با سلام چند مطلب را نباید فراموش کرد 1. رفتار مرسی در تهران نه به خاطر نارضایتی از حکومت بود. بلکه بیم فشار سلفی ها در هنگام برگشت به مصر بود که مرسی میدانست در این برهه حساس راضی کردن سلفی ها مهم تر از ایران است. دیدیم که بعدها اقداماتی برای دعوت از توریستهای ایرانی به مصر صورت گرفت. 2. خود حکومت ایران چندان از بر سرکار آمدن اخوان شاد نبود و دیدیم که در هنگام کودتا حتی یک بار آن را محکوم نکرد. مانند بچه هایی که وقتی یکی به زمین می افتد دیگری می گوید: دیدی خدای من گریبانت را گرفت چرا عروسکم را شکستی! 3. هیچ اشتیاقی بین ایران و ترکیه و مصر برای تشکیل مثلث اسلامی مشاهده نشده است. هر سه دولت هنوز نتوانسته اند مسائل داخلی را حل و فصل کنند چه برسد به اتحاد جهانی! 4. هنوز راه درازی مانده تا سردمداران ممالک اسلامی از غرور و خود نگری بیرون بیایند و به فکر اتحادی بهتر از اتحادیه اروپا باشد. نا امید نیستم اما امیدی به اتحاد ممالک اسلامی به این زودی ندارم. مگر اینکه مفتی های خواب آلود اهل تسنن و اهل تشیع از خواب غفلت بیدار شوند و فتوا دهند که خون برادر ریختن صد در صد حرام است. اتحاد مسلمین در توقف ریختن خون شیعه به دست سنی و سنی به دست شیعه است. 5. در مسائل مهم تعارف نفرمائید. واقعیت را باید دید و درد را باید شناخت

نقد جالبی بود کاملا با نظر این نظردهنده محترم موافقم

نسبت جلال معروفیان به جماعت دعوت و اصلاح مثل نسبت سید قطب به اخوان است۰ البته ایشان تشکیلاتی فکر نمیکنند وسعی می کنند خود راآزاد اندیش جا بزنند اما این مقاله پر از تناقض است،

نويسنده محترم نه آگاهی کافی از مجریات احداث مصر دارند نه آنچه در ترکیه جریان دارد بلکه محور گفته های ایشان حول تعریف وتمجید ایران ونظام جمهوري اسلامي است از جهتی تصور ايشان همان تصویری است که حکومت ورسانه های حکومتی ترسيم ميكند

