از شمار دو چشم یک تن کم و ز شمار خرد هزاران بیش ✒️مهراب طوقی رحلت مرحوم جناب آقای حمیدالله سردارزهی قلب جامعه بزرگ بلوچستان را متألم کرد. انسان ها اغلب در زمان حیاتشان خوب شناخته نمی شوند اما پس از وفاتشان هم کاری نمی توان کرد و آنوقت معلوم می شود که چه گوهر گرانبهایی از دست رفته است. انسان های ذوابعاد و جامع الاطراف در جامعه هم بسیار نادرند و هم از دست دادنشان برای جامعه ما بسیار سنگین. مرحوم سردارزهی از تبار صلح جویان و مردم دوستان بود در عین حال پاسدار فرهنگ اصیل بلوچی بودند. او هم شخصیتی اجتماعی و در عین حال در مسائل سیاسی صاحب اندیشه و فکر. هم صاحب سخن بود و هم صاحب نظر ، هم آشنا به زبان های مطرح دنیا و هم اهل مطالعه کتاب و هم چهره ای مطرح در بلوچستان ایران و کشورهای همسایه. راقم این سطور ایشان را از یک دهه قبل می شناختم. به ویژه به مدت سه سال در شهر چابهار همسایه نزدیک مرحوم و بطور روزانه از دور نزدیک در ارتباط بودیم و گاها گفتگو پیرامون مسایل مختلف کشور و بلوچستان. در این ایام ایشان را فردی آشنا به مسائل ایران و مسلط به موضوعات دو بلوچستان ایران و پاکستان آن هم با توجه به ابعاد مختلف و دارای اطلاعات بسیار نادر و ذی قیمت یافتم. این مرد صاحب نام و صاحب سخن علاوه بر خوش برخوردی و خوش سخنی کاملا متواضع، متفکر و کنشگری فعال و اهل ورزش بودند. آخرین باری که همدیگر را ملاقات نمودیم روز آخرین پرواز ایشان 31 خرداد ماه بود که از فرودگاه کنارک به مقصد تهران همسفر بودیم و ایشان پس از آزمایشات و معاینات اولیه جهت تکمیل درمان عازم پایتخت بودند. در گفتگوی کوتاهی که در مسیر داشتیم در عین ابتلا به بیماری دغدغه مردم و توسعه و آبادانی بلوچستان و به ویژه احترام همسفران و همراهان را داشتند. افسوس که این شخصیت بی بدیل و مردم دار در میان ما نیست. روحش شاد و راهش پر رهرو باد.