إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • مقدمه: کشورهای مسلمان در قرن بیستم ‌و در رویارویی با دنیای جدید، با مسئله سنت و مدرنیسم روبرو شدند. و واکنش متفکران ‌و جامعه‌ی ‌اسلامی نسبت به این مواجهه،جریانهای فکری مختلف را بدنبال ‌آورد. برخی به دنیای جدید و آثار آن واکنش مثبت نشان دادند و بر آن شدند که کشورهای اسلامی نیز می‌بایست در این راه قدم ‌گذارند.برخی از اساس به نفی‌ جهان جدید پرداختند و هر گونه برقراری رابطه یا پیر وی از آنرا نامشروع تلقی‌ کردند.جریانهای روشنفکری‌ و احیاگری دینی جریاناتی هستند که معتقد به برقراری رابطه با دنیای جدیدند.

    نویسنده:
    عبدالعزیز مولودی - دکتری علوم سیاسی
  • در اولین انتخابات پارلمان عراق، احزاب موجود در کردستان عراق در یک لیست هم‌پیمانی و ائتلاف کردستانی ظاهر شدند و همزمان از عموم اعضاء هواداران و مردم تقاضا کردند که صرفنظر از علایق حزبی، به ائتلاف رأی بدهند. بعد از انتخابات دو حزب مسلط، به اتکای قدرت نظامی خود در گذشته و تسلط بر ارکان دو اداره در دو منطقه سلیمانی و هولیر، یک سیستم سهم‌بری مساوی را در میان خود برقرار و بر پایه آن به تقسیم کرسیهای پارلمان پرداختند.

    نویسنده:
    عبدالعزیز مولودی - دکتری علوم سیاسی