معنی لغوی روزه:
روزه که در عربی از آن به «صَوْم» تعبیر میشود، در لغت به معنی «امساک» و «خودداری» از انجام هر کاری است.
معنی اصطلاحی روزه:
معنی «شرعی» روزه هم با معنی «لغوی» آن ارتباط دارد؛ چرا که معنی شرعی آن عبارت است از: خودداری از خوردن، آشامیدن و آمیزش جنسی به خاطر رضای خدا از طلوع فجر تا غروب آفتاب.روزه قبل از اسلام:
روزه عبادتی است که در تمام ادیان آسمانی و حتی برخی آیینهای ساختهی بشر هم وجود داشته است؛ مثلاً روزه در میان برهمائیان، یونان باستان، بعضی از مجوسیان، مصریان قدیم، یهودیان و مسیحیان عبادت معروفی بوده است.[1]
استاد ابوالحسن ندوی در این مورد میگوید:
شاید این سؤال به ذهن خطور کند که چرا خداوند رمضان را ماه روزه قرار داده است؟ و چه مناسبتی بین ماه رمضان و روزه است؟ در پاسخ باید گفت که این امر شاید بدین خاطر باشد که ماه رمضان ماه نزول قرآن است.[1] نیز ماه ذکر، عبادت، تسبیح، تهلیل، تلاوت، تراویح و انفاق و نیکیها است. روزه فریضهای است که علاوه بر فواید جسمی و روحی و نتایج مادی و معنوی؛ فرد و جامعهی انسانی را به صفات خداوند(ج) و عالم ملکوت نزدیک میسازد.
الحمد لله رب العالمین و الصلوة و السلام علی خیر خلقه محمد و آله و صحبه اجمعین و من دعا بدعوته الی یوم الدین آمین «اما بعد» خواهر و برادر داعیهام لازم وضروری است بر این نکته واقف باشید که آشنایی با قواعد فقهی یکی از مسائل مهم و ضروری است که باید در ارائه مسیر دعوت از آن بهرهمند شده و بدان تمسک جوئید در عین حال باید دانست قبل از آشنایی با آن قواعد و مفاهیم آنها توجه به نکات ذیل از واجبات است:
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل