدار و تلنگر به ارباب زر، زور و تزویر است، در وجودتان همچنان فروزنده باشد، هر اقدام شما می‌تواند، در راستای شکوفایی و سازندگی و اصلاح وضع موجود و حرکت به سوی وضع مطلوب تلقّی شود.
چه بسا تمرکز شما، الگویی شود برای بازداشتن دیگران از افتادن در باتلاق «خودداری» و «خشونت» در عمل اجتماعی و تلاش برای تغییر و اصلاح. آنانی‌که به ایده‌ی «خودداری» باورمند گشته‌اند، به بهانه‌های مختلف، از هرگونه عملی خودداری می‌کنند و در کنج عافیت خلوت می‌گزینند و یا آن‌هایی که برای رسیدن به هدف، از هر وسیله‌ای استفاده می‌کنند و به «خشونت» متوسّل می‌شوند.
امّا شما می‌توانید با استفاده از ایده‌ی «عمل ممکن با تأکید بر خودشکوفایی و سازندگی» نه صحنه را ترک کنید و مأیوس گردید و نه این‌که به ورطه‌ی خشونت و تنفّر بیفتید.
امیدواری، ارتباطات اجتماعی و آموزش به مردم، مطالعه‌ی مداوم و مستمر به منظور فهم دنیای جدید و تولید فکر و اندیشه برای نسل‌های آینده، غنی کردن و افزایش سرمایه‌های اجتماعی با حفظ هویّت ملّی و پاسداشت یاد بزرگان این مرز و بوم، و ده‌ها نمونه دیگر را می‌توان نام برد که می‌تواند شما را همچنان پویا و با نشاط و سازنده نگه دارد.
در پایان با تقدیم یک قطعه شعری کوتاه، این روز تاریخی و ماندگار را به دانشجویان عزیز ایران‌زمین تبریک می‌گوییم و سلامتی و سربلندی آنان را از یزدان پاک مسألت می‌نماییم.
راه فردا را درخشان کن به‌گام دانشَت
کام عمرت را لبالب کن به‌جام دانشَت
باغ علمت را شکوفا کن تو با صدها امید
تا ببوید هرکسی گل از پیام دانشَت
چشمه‌ی مهر تو جوشان باد در شعر و سخن
تا که عطرآگین شود دل، از کلام دانشَت
شمس دوران باش، تا یارانِ تو چون مولوی
در سماع آیند و شادی، روی بام دانشَت
رهرو راه بصیرت باش، ای دانش‌پژوه،
تا که بالاتر بَری هر دم مقام دانشَت
به مناسبت ۱۶ آذر روز دانشجو
اداره‌ی دانشجویی مرکزی جماعت دعوت و اصلاح
چهارشنبه ۱۶ آذرماه ۱۴۰۱
نظرات