«فی ظلال القرآن» بى‌تردید یکى از پرخواننده‌ترین و تأثیرگذارترین تفسیرهاى قرن چهاردهم است، تفسیرى که زیبایى، تحرّک و حماسه را در خود جمع کرده است. گرچه در نگارش نخستین این تفسیر، مثل کتاب (التصویر الفنى فى القرآن) انگیزه نویسنده پرده‌بردارى از چهره‌ی زیباى قرآن بود، و تفسیر را در یک نظریه زیباشناختى تطبیق شده محدود نگه مى‌داشت، امّا استمرار حضور جدّى مفسر در صحنه‌هاى سیاسى واجتماعى و رویارویى با نمادهاى جاهلیّت عصر حاضر، و انس و الفت پیوسته او با قرآن، سبب
نظرات