مراسم عروسی به پایان رسید، با همه مراسمها فرق میکرد، ساده وبی تکلف وبدور از گناه واعمال غیرمشروع عروسی ها، همه رفتند و دو شریک زندگی به اتاق مخصوص وارد شدند، لحظاتی بعد داماد دستش را برسروپیشانی عروس خانم گذاشت واین دعای نبوی راخواند«اللهم انی اسألک من خیرها واعوذ بک من شرها»(بارالها خیرو نیکی او وسرشتش را از تو میخواهم واز بدی وکجی ها ی او به تو پناه می برم)، سپس وضوگرفت وبا هم دورکعت سنت زفاف به جای آوردند، دستاهیشان رابه سوی آسمان دراز کردند واز پروردگارشان درنهایت تواضع خواستند که: آنان رادرزندگی جدید موفق گرداند و کاشانه کوچکشان راازهربدی محفوظ بدارد وآنان را برخیروخوشی گردهم آورد.
سپس نشستند و باهم درمورد پایههایی که زندگی زناشویی آنان را محکم ونشانههایی که قایق کوچک آنان را در حالی که امواج را پشت سرمیگذارند و به ساحل آرامش وخوشبختی میرساند، چراغانی می کند، صحبت کردند.
ازجمله پایههایی که برآن اتفاق کردند:
نیت سالم ودرست، چون نیت پایه وهسته هرکاری است واگر اصلاح گردد کارها ازعادت به عبادت تبدیل می شوند؛هردو تصمیم گرفتند که نیت قلبی خود را در ازدواجشان اصلاح کنند و در زندگی مشترک مسایل زیر را رنگ وبوی ایمانی بخشند و مدنظر قراردهند که:
الف) لبیک گفتند به دستورپیامبراکرم(ص) به جوانان که درامر ازدواج عجله کنند، آنگاه که میفرمایند:{یامعشرالشباب من استطاع منکم الباءه فلیتزوج؛ فانه اغض للبصرواحصن للفرج ...} ای جوانان ،هرکسی ازشما ازعهده مخارج ازدواج برمی آید، ازدواج کند چراکه،نگاه راکنترل وعورت رانگه می دارد...)
ب) نگه داشتن عورت و نگاه خود از حرام به خاطر پاداش اخروی.
ج) عفت نفس و تشکیل خانواده ای ایمانی براساس منهج خداوند وسبک اسلامی به امید سرافرازی روز قیامت.
د) به دنیا آوردن و تربیت کردن صحیح بچههایی که خداوند را پرستش کنند به این امید که ازمیان آنان غمخواری برای این دین پیدا شود وآن را به سوی پیروزی واستقرار سوق دهد.
هرگاه زوجین دلهای خود را برچنین نیتی منعقد کردند، تمام لحظات زندگی مشترک آنان به عبادت تبدیل می شود و برای آن پاداش می گیرند، وچه پاداش بزرگی.
تعاون وهمکاری براطاعت از خداوندمتعال: بدینگونه که هرکدام دیگری را برکارخیرتشویق وترغیب نماید،«پیامبرگرامی(ص) می فرمایند:(رحم الله رجلاًقام من الیل فصلی وایقظ امرأته فصلت، فان ابت نضح فی وجهها الماء، ورحم الله امرأه قامت من الیل تصلی فأیقظت زوجها فصلی، فإن ابی نضحت فی وجهه الماء) رحمت خداوند برمردی که شب برای نمازبه پاخیزدوهمسرش را نیز برای عبادت بیدارکند،اگربیدارنشدبرروی او آب بپاشد، ورحمت خداوند برزنی که شب به پا خیزد ونمازبخواند،سپس شوهرش رابرای نمازبیدار کندواگر ممانعت کردبررویش آب بپاشد.)
3- بنیان نهادن خانه وخانواده ای اسلامی برابر شریعت خداوند وسنت پیامبرگرامی(ص)، دست به هیچ کاری نزنند مگر بعداز دانستن حکم شرعی آن، اگر آن را دانستند وفهمیدند هیچ چیزی اعم از:عرف، عادت وخواسته نفسی برآن ترجیح ندهند وبینش خودرا برتراز هرامری بدانند ومحکم در جهت مخالف ایستادگی کنند.
