«إِنَّ اللَّـهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ»(رعد:۱۱) یعنی: همانا خداوند سرنوشت هیچ قوم و ملتی را تغییر نمیدهد، تا اینکه آن قوم و ملت خود را دگرگون کنند.
تا وقتی کە انسانها تحول مثبت یا منفی پیدا نکنند، خداوند وضعیت اجتماعی آنان را دگرگون نمیکند.
علامه اقبال لاهوری (ره) در وصف قرآن کریم چنین تعبیری دارند که:
نقش قرآن در این عالم نشست
نقشهای کاهن و پاپا شکست
فاش گویم آنچه در دل مضمر است
این کتابی نیست، چیزی دیگر است
چون به جان در رفت، جان دیگر شود
جان چه دیگر شد، جهان دیگر شود
آری... قرآن راه حقیقی هدایت بشر به سوی سعادت و کمال است.
همه تصویر مادرشان را به یاد دارند وقتی در حین غذا خوردن فرزند را بر خود ترجیح داده و ابتدا او را سیر می کند و یا تصویر پدرشان را به یاد دارند وقتی که به خاطر یک کار کوچک پاداش بزرگی به فرزند خویش میدهد تا او را برای ادامهی کار تشویق نماید و نیز تصویر معلّم خود را به یاد میآورند وقتی که یک کار را با همکاری او انجام داده ولی معلّم در مقابل سایر همکلاسی ها و سایر معلّمان آن موفّقیّت را تنها به شاگردش نسبت داده و از نقش خودش چیزی نمیگوید.... و نمونههای فراوان دیگر از این دست وجود دارد.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل