إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • صدای باد است كه میان انبوه نایلون‌های كشیده‌شده بر خانه‌های ویران می‌پیچد. خانه‌هایی كه چون جسدهایی بی‌جان در نایلون‌های شفاف پیچیده شده‌اند، تا كوبش باد و ته‌مانده لرزه‌های زمین، تكه‌هایش را از هم نپاشد. اینجا خوی است و مردم در حالی پاهای خود را بر زمین می‌گذارند كه در هر پس‌لرزه، از هراس مرگ بر خود می‌پیچند.

    نویسنده:
    زهرا مشتاق