4- بنا نهادن زندگی شان بر: محبت، دلسوزی، مهربانی وهمزیستی نیکو به خاطر فرمانبرداری از دستورات خداوند متعال ورسول گرامی او(ص).
5 - نباید محبت وهمزیستی نیکو میان زوجین مانع جدیتشان درامرتربیت وارشاد همدیگرشود، بویژه از طرف شوهر، چون دراموری که خداوند حرام کرده نباید سستی بخرج داد وکوتاهی درمسایل شرعی غیرقابل قبول می باشد.
6- باید همانند ابودرداء وام درداء، برای هم باشند، که هرگاه شوهرش ابودرداء خشمگین میشد او ساکت می ماند و رضایتش را جلب می کرد، وهرگاه ام درداء خشمگین می شد ابودرداء ساکت می شد و در جلب رضایتش تلاش می نمود، بدینصورت درشروع زندگی مشترکشان این روش را درپیش گرفتند که واقعا منهج و روشی حکیمانه است، چه بسا خانههایی که ویران شد و خانوادههایی که از هم پاشید بخاطر خشم متقابل زوجین وعدم تحمل همدیگر.
7- زن وشوهر بشر هستند، ولازمه طبیعت بشر اشتباه وکوتاهی است؛ پس هرگاه اشتباه و تقصیری ازیکی از زوجین سرزد(اگرمسائل دنیوی بود) طرف مقابل باید چشم پوشی کند و خوبیهای یک عمراو را بخاطر اشتباه یک روزش نادیده نگیرد و دو طرف تلاش کنند که از لغزشهای کوچک همدیگر بگذرند، در ضمن جادارد که با روشی مناسب و بدور از هرگونه زخم زبان و توهینی، اشتباه را یادآوری و راه حل صحیح را ارایه دهند.
8- مشکلات، عیبها و کمبودها باید دربین زوجین بماند و خانوادهها و خویشاوندان از آن مطلع نشوند، چون این زندگی، زندگیای خصوصی است و باید بین دو طرف بماند، درصورت بروز شکسته شدن حریم خصوصی، این مشکلات غالبا پیچیدهتر و وسیعتر می گردد و نتایج ناگواری به دنبال دارد.
9- در آخر هردوی آنان(عروس و داماد) تصمیم گرفتند که از همان روز اول، اهداف بلندمدت وکوتاه مدت خود را برای دیگری بیان کنند واینکه از چه وسایل و ابزاری برای رسیدن به این اهداف، استفاده نمایند. درنتیجه آنان به اهداف مشترکی میرسند که همدیگر را برآن یاری دهند، همچانکه هرکدام هدفهای ویژهی خود را نیز درسرمی پرورانند، بهتراست که طرف خود را درجریان آن قرار دهد تا برای رسیدن به آن او را کمک کند ومانع تحقق آن نشود.
فراموش نشود که بهتراست این دو زوج مبارک این پایهها را جلو چشم خود قرار دهند و در برگهای یاداشت کنند و هرکدام نسخهای از آن را به همراه داشته باشند و همانند پیمان نامهای هر چند مدت یکبار به آن مراجعه نمایند و سعی کنند که آن پایهها و نشانهها جوهری بر روی کاغذنباشد، بلکه به واقعیت تبدیل شود و درحد توان برای عملی کردن آنها بکوشند، و لازم است که به همدیگر یادآوری کنند که این قضیه جدی وسخت است و نیازمند تلاش، صبر و تربیت است و هردوی آنان باهم همپیمان شده و به صورت جدی دراجرای آن کوشش کنند.
اینها نشانهایی مبارک برای هر زوج و هر دختر و پسرجوانی است که قصد ازدواج دارند و دنبال خوشبختی زناشویی می باشند.
والسلام
نظرات
بدوننام
29 دی 1391 - 08:12سلام. صورت درست شعر که عنوان این مطلب است چنین است: ای خدا این وصل را هجران مکن. در صورت امکان اصلاح فرمایید.