سردشت یکی از شهرهای مرزی جنوب آذربایجان غربی است که با وجود رد کردن پیک کرونا در بسیاری از شهرها و مناطق کشور هنوز طبق گفته‌ی پزشکان و متخصصان در وضعیت آبی و نرمال قرار نگرفته است. البته این وضعیت در اکثر شهرهای مرزی هنوز برقرار و پا برجاست.

با وجود آمارهای اعلامی مبنی برطی شدن دو مرحله از تزریق واکسن کرونا، آثار و پیامدها این بحران به‌ویژه در مناطق مرزی مثل شهرستان سردشت فروکش نکرده است.

کمبود شدید دارو، تجهیزات و کادر متخصص درمانی مواجهه با این بیماری عالمگیر کرونا را دشوار و نفس‌گیرتر نموده است به طوری که دادِ پزشکان و متخصصان درمانی از خالی بودن دستان حاذقشان در مقابل حجم زیاد مراجعات در آمده است. 

هرچند بعضی از مردم هم متأسفانه تحت تأثیر القائات و تبلیغات واهی هنوز هیچ کدام از دُزهای واکسن را تزریق ننموده‌اند. همچنین پروتکل‌های بهداشتی را هم آنچنان که لازم است رعایت نمی کنند. این خود بار مصیبت را سنگین تر نموده است.

آنچه بیشتر از این واقعاّ مایه‌ی تأسف و دردآور است در کشور ما بعضی از مسؤولان تصمیم‌گیر و مدیر برای شانتاژ خبری و مطرح شدن خودشان، گرفتار دام ادعاها و رقابت‌های سیاسی گشته‌اند و حتّی از جان دادن شهروندان بی‌دفاع هم جهت پیاز داغ نمودن آشهای نپخته‌ی سیاسی خود بهره می‌گیرند؛ چنین مسؤولانی به‌راحتی خوردن آب، آمارهای گیج‌کننده و وعده‌های بی‌پشتوانه می‌دهند.

شُل‌کن و سِفت‌کُن‌های غیر قابل پیش‌بینی و غیر اصولی در بازگشایی و بستن مراکز مختلف، اعلام اخبار متناقض، رد و تکذیب‌ها پی در پی عجیب و غریب و... همه‌ی این موارد اعلامی از صدر تا ذیل در سطوح مختلف این مملکت رُخ می‌دهند.

نمونه‌ی مصداقی آن در بازگشایی یا عدم بازگشایی مدارس و مراکز علمی و دانشگاهی می‌توان به وضوح مشاهده نمود. در طول هفته و روزانه انواع اخبار متفاوت و متناقض در این حوزه مخابره می‌شوند.

اصلاً معلوم نیست بالاخره متولی و تصمیم‌گیر نهایی این بازگشایی و یا عدم بازگشایی‌ها کیست و کدام نهاد است؟!

در شرایطی که مسؤولان رده بالا از واردات چندین میلیون دُز واکسن، دارو و اقلام بهداشتی سخن می‌رانند. در وضعیتی که مسؤولان محلی و منطقه‌ای حتّی از گزارش و رسانه‌ای نمودن چند صد متر شن‌ریزی، دیوارکشی و آسفالت و... در روستاهای دور افتاده و مرزی هم دریغ نمی‌کنند.

تلاش‌ها و رقابت‌ها برای منتسب نمودن کمترین اقدامات روتین که شاید جزو وظایف ذاتی و کاری آن‌ها باشد به پیگیری و تلاش‌های مستمر خود، گوی سبقت و کشمش را از همدیگر ربودن در این زمینه‌ها همچنان ادامه دارد و برق تصاویر و کلیپ‌ها تبلیغاتی بر تارک گروهها مجازی، کانال و پیج‌ها می‌درخشد. کسی منکر برخی اقدامات و تلاش‌ها سازنده به شرطی که در حد و اندازه‌ی اخبار و تبلیغات باشند نیست و در جای خود قابل تقدیر هم هستند امّا خلط وظایف و حوزه‌ی اختیارات، میزان اقدامات، تأثیر گذاری، سازندگی و زیر ساختی بودن و مقایسه‌ی آن‌ها با سطح مطالبات انباشته‌شده و توقع‌های مورد انتظار مردم جای بحث دارد.

در چنین شرایطی و حاکم بودن این فضای هیاهوی تبلیغاتی و رسانه‌ای، اینکه متخصصان مهم‌ترین نهاد مرتبط با مرگ و حیات مردم، از اوضاع خالی بودن دستانشان از تجهیزات، امکانات و داروهای پزشکی بنالند آن هم در محروم‌ترین مناطق مرزی! واقعاّ جای گلایه و دردمندی دارد.

جناب مسؤول تصمیم‌گیر، مدیر محترم و... لطفاّ چند تا فیلم و گزارش هم از اقدامات عملی به نتیجه‌رسیده نه نامه‌نگاری‌های صرف، از ثمرات پیگیری و تلاش‌هایتان برای تجهیز تنها بیمارستان شهرستان و کمک به این پزشکان و متخصصان تلاشگر، دلسوز و شجاع در این شهر مرزی منتشر و منعکس فرمایید.

به این امید که مردم هر روز شاهد درد و مرگ زجرآور عزیزانشان در این دیار به خاطر عدم مدیریت‌های درست و بی‌تدبیری‌ها سلیقەای نباشند.