خبری مبنی بر کشیدن بخیه‌های صورت کودکی توسط کادر بیمارستانی بدلیل عدم بضاعت مالی والدین کودک در پرداخت هزینه آن در رسانهٔ ملی و رسانه‌های مجازی انعکاس وسیعی یافته و بیشتر افراد از دیدگاه خود این عمل پزشک را تقبیح کرده و علی‌الدّوام هم می‌کنند.
صرف نظر از صحّت و سقم دو روایت موجود از این ماجرا و ضمن خودداری از قضاوت در این مقوله معتقدم که کار طبیب و کادر بیمارستانی نباید تعجّب هیچکسی را برانگیزد؛ چون که رفتار وی منطبق با رفتار بیشتر افراد جامعه بود و بیشتر صاحبان مشاغل و حرفه‌ها هم در زمان عدم پرداخت بهای کالا و خدمات خود مبادرت به استرداد کالا یا خدمت و کشیدن بخیه‌هایی که وجه آن را دریافت نکرده می‌کنند.
یادم می‌آید که در سال ۷۶ و در دوران دانشجویی در دانشگاه تهران یکی از دانشجویان بی‌بضاعت دانشگاه که هزینه تهیه بلیط بازگشت به دیار خودش را نداشته به یکی از نهادهای حمایتی مراجعه و با ارائه مدرک خواستار کمک مالی ناچیز از آن ارگان شده بود، مسوولان آن ارگان پس از تحقیرهای فراوان با اخذ تعهد مبنی بر عدم مراجعه مجدد به آن ارگان فقط مبلغ پنج هزار تومان کرایه اتوبوس را به آن دانشجو داده بودند تا بتواند به شهرش برگردد و شرش را برای همیشه کم کرده بودند.
حالا هم اوضاع بر همین منوال است.
به صرف یک روز تاخیر در پرداخت اقساط وام‌های بانکی، در طرفة العینی کلیه حساب‌های بانکی مدیون نزد آن بانک مسدود می‌شود.
شرکت‌های گاز یا مخابرات یا ادارهٔ برق به محض عدم پرداخت قبوض هزینه‌های آن‌ها، خود را محق در قطع گاز یا خط تلفن یا برق مشترک دانسته و در چشم برهم زدنی زندگی و حیات فرد را با اخلال و خطر جدی مواجه می‌کنند.
کدام مغازه دار یا رستوران داری حاضر به ارائه سرویس به افرادی ست که ناتوان از پرداخت بهای مواد غذایی هستند؟
اصلاً فلسفه تهیه فیش غذا و پرداخت بهای آن قبل از عرضهٔ غذا چیزی جز جلوگیری از پرداخت نشدن بهای آن می‌تواند دلیل دیگری داشته باشد؟
مگر نمی‌بینید که بدون پرداخت شهریهٔ دانشگاه اصلا انتخاب واحد صورت نمی‌گیرد و حتی در مدارس دولتی هم ثبت نام فرزندان قبل از پرداخت کامل شهریهٔ موسوم به کمک به مدرسه محال و ناشدنی ست؟
مگر نمی‌دانید که اگر تسلیم فشار مدارس و دانشگاه‌ها نباشیم الی الابد باید خود و نزدیکان و فرزندانمان بی‌سواد می‌مانیم؟
چه تعداد طبیب حاضرند بدون دریافت حق ویزیت، بیمار را ویزیت کرده و نسخه درمانی‌اش را بنگارند؟
چند نفر از وکلا حاضرند بدون دریافت حق الوکاله دانش حقوقی خود را در اختیار موکل یا مراجعه کننده قرار دهند؟
مگر خبر ندارید که پذیرش دادخواست و شکایت در دادگاه‌ها بدون پرداخت هزینه آن امکان پذیر نیست؟ آن هم در کشوری که طبق دین رسمی آن، قضاوت رایگان بوده و از وظایف حکومت اعلام شده است!
مگر ندیده‌اید که در یکی از مجتمع‌های قضایی غرب تهران طبق دستور بانوی معاون ارجاع، ثبت دادخواست اعسار کمتر از یک میلیون تومان صورت نمی‌گیرد و طبق تشخیص و اعلام آن بانو هر کس که به دادگستری مراجعه می‌کند یا در خیابان راه می‌رود حتما یک میلیون تومان پول در جیبش دارد؟ پس باید آن یک میلیون تومان را هم به دادگستری پرداخت کند و شکمش همچنان گرسنه بماند!
