إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • معمولاً به کسانی که درباره‌ی پایه و اساس اسلام تحقیق می‌کنند، گفته می‌شود که اسلام بر اساس «پنج رکن» [شهادتین، نماز، روزه، زکات و حجّ] بنا شده است. این رکن‌ها به ایمان و عمل مرتبط می‌شوند، امّا در یک سطح عمیق‌تر، ممکن است گفته شود که دو رکن بزرگ وجود دارند که از کلّ شاکله‌ی دین حمایت می‌کنند. این دو رکن عبارت است از: صلح و عدالت. واضح است که این دو رکن به یکدیگر مرتبط‌اند؛ زیرا صلح پایدار بدون عدالت نمی‌تواند وجود داشته باشد. خود کلمه‌ی «اسلام» از ریشه‌ی «سلم» به معنی «صلح» گرفته شده است و از آنجایی که دین بر اساس تسلیم کامل در برابر اراده‌ی خداوند است،