سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

انسان موجود مرموز و گنجینه گرانبهایی است که برای شناخت و رسیدن به کنه آن، هزاران مکتب آسمانی و بشری آستین همت بالا زده‌اند تا گره‌گشای رازها و رمزهایش باشند؛ بیخود نیست که خداوند سبحان به آفرینش او افتخار ورزیده و عملکرد شیطان را نسبت به او ناسنجیده و خودستایی دانست.

 صحنەی زندگی، نیازمند قهرمانانی چون ابراهیم است تا حماسه بیافرینند و در تقابل هم قرار گیرند و بهترینها را گزینش نمایند. ابراهیم موحد، یکه و تنها توانست بهترین‌ را بر بهتر ارجح نهد؛ اگرچه اسماعیل از درونش سر برآوردە بود و پاره‌ی تنش بود.

 جهان با تمام مکاتب آسمانی و فکری خود در پی آن است که شخصیت انسان را به سوی تعالی و ارزشمندی پیش ببرد. هم کتاب‌های آسمانی و هم مکاتب فکری و بشری، سروری و عظمت این موجود خاکی را تأیید می‌نمایند؛ هرچند برنامه و اهدافی که دارند برای ترقّی  و سربلندی او به کار می‌گیرند ولی در عمل تا چه اندازه به این اهداف و نتایج دست می‌یابند و چه راهکارهای عملی دارند باید قضاوت آن را به تاریخ و اندیشمندان و عالمانی سپرد که در این باره داوری نمایند.

وقتی سر کلاس بر روی نیمکت های پیر و فرسوده می نشینم و با دستان کوچکم ورق های کتاب تاریخ و ادبیات و قرآن را باز می‌کنم و در گذشته سیر می نمایم هم انیمیشن های جذاب و هم غمگین را مشاهده می‌کنم. احساس می کردم فقط نوشته است و بس! بی روح اند و مرده! گمان می بردم فقط گذشتگانم مظلوم و آه در دل بوده اند، چون آنان فاقد مؤسسه های مدنی و حقوق بشر و سازمان ملل و ...بوده اند ولی چه خیال باطل!