امام جمعه‌ی چابهار و مدیر و مؤسس جامعه الحرمین الشریفین چابهار
مولانا عبدالرحمن ملازئی؛ فرزند ملا احمد در سال۱۳۲۴ش در روستای انزا، بخش سرباز شهرستان ایرانشهر متولد شد. وی از شش سالگی در خانه‌ی نزد پدر و مادر از قواعد حروف‌شناسی و هجاهای قرآن کریم درس را آغاز کرد؛ سپس در مسجد محل که به صورت مکتب دایر بود، دوره‌ی ابتدایی را گذراند و همراه با آن از هفت سالگی در دبستان روستای مجاور ثبت نام کرده و دوره مقدماتی را در خانه، نزد پدر و برادرشان مولانا محمدعمر به پایان رساند؛ و دو سال دوره‌ را در مدرسه‌ی عزیزیه‌ی روستای انزا و سال سوم سطح تا دوره‌ی خارج را در مظهر العلوم کراچی پاکستان گذراند و مدرکی تحت عنوان سند العالم دریافت کرد. فنون تجوید و قرائت را در محضر اساتیدی چون مولانا زکریا و قاری حبیب الله خوانده و پس از شرکت در یک آزمایش اختصاصی در محضر شیخ قراء العالم یعنی شیخ محمود خلیل الحصری و شیخ عبدالباسط عبدالصمد مصری مدرک تخصص در قرائت را دریافت کرد.
رشته‌های تخصصی علوم القرآن تفسیر و مناظره را به ترتیب نزد محدث بزرگوار سید محمد یوسف بنوری و مفسر نامور مولانا عبدالغنی جاجروی و علامه دوست محمد قریشی فرا گرفت و مدرک لازم را دریافت کرد.
 در سال ۱۳۴۴ش به وطن بازگشت و در حوزه‌ی علمیه‌ی عزیزیه‌ی انزا به تدریس تجوید قرائت و علوم دینی پرداخت.
مدتی بعد به نیابت عموی خود مولانا گل محمد امام جمعه اهل سنت ایرانشهر به خطابه و امامت جمعه آن شهر مشغول شد.
 درسال ۱۳۴۶ش بنا به دعوت و اصرار شدید مردم شهرستان چابهار برای امامت جمعه به این ناحیه مهاجرت و ساکن شد.
 در سال ۱۳۷۱ش در آزمون تعیین سطح علوم روحانیان اهل سنت در دانشکده‌ی الهیات تهران شرکت کرد و مدرک سطح ۳ که آن‌ زمان را از سوی وزارت فرهنگ و آموزش عالی و به موجب بخشنامه‌های متعدد معادل دکتری اعلام گردیده بود دریافت داشت.