چند سال پیش با ممیز مالیاتی بر سر تعیین مالیات فعالیت شغلی خود در حال بحث بودم و با دلیل و مدرک به وی گفتم که طبق تعرفه و قرارداد در آن پرونده فقط دویست هزار تومان حق الوکاله گرفته‌ام اما ایشان با این پاسخ مرا در جای خود می‌خکوب کرد که شما نباید برای هر پرونده کمتر از یک میلیون تومان از مردم پول بگیرید و وی در کمال شهامت مالیات را بر اساس همان یک میلیون محاسبه و دریافت کرد و به من هم سفارش کرد که بعد از این نباید کمتر از یک میلیون تومان از موکل پول بگیری. چه توصیهٔ پدرانه‌ای!
آیا اگر قبل از سوار شدن به تاکسی به راننده بگوییم پولی برای پرداخت کرایهٔ وی نداریم حاضر به توقف خودرو خواهد بود؟
آیا بدون پرداخت هزینهٔ بلیط اتوبوس یا مترو اصلاً می‌توان وارد ایستگاه شده یا سوار شد؟
بیشتر کسانی که اکنون زبان و قلم به تقبیح عمل پزشک و کادر بیمارستانی که مبادرت به کشیدن بخیه‌های آن طفل کرده نموده‌اند در صورت قرار گرفتن در شرایط آن پزشک و کادر بیمارستانی همین عمل را از خود نشان می‌دادند و حاضر به انجام کار مفت و مجانی برای مشتریان یا افراد نیازمند به خدمات خود نیستند.
به جای سرزنش آن پزشک کمی خود و رفتارهای فردی و اجتماعیمان را سرزنش کنیم.
قطعاً آن پزشک از خیلی از افراد جامعه ما منصف‌تر بوده زیرا خیلی از صاحبان مشاغل بدواً مزد کالا یا خدمت خود را نقدا اخذ و سپس در صدد ارائهٔ کالا یا خدمت برمی آیند اما آن پزشک یک قدم از ما جلو‌تر بوده و بدون اخذ حتی یک ریال زخم صورت کودک خردسال را بخیه هم زده...
اما صاحبان مشاغل دیگر چی؟ تا پول پرداخت نشود خبری از هیچ چیز نیست.
آیا از آن طبیب پرسیدید که تا کنون چه تعداد زخم بیماران را مداوا و هزینهٔ آن را دریافت نکرده است؟ اما ما هزینهٔ درمان یا زندگی یا تهیهٔ یک وعده غذای چه تعداد افراد بی‌بضاعت را پرداخت کرده‌ایم؟
به جای تقبیح این خبر، لطفاً مواردی که خود بخیهٔ کودکان و بزرگسالان را کشیده‌اید بازگو کنید.
*وکیل دادگستری
نظرات
خیرخواه
21 آذر 1394 - 04:28واقعا تعجب کردم که شما می خواهید عمل این پزشک را توجیه کنید گرچه باور کردن این خبر برای بنده دشوار است و تصور نمی کنم پزشکی در ایران باشد که تا این حد از معیارهای اخلاقی فاصله گرفته باشد. اما برادر عزیز چرا باید در کشوری که بیش از 37 سال است که از اسلام دم می زنند شاهد چنین رفتاری باشیم و بدتر از آن شما هم توجیه گر این جنایت باشید من اسمی کمتر از جنایت را براین حادثه نمی گذارم. حرفه پزشکی جزء پردرآمدترین مشاغل کشور است و از قضا نقدی هم هست یعنی کمتر کسی به پزشک چک می دهد یا نسیه می برد حال فرض کنیم چنین مورد هم پیدا شود به راستی تکلیف یک پزشک چیست؟ پزشکی که سوگند یاد کرده است با جان مردم بازی نکند؟ شما این کار را با بانک یا سوپر مارکت مقایسه می کنید چه قیاس خطایی!!! ممکن است کسی در پرداخت قسط بانکی تعلل کند اما واقعا چه کسی می تواند در حالی که پول در جیب دارد در مطب پزشک فیلم بازی کند تا جایی که پزشک بخیه های دوخته را باز کند؟
ali
25 آذر 1394 - 09:48واقعاً جای تاسف است شما سلامت انسانها و جان انسانها آن هم یک کودک فقیر را با کالاهای مادی یکی میدانید؟؟؟!!!! اگر پزشک هستید بهتر است هر چه زودتر استعفا دهید چون دیر یا زود این بینش شما کار دستتان خواهد داد ناسلامتی پزشکان قبل از شروع بکار میثاق انسانی را متعهد میشوند از مدیر سایت هم تقاضا میکنم گر چه مسولیتی در قبال مطالب ندارند اما هر مطلبی را هم در سایت نگذارند
بدون‌نام
27 آذر 1394 - 05:06شما جنایت رادوست ندارید پس وقتی میلیاردها سرمایه به تاراج می رود وشاید بخشی از ان متعلق به این خانواده بوده لب نگشوده ومهر سکوت بر زبان زدیدو.....پس شما هم ......
