بدون تردید در ذات دین، هیچ عنصر دینگریزانه وجود ندارد و تمام دستورات و اعتقادات دینی موافق فطرت و در راستای سعادت انسانها میباشد. اگر انسانها به دریافت معارف دینی نایل آیند، در هیچ رتبهای از دین نمیگریزند، بنابراین، پدیدهی دینگریزی به عنوان یك پدیدهی اجتماعی، عینی و رفتاری، معلول ماهیت و ذات خود دین نیست، بلكه علت و یا علل دینگریزی را در خارج از قلمرو دین و آموزههای دینی باید جستوجو كرد. عوامل متعددی در بروز دینگریزی نقش دارد که به دو دسته اساسی عوامل محیطی و عوامل درونفردی تقسیم میشوند.
در فرهنگ اسلامی ماه رمضان یکی از مهمترین و محترمترین ماههای سال است؛ ماهی که نزد مسلمانان به ماه عبادت و طهارت معروف بوده و آن را -به تعبیر پیامبر(ص)- ماه خدا مینامند. توصیف ماه رمضان با عباراتی؛ نظیر ماه اسلام، ماه نزول قرآن، ماه مبارک رمضان، عرصه برای تجلی حقیقت اسلام؛ یعنی تسلیم محض در برابر خداوند متعال است.
در ۱۵ ژوئن ۲۰۰۷ میلادی مجمع عمومی سازمان ملل ۲ اکتبر ، سالروز تولد مهاتما گاندی را به عنوان روز جهانی بدون خشونت نامگذاری کرد. مجمع عمومی سازمان ملل متحد به منظور ترویج فرهنگ صلح تسامح و تفاهم و عاری از خشونت از دولتها از نهادهای تحت پوشش این سازمان، سازمانهای منطقهای و سازمانهای غیر دولتی و نیز افراد دعوت کرد روز دوم اکتبر را عنوان روز «نفی خشونت» گرامی بدانند و به ترویج فرهنگ نفی خشونت از طریق آموزش و ارتقای آگاهی عمومی کمک کنند.
«وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِي الْمَحِيضِ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى يَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ»( بقره: ۲۲۲)
«از تو در باره عادت ماهانه [زنان] مى پرسند بگو آن رنجى است پس هنگام عادت ماهانه از [آميزش با] زنان كناره گيرى كنيد و به آنان نزديك نشويد تا پاك شوند پس چون پاك شدند از همان جا كه خدا به شما فرمان داده است با آنان آميزش كنيد خداوند توبه كاران و پاكيزگان را دوست مى دارد.»
جوانان آیندهسازان هر جامعهای به شمار میآیند که اگر خوب تربیت شوند و باورهای دینی را در قلب پاک خویش بپرورانند، هادیان جامعه و مشعل به دستان راه طریقت خواهند شد و شور و نشاط جوانی وقتی با فرهنگ پاک و پویای اسلام عجین شود، آنگاه به بار خواهد نشست و همگان از ثمرات آن بهرهمند خواهند شد. از نگاه جامعهشناسان، جامعهای سالم است که جوانانی سالم و متعهّد داشته باشد.
راههای مهمّ تربیت سالم، آشنایی جوانان با آموزههای دینی و مفاهیم والای آن است، این شناخت دینی به مثابهی نسخهی پزشک است که انسان را از بیماریها نجات میدهد
حجاب و عفاف از واژههای پربسامد در فرهنگ دینی و ملّی ما است و بدون شک حجاب از احکام شناختهشدهی شرعی و عفاف از پسندیدهترین سجایای اخلاقی است .
گوهر وجود آدمی در دایرهی هستی ارزشمندترین و بیبدیلترین تابلوی نقاشی شده توسط خالق بیهمتاست که بعد از فراغ از خلقت آن گوهر بی مثال، خداوند خود را با «فتبارک الله احسن الخالقین» تحسین نموده و این شاهکار خلقت را مسجود ملائک قرار داد تا به آیهی کریمهی یادشده عینیت بخشد .
حجاب و عفاف در قاموس بشری، واژههای آشنایی هستند که در گذر زمان، از سنّت به سوی مدرنیته، فراز و نشیبهای زیادی را طی کرده اند، در این میان مردان و زنان (بهخصوص زنان) در مسیر تندباد حرکت به سوی مدرنیسم، در معرض برهنگی فرهنگی و فرهنگ برهنگی قرار گرفتند تا در توسعه سرمایهداری نقش خویش را ایفا کنند، امّا با گذر زمان از هویّت و شخصیّت و ماهیّت خود بیشتر دور شدند و در یک حرکت جدید با بازگشت دوباره به سوی منیّت خویش و توجّه به سرشت و طبیعت و احتیاجات حقیقی خود، در میان معنویت، هویّت خویش را در عفاف و حجاب جستجو کردند
با نگاهی گذرا به تاریخ صدر اسلام، به این حقیقت رهنمون میشویم که در جامعهی مدنی نبوی، زن تا حدود زیادی، حقوق از دسترفتهاش را به دست آورد و جایگاه و مقام والای خویش را بازیافت، او تا قبل از اسلام از حقوق مسلّم خویش محروم مانده بود و شأن و جایگاه اجتماعی نداشت .
ظهور اسلام مایه برکت و امتیازهای بیسابقهای برای زنان گردید، به قول یکی از مفسّران، زن از برکت اسلام، مستقل و متکی به نفس شد اراده و عمل او که تا ظهور اسلام به ارادهی مرد گره خورده بود، مستقل شد و روی پای خود ایستاد. به مقامی رسید که دنیای قبل از اسلام، با همهی قدمتش و در تمامی ادوارش چنین مقامی به وی نداده بود. اسلام مقامی به زن داد که در هیچ یک از زوایای تاریخ گذشتهی بشر، چنین مقامی برای او یافت نشد.
حقوق و تکالیف بشر در اسلام نه امری نوپیدا، بلکه موضوعی ریشهدار و اصولی است. دلیل آنهم بیان صریح و جامع آیات قرآن، احادیث پیامبر -صلّی الله علیه وسلّم- و اجتهادات صریح علمای قدیم و جدید مسلمان در این باره است.
حقّ، چیزی است که به وسیله شرع یعنی حکم شریعت اسلامی که همان نصوص قرآن کریم و سنّت رسول الله -صلّی الله علیه وسلّم- به اثبات رسیده است. این نصوص، تجلّی ارادهی دینی و شرعی خداوندی است که حقوق و تکالیف را مقرّر نموده است. بر این اساس خداوند پدید آورندهی حقوق و بخشندهی آن به انسان است و اگر چنین نبود هیچگاه حقّی برای انسان به اثبات نمیرسید.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل