«فراگیر بودن» به معنای اعم کلمه و با تمامی معانی و ابعاد و جوانبی که این واژه در بر می‌گیرد، یکی از آن ویژگی‌هایی است که دین اسلام را در میان همة ادیان، فلسفه‌ها و اندیشه‌هایی که مردم در توشۀ تجربه دارند، متمایز می‌کند.
این جامعیت، تمامی زمان‌ها، تمامی جنبه‌های زندگی و تمام ابعاد وجودی انسان را در بر می‌گیرد. شهید حسن البنا در بحث از ابعاد این جامعیت برنامة اسلامی با برداشتی اندیشمندانه چنین اظهار می‌دارد:
«اسلام آن رسالتی است که از نظر طولی همیشه‌های روزگار را در نوردیده است، از نظر عرضی دور دوست‌های ملل را به زیر چتر خویش کشیده است، و از نظر ژرفا و عمق امور دنیا و آخرت را در بر گرفته است».
فرا زمانی‌بودن برنامه‌ی اسلام:
اسلام برنامه‌ای است برای تمامی دوران‌ها و نسل‌ها، نه محدود به دوره‌ای معین یا زمانی ویژه که با پایان‌یافتن آن کارآمدی این نیز به سر آید، آن چنانکه شیوة برنامه‌های پیامبران پیش از محمد r بود که هر پیامبری برای مرحلۀ زمانی مشخصی خلعت نبوت می‌پوشید، و چون فروغ زندگیش به خاموشی می‌گراید، خداوند پیام‌آور دیگری روانه می‌کرد.
ادامه‌ی مطلب
نظرات