ضمن سپاس و استقبال از نقد نوشته ی اینجانب توسط دوستان و همراهان بیشتر ناشناخته ای که متدسفانه خودشان را معرفی ننموده اند، لازم می دانم نکاتی را به استحضار آن بزرگواران برسانم. 1- بنده در اولین سطور مقاله با استناد به گفته ای از طارق رمضان عرض کردم که این نوشته به مذاق عده ای خوش نخواهد آمد و هم این که در چهارچوب «تئوری توهم توطئه» نوشته شده است. 2- درخواست و هشدار بنده به رئیس جمهوری منتخب جناب آقای روحانی بود در پی نامه ای بود که 130 نفر از نمایندگان کنگره ی آمریکا به اوباما نوشتند تا در هرحال و با آگاهی از محدودیتهای قانونی و غیرقانونی آقای روحانی با ایشان مذاکره و گفتگو کند در حالی که کنگره همیشه مانع این کار و مشوق فشار و تحریم بر ایران بوده است. و نه تحلیل و بررسی تاریخ نزدیک به یک قرن اخوان و کارنامه ی یک ساله ی محمد مُرسی و کودتای اخیری که با اتحاد نامیمون و نامبارک سکولار و سلفی و ارتش به وقوع پیوست و آمریکا و اروپا و مرتجعین عرب و مسلمان هم با سکوت یا با حضور و یا با دلارهای بادآورده آن را تآیید کردند. 3- در حالی که خود مُرسی و تحلیلگرانی چون فهمی هویدی که سکولار و حاقد و کاسه لیس دیگران نیست و بسیاری دیگر از دوستان و هواخواهان اسلام گرای مصری و جهان عرب، به اشتباهات و خطاهای دولت یک ساله ی مُرسی اشاره می کنند، اما ما کاسه ی داغ تر از آش شده ایم و احتمالا حُبّ به اسلام و فشار و استبداد حکومت های طرفدارغرب و شرق در طول یک قرن به جنبش های اسلام گرا در جهان اسلام مانع دیدن خطاهایمان می شود. در حالی که من فقط به یکی از خطاهای مُرسی در تهران و رفتارش با ایران اشاره کردم و گفتم که احتمالاً نقش ایران در بحران سوریه را دلیل رفتار خودش بداند و گفتم که این رفتار از یک رئیس جمهور اخوانی که همیشه پرچمدار وحدت اسلامی و پرهیز از ایجاد هرگونه شکاف مذهبی و قومی بوده و گفتمان و موضع گیری های رهبران اخوان اغلب در حوزه ی تمدن اسلامی و به تعبیری امت اسلامی بوده و نه در حوزه ی اقلیمی و یا قومی و مذهبی. اگر از ایران گلایه می شود که نگرشی ایدئولوژیک بر گفتمان و موضع گیری هایش حاکم است، رهبری چون مرسی چرا باید این کار را بکند و شاید هم به قول شما ترس از هم پیمانان سلفی اش او را وادار به این کار نمود.ولی این کار واقعاً قابل قبول است؟ 4. دوستان من اجازه دهید اولاً اشتباه کنیم و ثانیاً اشتباهات خودمان را هم به همدیگر تذکر دهیم. چرا به محض این که یکی اشتباه کرد و یا اشتباهی را تذکر داد که به مذاق حزبی و یا سیاسی ما خوش نیامد، باید او را وادار به سکوت کنیم و با نیشخند و ایما و اشاره و عناوین و القاب ، او را از میدان بیرون کنیم؟ من چه جایگاه و منزلتی دارم که به آن خدشه وارد شود. من چه ادعایی داشته ام که نسبت من و جماعت همانند سید و اخوان باشد؟ خواهش می کنم نه به خاطر خودم که هیچ ادعایی ندارم و نه از کمبود اعتماد به نفس هم رنج می برم و همیشه خودم را تربیت شده ی جماعت و سربازی در خدمت آن دانسته و می دانم، دست از این سخنان بردارید. جماعت دعوت و اصلاح اخوان نیست و ظروف شرایط امروز ما هم این شبیه سازی های تاریخی را برنمی تابد. 5- آیا همه ی آنهایی که تا کنون در خصوص اوضاع جاری مصر در سایت اصلاح وب مطلب نوشته اند، اهل تخصص هستند؟ منظور شما از تخصص چیست؟ شاید کسی تصور کند که غیراز معروفیان که بدون آگاهی و تخصص دست به قلم برده، بقیه بشیریه و زیبا کلام هستند. در حالی که فقط می توانند ادعا کنند از من بی ادعا بهتر و جالب تر می نویسند ولی با عرض پوزش شما هم متخصص نیستید و همدیگر را می شناسیم!! 6- البته من عادت کرده ام که همیشه مورد انتقاد و حتی بی مهری دوستان و برادرانم قرار بگیرم و استقبال هم نموده و پی به اشتباهات خودم خواهم برد. دفعه ی گذشته هم غفلتی را به اردوغان تذکر دادم که به مذاق خیلی از دوستان خوش نیامد و فلم فرسایی ها نمودند و بنده نوازی فرمودند و به تعصب نژادی و اجحاف در حق حزب عدالت و توسعه متهم شدم و من هم کمترین جوابی به انتقادها ندادم و گفتگو و تضارب آراء را نه تنها عادی و طبیعی می دانم بلکه امری است در راستای تنویر افکار و توسعه سیاسی و اجتماعی جامعه . اما این بار ناچار شدم به پاره ای از نوشته ها که از روی دلسوزی به بنده و بعضاً تعصبات مذهبی و حزبی است پاسخ دهم؛ زیرا اولاً احساس می کنم این منش مانع شکل گیری اعتناد به نفس افراد و حضور آنان در صحنه می شود که به دلیل مخالفت و یا هجوم عده ای از دوستان متخصص!! صورت می گیرد ثانیاً می خواهم این را به اعضای خارج از جماعت و حتی دوستان جماعت یادآوری کنم که منهج و روش جماعت دعوت واصلاح ایران در تعامل و تعاون با «خودی» و «دیگری» نه تنها غیراز این است، بلکه می تواند برای احزابی قدیمی و با سابقه ای چون اخوان و عدالت و توسعه هم الگو و سرمشق باشد . 7- از کسانی که در جواب نوشته ی این جانب مطالب ذیل را نوشته اند فقط یک تقاضا دارم و آن رعایت تقوا حداقل در ماه مبارک رمضان است به این کامنت ها توجه فرمایید:«نويسنده محترم نه آگاهی کافی از مجریات احداث مصر دارند نه آنچه در ترکیه جریان دارد بلکه محور گفته های ایشان حول تعریف وتمجید ایران ونظام جمهوري اسلامي است از جهتی تصور ايشان همان تصویری است که حکومت ورسانه های حکومتی ترسيم ميكند» «نسبت جلال معروفیان به جماعت دعوت و اصلاح مثل نسبت سید قطب به اخوان است۰ البته ایشان تشکیلاتی فکر نمیکنند وسعی می کنند خود راآزاد اندیش جا بزنند اما این مقاله پر از تناقض است،» یا«این سایت جماعت دعوت و اصلاح ایران است یا یه گروه خاص با افکار خاص؟به صرف جماعتی بودن قرار نیست هر مطلبی از هر فردی با درد دل خاص خودش روی این سایت مخابره بشه»

ای کاش آقای معروفیان در چیزی که تخصص ندارند دم نمی گشادند. چون با این کارها جایگاه ایشان به شدت تنزل می کند

برادر عزیزم آقاي معروفيان !  ١-شما مثل اين كه آمريكا را فرمانرواي مطلق جهان تصور مي كني كه هرگاه و هرجا اراده كند ، هيچ اراده اي ياراي مقاومت در برابر آن را ندارد و بزودي آقاي اردوغان و دولتش به مسلخ آمريكا مي روند!! اصلا براي اراده ي الهي واراده ي ملت هاي بيدار جايي باقي نگذاشته اي! ٢- خدا مي داند كدام يك از اين دولت ها ماندن و نماندنش در راستاي تأمين منافع آمريكاست! لذا بايد منتظر بود كه توطئه هاي آمريكا كداميك از آن ها را به آشوب مي كشاند!  ٣- آيا مصلحت مردم سوريه بخشي از مصلحت امت اسلامي نيست؟! آيا پرداختن به اين بخش منافاتي با منافع بقيه ي امت اسلامي دارد؟! ٣- اتفاقي كه در مصر رخ داده است هرگز در ايران رخ نخواهد داد، اگر به اين سادگي بود سالها بود كه اين اتفاق افتاده داده بود. ٤- امثال مرسي هم ميشه راه خطا را بپيمايند، اما نه به اين سادگي كه شما مي فرماييد. اجتهادات سياسي را نبايد با اين جزميت به نقد كشيد.

بحث نقد و منتقد نیست بحث بر سر تحلیل مسائل سیاسی است>