بدون‌نام
22 آذر 1394 - 09:32واقعا متأسفم براى طرز تفكرتون جناب مزين،پس اخلاق و وجدان و انسانيت چى ميشه؟اون دكتر انسان نما يك لحظه خودش رو جاى مادر و پدر اون طفل معصوم قرار داد؟؟با خودش فكر كرد كه اين بچه مثل بچه ى خودشه؟كاش براى يه هزينه چند مليونى اين كار رو كرده بود نه يه مبلغ ناچيز!اين كه بعضى از مردم توى هر صنف و گروهى از خدا نميترسن و همه چيز رو با پول ميسنجن دليل نميشه كه كارشون رو توجيه كرد.
حمیده الهیاری
29 آذر 1394 - 01:14سلام، دفاعیه جناب وکیل خیلی هم نامعقول نیست. اما ایشان شاید فراموش کرده اند که جان و آبروی یک انسان خصوصا یک مسلمان و از آن مهم تر یک کودک با قسط بانک و گرایه تاکسی وامثالهم تفاوتی از زمین تا آسمان دارد. و البته این قیاس جناب وکیل مع الفارق است. جان و آبروی یک انسان خط قرمز است. برای همین در اسلام به صیانت آن بسیار سفارش شده. آدمیزاد در طول قرون برای حفظ این دو مقوله خون ها داده. به نظر ایشان یک خانواده تنگدست وقتی دچار بیماری می شوند و پولی هم ندارند باید به کجا مراجعه کنند؟ آیا غیر از این است که باید به یک بیمارستان یا درمانگاه دولتی مراجعه کنند؟ یا شاید باید از دردی خیلی جزئی وقابل درمان هلاک شوند؟ در اینجا سؤالاتی پیش می آید و آن اینکه:مگر آن بیمارستان حسابداری یا ریاست و یا حتی قسمت مددکاری نداشته تا خانواده آن کودک را به آنجا ارجاع داده؟ مگر مسائل مالی بیمارستان ها به پزشکان بیمارستان مربوط می شود؟ یا شاید هم پزشکان بیمارستان مذکور آنقدر وقت اضافی دارند که به وظایف سایر قسمت ها هم رسیدگی می کنند؟! در هر حال کار این پزشک بسیار دهشناک بوده و جای هیچ دفاعی را باقی نمی گذارد. خصوصا بر خلاف نظر جناب وکیل زشتی کار این پزشک دو چندان است! زیرا بعد از بخیه کردن که امری دردناک است یک عمل دردناک دیگر را هم بر این کودک بار کرده و آن باز کردن بخیه هاست! که عملی انتقام جویانه و بسیار کودکانه است! زیرا زحمت پرستاری که بخیه را زده وبخیه را کشیده دو چندان و بر بیهوده کرده و همچنین نخ بخیه و سایر مواد مصرفی به هدر رفته!! البته ناگفته نماند خیلی از ما، افرادی که اصطلاحا به ایشان انسان اطلاق می شود کمترین وجه تشابهی با انسان نداریم. واگر از دستمان برآید و یا به جای این پزشک و یا حتی در موقعیتی مشابه باشیم چه بسا که اعمالی شنیع تر انجام ندهیم.