امروز لابه لای پیگیری اخبار، فیلم ماجرای نزاع دختران اصفهانی در پارک را دیدم. واقعاً حال نوجوانانمان خوب نیست؛ این همه فشار و رفتارهای پرخاشگرانه نشانهای است از خشمها و اضطرابها و تنشهایی که خیلی وقت است به آن توجه نشده است. همان لحظه که دیدم دختر نوجوان قمهاش را از زیر لباسش بیرون میآورد و با آن دوستانش را تهدید میکند، ناخودآگاه به مادرش فکر کردم و نیز به جنس رابطهی او با پدرش و اینکه نوع تعامل با «هلیای نوجوان» در خانواده چگونه بوده است که او الان اینگونه دست به «قمهی ابراز وجود» برده است؟!
مدتی بود که وظایف و نقش زن در خانواده، ذهنام را درگیر کرده بود. زنی که هم میخواهد کدبانوی خانهاش باشد، هم همسری مهربان و همراه برای شوهرش بماند و هم بهعنوان شهروندی در اجتماع که دغدغهی بهبود وضعیت جامعهاش را دارد، میخواهد او هم در عرصههای علمی و فرهنگی، هنری، ورزشی و اقتصادی نقش داشته باشد؛ چطور میتواند این نقشها و وظایف را مدیریت کند، بهطوری که باهم در تعارض نباشند، که هم بتواند حق خانوادهاش را ایفا کند و هم بتواند پاسخی به فلسفهی حیاتاش بدهد.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل